پدیده دو قولنامه‌ای و سه قولنامه‌ای که این روزها بلای جان بازار مسکن شده، روشی است که در آن واحد مسکونی توسط مشاوران املاکی خریداری می‌شود و با معاملات مکرر صوری در بین اعضای همان دفتر، نهایتاً با قیمت‌های بالاتر به فروش قطعی می‌رسد.

در این روش که به عنوان ترفند مشاوران املاک مطرح می‌شود، واحد مسکونی نهایتاً چند برابر ارزش آن به دست خریدار واقعی می‌رسد. بنگاه‌های املاکی با معاملات مکرر در ابتدا قیمت واحدها را افزایش می‌دهند و بعد به بازار عرضه می‌کنند.

«فرشید ایلاتی» کارشناس حوزه مسکن، درباره اثرات معاملات مکرر بر قیمت مسکن، گفت: مشکلی که مشاوران املاکی برای باز مسکن ایجاد می‌کنند، در ظاهر بحث واسطه‌گری و دریافت کمسیون بیشتراست، اما این فقط ظاهراً ماجرا است، بلکه بلای اصلی معاملات مکرر با هدف کسب سودهای غیرمتعارف است.

وی توضیح داد: مشاوران املاکی در پشت صحنه ملک‌های به قیمت، خوش قیمت و زیر قیمت را خریداری می‌کنند، طی چند مرحله معامله صوری در دور آخر به مصرف‌کننده واقعی می‌فروشند، اما تا زمانی که قیمت را چند برابر نکردند، اجازه فروش فایل به مصرف‌کننده واقعی را نمی‌دهند.

این کارشناس مسکن افزود: این پدیده در منطقه یک تهران و پایین شهر که قیمت ملک در شرایط خاصی قرار دارد، هم بیشتر است. در منطقه یک به دلیل سرمایه‌ای شدن مسکن این اتفاق زیاد می‌افتد. در عین حال این روزها پدیده دو قولنامه‌ای و سه قولنامه‌ای در اطراف تهران هم که تقاضای خرید مسکن افزایش یافته است، بیشتر است.

ایلاتی بیان کرد: اکنون تعداد مشاوران املاک روند افزایشی عجیبی دارند. به ازای هر ۱۸۰ واحد مسکونی یک مشاور املاک داریم به طوری که تعداد دفاتر رسمی املاک که به ۱۵۰ هزار دفتر املاکی رسیده است.

به گفته این کارشناس بخش مسکن، در ۴۰ سال گذشته دفاتر مشاور املاکی ۴۰ برابر متناسب با رشد قیمت مسکن رشد داشته‌اند. در سال ۹۹ به ازای هر دفتر املاکی یک معامله هم ثبت نشده است، البته این آمار منهای آمار معاملاتی است که کد رهگیری برای آنها گرفته نمی‌شود. این یک معما است. سوال این است که اگر تعداد معاملات از تعداد دفاتر املاکی کمتر است، چرا رشد دفاتر املاکی تا این حد زیاد است؟