.

 علی لاریجانی در میان صحنه سیاسی ایران نقش چندگانه دارد. از سویی سابقه مفصل همکاری با اصولگرایان و از سویی نزدیکی به اصلاح طلبان راست و تیم روحانی سابقه ی لاریجانی را چند وجهی کرده است اما حالا هم پیمانان قدیمی او را به مسائلی منتسب میکنند که برای جامعه جای سوال است. از سویی لاریجانی بنظر نمی رسد شخصیتی باشد که به این سادگی از صحنه ی سیاسی خارج شود.

ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا درباره تحلیل سرنوشت سیاسی لاریجانی به سایت «خبر سراسری» گفت: «آقای لاریجانی یک سیر تتورات سیاسی به لحاظ شخصی داشتند. آقای لاریجانی صدا و سیما و رویکردشان از نظر سیاسی در آن دوران ده ساله مسلما مقداری با آقای لاریجانی دوازده سال ریاست مجلس بخصوص هشت سال آخر ایشان متفاوت است و تغییراتی در خط مشی شان داشتند و در این تردیدی نیست. این تغییرات در واقع باعث شد که ایشان مقداری با جناح مطلوب خودش فاصله بگیرد و این جناح نیز با ایشان فاصله بگیرد. در واقع اگر بخواهم دقیق تر بگویم سیر تتروات سیاسی علی لاریجانی از اواخر دولت دوم احمدی نژاد شروع شد و بمب باران تبلیغاتی که علیه خاندان لاریجانی توسط احمدی نژاد انجام شد و یکشنبه سیاه مجلس و.. آقای لاریجانی شاید توقع داشتند که جریان اصولگرا در مقابل حملات احمدی نژاد به تعبیر بهتر حملات غیرمنصفانه احمدی نژاد واکنش مناسب نشان دهد که این اتفاق نیفتاد و به تدریج باعث شد آقای لاریجانی با این جریان فاصله گرفتند و بعد هم که یک گروهی به نام جبهه پایداری پیدا شدند و یکی از سیبل های خودشان را آقای لاریجانی قرار دادند و حملات زیادی به ایشان کرده و میکنند آقای لاریجانی مقداری نسبت به آن ها نظرات تندی بطور طبیعی داشت که آقای لاریجانی خدمات زیادی هم به ان ها کرده بود  و همین موضوع باعث شد که فاصله بیشتر شود و نزدیک شدن آقای لاریجانی به دولت آقای روحانی هم همانا! این مسئله باعث برخورد های بیشتری میان اقای لاریجانی با جریان اصولگرا شد البته نمی‌خواهم قضاوت کنم که کدام طرف تقصیر بیشتری داشت اما هر دو طرف قصوراتی داشتند و باعث شد آقای لاریجانی تا اواخر دوران ریاست مجلس چندان مدافعی در میان سران اصولگرایان نداشته باشد»