کدام روش ایمپلنت بهتر است؟
اگر پیش از کاشت در ازمایشات لازم ثابت شود تراکم استخوان شما کم است استفاده از روش کاشت ایمپلنت دو مرحله ای توصیه می شود زیرا باید ابتدا جراحی سینوس لیفت یا پیوند استخوان را انجام دهید سپس اقدام به کاشت ایمپلنت نمائید.
کدام روش ایمپلنت بهتر است؟ سوالی که اغلب بیماران زمانی که به دندان پزشک اقدام میکنند تا جایگزینی به جای دندان از دست رفته خود پیدا کنند می پرسند. در واقع ایمپلنت دندان یک جایگزین بسیبار پیرشفته و مدرن برای پر کردن جای خالی دندان هایی است که از دست رفته اند می باشد. ایمپلنت دندان یک پایه پیچ مانند است که باید درون استخوان فک قرار داده شود بدین صورت که یا باید به صورت ایمپلنت فوری در جای باقی مانده از ریشه دندان قرار داده شود یا باید استخوان فک با دریل به اندازه ایمپلنت سوراخ شده و ایمپلنت درون آن کاشته شود.
افرادی که در گذشته از دندان مصنوعی و بریج استفاده می کردند امروزه می توانند ایمپلنت دندان را جایگزین آن کنند زیرا عملکرد ایمپلنت دندان شباهت بسیار بالاتری نسبت به دندان طبیعی دارند تا روش هایی هم چون بریج و دندان مصنوعی که در نهایت منجر به تحلیل استخوان فک خواهند شد. ایمپلنت در طی یک جراحی درون استخوان فک قرار داده می شود و پس از گذراندن حداقل 3 الی 6 ماه جهت جوش خوردن با استخوان و بهبودی کامل باید اباتمنت و سپس تاج دندان دائمی بر روی آن نصب شود.
زمانی که ایمپلنت دندان را انتخاب می کنید باید بدانید سلامت دندان های مجاور خود و سلامت دهان خود را تضمین کرده اید اما با روش های بریج و دندان مصنوعی سلامت دندان های مجاور دچار مشکلات فراوانی می شدند. تاج دندان آخرین مرحله ایمپلنت دندان است که ظاهر دندان را نیز بسیار شبیه به دندان طبیعی کرده و برای هر فرد به صورت اختصاصی و منحصر به فرد کاملا شبیه به رنگ و شکل دیگر دندان هایش طراحی و ساخته خواهد شد.
ایمپلنت دندان به روش های کاملا مختلفی می تواند اجرا شود که انتخاب روش مناسب برای بیمار معمولا باید توسط پزشک و با توجه به شرایط بیمار تعیین شود که بهترین گزینه کدام است. ایمپلنت ها معمولا به دو روز معمولی و ایمپلنت دیجیتال انجام می شود.
بدین منظور که می توان ایمپلنت سنتی و ایمپلنت یک روزه یا مینی ایمپلنت را با استفاده از روش دیجیتالی بدون خطا انجام داد یا می توان با استفاده از روش معمولی و با دقت و مهارت پزشک انجام داد. در روش دیجیتالی از یک دستیار دیجیتالی و راهنمای جراحی استفاده می شود که موفقیت کاشت را بالاتر برده و درصد خطای انسانی را به شدت کاهش می دهد. در این روش دقت جراحی به اندازه ای بالا است که دوران بهبودی فرد نیز کاهش پیدا می کند و گاهی ممکن است نیازی به بخیه زدن هم نباشد زیرا شکاف بسیار کوچکی ایجاد می شود. در نتیجه عوارض ایمپلنت دیجیتال مانند کبودی، تورم و خونریزی بسیار کمتر از ایمپلنت سنتی است زیرا خطای آن کمتر و دقت آن بالاتر است. در این مقاله قصد داریم روش های مختلف ایمپلنت دندان را با یک دیپگر مقایسه کنیم اما نمی توانیم بگوئیم کدام روش برای شما بهترین روش است؟
روش های مختلف کاشت ایمپلنت دندان کاشت ایمپلنت دندان دارای سه روش کاملا متفاوت است که باید پزشک تعیین کند کدام روش برای شما مناسب تر است و بازدهی بالاتری خواهد داشت. این سه روش عبارتند از:•ایمپلنت دندان تک مرحله ای•ایمپلنت دندان دو مرحله ای•ایمپلنت فوری
روش اول : ایمپلنت دندان تک مرحله ایدر این روش بلافاصله بعد از کشیدن دندان و جراحی لثه باید پایه ایمپلنت درون استخوان فک کاشته شود و در صورت نیاز بافت لثه بخیه زده شود تا جایی که ایمپلنت به صورت کامل قابل مشاهده بوده و روی لثه پوشانده نشود. بلافاصله یا حداکثر 48 ساعت بعد از کاشت ایمپلنت درون استخوان فک معمولا روکش موقت را بر روی ایمپلنت قرار داده تا زیبایی ظاهر خود را به خوبی حفظ کند. اما این تاج موقتی بوده و حدودا بعد از 2 ماه پس از کاشت ایمپلنت تاج دائمی طراحی و ساخته می شود و بر روی ایمپلنت نصب می شود. در این مدت ایمپلنت به خوبی با استخوان فک جوش خورده می شود و موفقیت کاشت بالاتر می رود. به این روش اصطلاحا روش ایمپلنت فوری نیز می گویند که در صورتی انجام می شود که تراکم و کیفیت استخوان فک بیمار بالا بوده و نیاز به جراحی های تکمیلی پیوند استخوان و سینوس لیفت نداشته باشد. مدت زمان کاشت در این روش بسیار کاهش پیدا می کند که این یکی از مزیت های این روش است که آن را محبوب کرده است. دوره بهبودی بیمار نیز در این روش بسیار کاهش می یابد و زودتر به دندان طبیعی خود میرسد.
