خواب نقش مهمی در فعال کردن عملکرد شناختی و حفظ سلامت روانی دارد. همچنین با حذف مواد زائد به حفظ سلامت مغز کمک می‌کند.

با افزایش سن، اغلب شاهد تغییراتی در الگوی خواب خود هستیم، از جمله مشکل در به خواب رفتن و ماندن در خواب، و کاهش کمیت و کیفیت خواب. تصور می‌شود که این اختلالات خواب ممکن است به زوال شناختی و اختلالات روانپزشکی در جمعیت مسن کمک کند.

در این مطالعه، محققان بریتانیایی و چینی داده‌های نزدیک به ۵۰۰ هزار بزرگسال ۳۸ تا ۷۳ ساله را بررسی کردند. از شرکت کنندگان در مورد الگوهای خواب، سلامت روانی و تندرستی آنها سوال شد و در مجموعه‌ای از تست‌های شناختی شرکت کردند. تصویربرداری از مغز و داده‌های ژنتیکی حدود ۴۰۰۰۰ شرکت کننده در مطالعه در دسترس بود.

با تجزیه و تحلیل این داده‌ها، تیم تحقیق دریافتند که مدت زمان خواب ناکافی و بیش از حد با اختلال در عملکرد شناختی، مانند سرعت پردازش، توجه بصری، حافظه و مهارت‌های حل مسئله مرتبط است.

هفت ساعت خواب در شب، میزان مطلوب خواب برای عملکرد شناختی، و همچنین برای سلامت روانی خوب برای افراد دارای علائم اضطراب و افسردگی، بود.

محققان می‌گویند یکی از دلایل احتمالی ارتباط بین خواب ناکافی و زوال شناختی ممکن است به دلیل اختلال در خواب با طول موج آهسته یا عمیق باشد. مشخص شده است که اختلال در این نوع خواب ارتباط نزدیکی با تثبیت حافظه و همچنین ساخت آمیلوئید دارد – پروتئینی کلیدی که وقتی به اشتباه تا می‌شود، می‌تواند باعث «درهم‌تنیدگی» در مغز مشخصه برخی از اشکال زوال عقل شود. علاوه بر این، کمبود خواب ممکن است توانایی مغز را برای خلاص شدن از شر سموم مختل کند.

این تیم همچنین ارتباطی بین میزان خواب و تفاوت در ساختار نواحی مغز درگیر در پردازش شناختی و حافظه، با تغییرات بیشتر مرتبط با خواب بیشتر یا کمتر از هفت ساعت پیدا کردند.

داشتن هفت ساعت خواب مداوم در هر شب، بدون نوسانات زیاد در طول مدت خواب، همچنین برای عملکرد شناختی و سلامت روان خوب مهم بود. مطالعات قبلی همچنین نشان داده است که الگوهای خواب منقطع با افزایش التهاب مرتبط است که نشان دهنده استعداد ابتلاء به بیماری‌های مرتبط با افزایش سن در افراد مسن است