حامد کرزای، رئیس جمهوری سابق افغانستان در گفت‌وگو با خبرنگار سی.ان.ان گفت، جامعه بین‌المللی باید کمک‌های ضروری به افغانستان را در اولویت قرار داده و “فعلا” بدگمانی‌هایش نسبت به طالبان را کنار بگذارد.

او گفت: حقیقت این است که امروز طالبان قدرت بالفعل این کشور است.

طالبان در ماه اوت، با حملات رعدآسای نظامی خود، کنترل افغانستان را به دست گرفت. کابل، پایتخت افغانستان اندکی پس از آنکه آخرین سربازهای آمریکایی از افغانستان خارج شدند، سقوط کرد و همان حکومتی در افغانستان روی کار آمد که آمریکا در سال  ۲۰۰۱ با حمله به افغانستان، برکنارش کرده بود؛ حامد کرزای، نخستین رئیس جمهوری افغانستان پس از سقوط طالبان در ۲۰۰۱ بود.

کرزای در پاسخ به این سوال که چطور جامعه جهانی می‌تواند از گروهی حمایت کند که اسناد خشونت‌ها و قتل‌های فراقضایی‌اش موجود است، گفت: مسئله خشونت، بخش تاسف‌آوری از  زندگی ماست؛ اعمال خشن توسط همه طرفین انجام شده است.

اوضاع افغانستان، شورای امنیت سازمان ملل را بر آن داشت تا در قطعنامه‌ای، خواستار تسهیل ارسال کمک‌ به افغانستان شود اما تاکید کرد که این پول نباید به دست طالبان بیافتد.

کرزای در این باره گفت: از این قطعنامه استقبال می‌کنم؛ شاید کافی نباشد، اما شروع خوبی است.

او همچنین در این مصاحبه، درباره ادعای نخست وزیر پاکستان سخن گفت که اشاره داشت داعش از خاک افغانستان، به پاکستان حمله می‌کرد. کرزای گفت: کمک کردن به یک کشور و استفاده از یک موقعیت برای تضعیف یک شخص، با یکدیگر فرق دارند. امیدوارم دولت پاکستان، افغانستان را به خاطر مسئله‌ای که خود نیز از آن رنج می‌برد، مقصر نداند.

کرزای، علیرغم شراکت‌های اخیرش در گفت‌وگو با طالبان، گفت که دورانش در دولت به سر رسیده و دیگر چنین قصدی ندارد و نخواهد داشت. او گفت: می‌خواهم به عنوان یک شهروند عادی در این کشور زندگی کرده و از هرچه در توان دارم، برای کمک به کشورم و فرزندان افغانستان استفاده کنم تا کشوری آرام، باثبات و شکوهمند داشته باشیم