امیرحسین خلیلی کارگردان مستند «۱۰۱۲» با موضوع تشییع پیکر تاریخی سردار سلیمانی، درباره این مستند توضیح داد: مسئله اصلی ما در این مستند توجه به حضور مردم به‌ویژه در تشییع پیکر سردار در کرمان بود. تیپ و کاراکتر آدم‌هایی که در این مراسم حضور داشتند و جزئیاتی که این مراسم را تبدیل به یک آئین کرده بود. تنوع موجود در جمعیت برای‌مان حائز اهمیت بود. تلاش کردیم از دل این جزئیات به فرامتنی برسیم که در قالب نریشن در مستند از آن استفاده کرده‌ایم.

داغ شهادت سردار در اینجا مضاعف بود

خلیلی درباره تجربه شخصی خود از مشاهداتی که حین حضور در مراسم بدرقه حاج قاسم داشته است، اظهار کرد: به‌طور کلی در سراسر ایران جنبه قهرمانی و ملی برای سردار سلیمانی قائل بودند، در کرمان اما به دلیل آنکه بسیاری از دوستان زمان جنگ سردار ساکن این منطقه بودند، ایشان در زمان حیات و به‌رغم مشغله‌هایی که داشتند، مدام به کرمان سرمی‌زدند و این مسئله باعث شده بود فتوت و مردانگی ایشان برای مردم این منطقه ملموس‌تر باشد. این مسئله داغ شهادت سردار را برای مردم کرمان، مضاعف کرده بود. کمااینکه سردار سلیمانی هم نسبت به مردم این خطه توجه ویژه داشت و در وصیتنامه‌اش هم خواست که در همین منطقه در کنار سربازان سپاه ثارالله به خاک سپرده شود.

وی ادامه داد: در مجموع رابطه قلبی عجیبی میان مردم این منطقه و حاج قاسم وجود داشت که بروزش را در بی‌صدا گریه کردن مردم شاهد بودیم. آن روز بدون آنکه کسی سخنی بگوید و یا اتفاق ویژه‌ای رخ دهد، مردم گریه می‌کردند. پیش از آن به کرمان سفر نکرده بودم و در آن سفر متوجه شدم که اهالی این منطقه چه افراد محجوب و آرامی هستند. بدرقه حاج قاسم در کرمان از این زاویه شاید خاص‌ترین مراسم تشییع در میان شهرهای مختلف بود