روش دوم: ایمپلنت دندان دو مرحله ایهمان طور که از اسم این روش پیداست برای انجام آن باید دو مرحله اقدامات لازم انجام شود. ابتدا پیش از آغاز دو مرحله کاشت ایمپلنت دندان باید تراکم و کیفیت استخوان فک بیمار مورد بررسی قرار بگیرد در صورت عدم تراکم و کیفیت خوب استخوان باید ابتدا جراحی سینوس لیفت و پیوند استخوان انجام شود. در این روش باید در مرحله اول ایمپلنت را درون استخوان فک قرار دهند و لثه را روی آن بخیه می زنند و پوشیده می شود. ایمپلنت زیر لثه پنهان می شود تا به صورت کامل با استخوان فک جوش خورده شو و دوره بهبودی خود را طی کند.
در صورتی که ایمپلنت برای فک پایین انجام شود تقریبا 3 ماه زمان نیاز است تا بهبودی کامل رخ دهد اما اگر ایمپلنت برای فک بالا باشد تقریبا 6 ماه زمان نیاز است تا بهبودی کامل برای استخوان فک بیمار لحاظ شود. در مرحله دوم کاشت ایمپلنت دو مرحله ای باید روی لثه را باز کنند به صورتی که ایمپلنت به صورت کامل نمایان شود، سپس تاج دندان که به صورت منحصر به فرد طراحی و ساخته شده است را با اباتمنت به ایمپلنت متصل می کنند. البته اینکه شما بخواهید از یکی از این روش ها استفاده کنید شرط نیست و پزشک با توجه به شرایط استخوان فک و سلامت بیمار تصمیم میگیرد که کدام روش برای شما مناسب است. اگر پیش از کاشت در ازمایشات لازم ثابت شود تراکم استخوان شما کم است استفاده از روش کاشت ایمپلنت دو مرحله ای توصیه می شود زیرا باید ابتدا جراحی سینوس لیفت یا پیوند استخوان را انجام دهید سپس اقدام به کاشت ایمپلنت نمائید.
ویژگی های بهترین نوع ایمپلنت چیست؟برای آن که بتوان بهترین نوع ایمپلنت را تعیین کرد باید برخی موارد را با دقت در نظر گرفت. این موارد عبارتند از:1.میزان پشتیبانی و دسترسی به قطعات ایمپلنت و خدمات پس از فروش آن 2.میزان استخوانی که در دسترس است و میزان استحکام استخوان فک بیمار در زمان کاشت ایمپلنت می تواند بر تعیین بهترین نوع ایمپلنت تاثیر گذار باشد. 3.بر اساس میزان سختی استخوان موجود در فک بیمار تعیین می شود که از نوع پیچ دار باشد یا بدون پیچ 4. و در نهایت قیمت ایمپلنت که می تواند یک مورد بسیار با اهمیت برای بیمار باشد. در نهایت باید بدانید فقط انتخاب بیمار نیست که اهمیت داشته باشد بلکه شرایط سلامت، بدنی و مالی بیمار می تواند در تعیین روش و بهترین نوع ایمپلنت دندان تاثیرگذار باشد. میزان موفقیت پزشک در کاشت ایمپلنت دندان می تواند به عوامل بسیار مختلفی مانند دانش و مهارت پزشک در کاشت ایمپلنت، شرایط سلامت عمومی بیمار، مراقبت های لازم پیش از جراحی و مراقبت های لازم پس از جراحی و در نهایت نوع ایمپلنتی که باید طبق نظر پزشک انتخاب شود. پس نتیجه می گیریم که به تنهایی نوع ایمپلنت انتخاب شده نمی تواند بر موفقیت ایمپلنت تاثیر گذار باشد.