قهرمان پاراوزنه برداری جهان و پارالمپیک درباره تصمیمش برای خداحافظی گفت: درباره این مساله در پست خداحافظی ام صحبت کردم واقعا دیگر نمی دانم چه باید بگویم. مساله بی مهری و نامهربانی با من مربوط به دیروز و امروز نیست و من این مساله را ۱۴ سال است که تحمل می کنم.

وی در پاسخ به این سوال که داستان از کجا شروع شد، توضیح داد: من مدتی پیش به دلیل درد شکمی دچار مشکل شدم. اول که من را مواخذه کردند که چرا مشکلت را مطرح نکرده ای چرا به ما چیزی نگفته ای. من هم در جواب گفتم این یک بیماری زمینه ای یا مزمن نبوده که از قبول وجود داشته باشد و من بخواهم اطلاع بدهم. دردی ناگهانی بوده و من را دچار مشکل کرده است.

رستمی ادامه داد: با لطف پزشک کمیته ملی پارالمپیک به جراحی معرفی شدم و در بیمارستان عمل کردم. آنجا به من گفته شده بود که یک ماه حق ندارم وزنه بزنم. اما بعد از عمل که مراجعت کردم نظر جراح عوض شده بود و گفت از یک هفته دیگر تمرین کن. وقتی از او درباره تغییر نظرش سوال کردم گفت دو نفر پیش من آمده اند و گفته اند اجازه تمرین او را بده تا هم حقوقش قطع نشود و هم بتوانیم زودتر از او استفاده کنیم. به من گفته اند که فدراسیون و کمیته از هویت این دو نفر اطلاعی ندارند. نمی دانم این مساله چه اندازه واقعیت دارد.

قهرمان جهان و پارالمپیک با ناراحتی گفت: من ورزشکارم نه لیفت تراک. مسئولان نباید به چشم ماشین به ما نگاه کنند و فقط انتظار وزنه زدن داشته باشند. ما مسائل جسمانی و روانی هم داریم و باید توجه کنند. وقتی آن حرف را از دهان پزشک شنیدم تصمیم به خداحافظی گرفتم تا عزت نفسم حفظ شود