اواسط ماه مارس، وزارت دفاع روسیه با انتشار اسناد به دست آمده از کارکنان آزمایشگاههای بیولوژیکی اوکراین، تحقیقات این آزمایشگاه روی تسلیحات بیولوژیکی ایالات متحده و متحدانش در ناتو در اوکراین را افشا کرد. این تحقیقات شامل آنفولانزای فوق حاد پرندگان H۵N۱ با نرخ مرگ و میر حدود ۵۰ درصدی در میان انسانها و همین طور ویروس نیوکاسل هستند.

واکنش‌های ضد و نقیض مقامات آمریکایی در برابر اتهام روسیه نیز باعث ایجاد شک بیشتر نسبت به این موضوع شد. آنان با عجله نشانه‌های مربوط به این تحقیقات را از بین بردند و به آزمایشگاههای اوکراین دستور دادند فورا این عوامل بیماری زای خطرناک را یا از بین ببرند و یا به جایی دیگر منتقل کنند.

در واقع، آزمایشگاههای بیولوژیک ایالات متحده در اوکراین تنها نوک کوه یخ شبکه جهانی آزمایشگاه‌های بیولوژیک این کشور است. بر اساس داده های منتشر شده توسط خود ایالات متحده، این کشور بر ۳۳۶ آزمایشگاه بیولوژیک در ۳۰ کشور در سراسر جهان نظارت می کند. این آزمایشگاه ها بخشی از برنامه موسوم به «برنامه هماهنگی زیستی» هستند که بودجه آن مستقیماً توسط پنتاگون تأمین می‌شود و تحت نظارت مستقیم وزارت دفاع آمریکا قرار دارند. بیشتر این آزمایشگاه در کشورهای مشترک المنافع، خاورمیانه، منطقه جنوب شرقی آسیا و آفریقا قرار دارند.

سال ۲۰۱۸، ایگور گیورگادزه، وزیر امنیت سابق گرجستان فاش کرد که ایالات متحده در آزمایشگاه بیولوژیک لوگار گرجستان، پنهانی آزمایش‌های انسانی انجام داده که منجر به مرگ بسیاری از شرکت‌کنندگان شده است. سال ۲۰۱۹، کارمندان گمرک کره جنوبی متوجه شدند ارتش ایالات متحده در اسکله هشتم بندر بوسان و چند مکان دیگر نمونه‌هایی از انواع ویروس‌ها و باکتری‌های مورد استفاده در بالاترین سطوح تسلیحاتی را بدون اطلاع به دولت کره جنوبی وارد این کشور کرده است.

آمریکا از یک سو با فشار آوردن به دیگر کشورها و تحت عنوان همکاری، سموم و عوامل بیماری‌زای بیولوژیک را به دیگر کشورها منتقل می کند و از سوی دیگر نیز با صدور ایدئولوژی خود در جهان فاجعه می‌آفریند. ویلیام بلوم دانشمند و دیپلمات آمریکایی در کتاب خود با عنوان “دموکراسی: مرگبارترین صادرات آمریکا” اشاره کرد که گسترش نفوذ آمریکا در کشورهای دیگر با “صادرات دموکراسی” ارتباط تنگاتنگ دارد. مدتهاست که «صادرات دموکراسی» تبدیل به «نشان انحصاری» سیاست خارجی ایالات متحده شده که نمونه‌های سیاه بسیاری را از آن می‌توان نام برد.

لیندزی اورورک (Lindsey O’Rourke) محقق آمریکایی در کتاب خود با عنوان «تغییر رژیم پنهانی: جنگ سرد مخفی آمریکا» نوشت که در طول جنگ سرد، ایالات متحده ۶۴ برنامه مخفیانه و ۶ برنامه آشکار تغییر رژیم در کشورهای دیگر را به سرانجام رساند. کاستاریکا، گواتمالا، اکوادور، بولیوی، السالوادور، گرانادا، هندوراس، پاناما، هائیتی و ونزوئلا تنها تعداد کمی از همسایگان ایالات متحده در آمریکای لاتین هستند که پیش از این با “دست های سیاه آمریکا” آشنا شده‌اند.

ایالات متحده برای تحکیم هژمونی جهانی و ترویج “دموکراسی” و “آزادی” ریاکارانه خود و سایر به اصطلاح “ارزش های جهانی”، تمام تلاش خود را انجام داده است. طی ۲۰ سال گذشته، به اصطلاح “انقلابهای رنگی– “انقلاب رز” در گرجستان، “انقلاب نارنجی” در اوکراین، “انقلاب لاله ” در گرجستان، یکی پس از دیگری رخ داده اند. وزارت خارجه آمریکا علنا نقش خود در این” انقلابها” را اعتراف کرد.

نه تنها هیچ یک از این کشورهایی وارد کننده دموکراسی از ایالات متحده به ثبات و رفاه دست نیافتند، بلکه در عوض در “نفرین جنگ سرد” یعنی تظاهرات، برکناری دولتها و عقب نشینی اقتصادی قرار گرفته اند.

ایالات متحده در جنگ های داخلی لیبی و سوریه مداخله کرد که فجایع سنگینی را برای خاورمیانه به همراه داشت. بر اساس گزارشی که اخیرا توسط پروژه “هزینه های جنگ” دانشگاه براون آمریکا منتشر شده است، از زمان رویداد یازدهم سپتامبر، ایالات متحده عملیات به اصطلاح مبارزه با تروریسم را در ۸۵ کشور جهان انجام داده است، بر اثر آن ۳۶۳هزار تا ۳۸۷ هزار غیرنظامی در این کشورها کشته شده و بیش از ۳۸ میلیون آواره شده اند.

دوباره به اوکراین نگاه کنیم، در یک گزارش تحقیقاتی از ۱۲ کشور اوراسیا از جمله اوکراین و بلاروس آمده است که تولید ناخالص داخلی اوکراین در سال ۱۹۹۲ در رتبه دوم قرار گرفت، اما تا سال ۲۰۱۸، داده ها نشان داد که اوکراین به فقیرترین کشور اروپا تبدیل شده است.

ذهنیت جنگ عمیقاً ذات ایالات متحده آمریکا ریشه دارد و هنگامی که این “سم ساز” در برابر رشد جمعی کشورهای در حال توسعه احساس اضطراب استراتژیک لمس می کند، به این سبب منافع هژمونیک خود را بر آشفتگی، خونریزی و درد و رنج کشورهای جهان استوار خواهد کرد.