نکته جالب اینکه در این بیانیه که ظاهرا به عنوان واکنش به اغتشاشات اخیر نوشته شده، هم به پیشرفت‌های چشمگیر در دهه‌های اخیر اشاره شده و هم به‌طور ناخواسته به افتضاحی که دولت روحانی در اقتصاد کشور به بار آورده و همین به ظاهر اقتصاددانان در مقام مشاور ارشد اقتصادی یا حامیان رسانه‌ای در بروز آن دخیل بوده‌اند، اذعان کرده‌اند.

در این بیانیه علی‌رغم مویه کردن برای اوضاع کشور، اعتراف کرده‌اند که «برخورداری از سطح تحصیلات بالا و گستردگی زیاد در سطح کشور نیز باعث شده است که سطح آگاهی عموم مردم به‌طرز شگفت‌آوری بالا باشد.» این گروه همچنین به توسعه شهرنشینی، دسترسی بیشتر به اطلاعات و فراهم شدن بیشتر زیرساخت‌ها و به‌طور ویژه، با افزایش مشخصه‌های یادشده برای زنان اذعان کرده‌اند، البته بدون اینکه توضیح دهند چگونه این سطح از تحصیلات شگفت‌آور و موفقیت‌های ذکر شده در کشور رقم خورده است.رو شدن دست دولت روحانیاین به اصطلاح کارشناسان اقتصادی، ذیل تخطئه دستاورد کشور در سال‌های گذشته، ناخواسته به عملکرد فاجعه‌بار دولت روحانی که خودشان هم کم‌وبیش در آن دست داشته‌اند، اشاره نموده و آورده‌اند: «مسیری که طی یک دهه گذشته و به‌طور کاملا ویژه در فاصله سال‌های ۱۳۹۶ به بعد در هر سه زمینه یادشده یعنی «رفاه»، «مشارکت سیاسی» و «شفافیت مالی و سیاسی» طی شده، خلاف جهت مورد تقاضا [متناسب با پیشرفت‌های کشور] بوده است».در ادامه با اشاره به دستاوردهای تلخ دولت تدبیر و امید که عمده دهه 90 خورشیدی را در مسند قدرت اجرایی بود نوشته‌اند: «تحولات نامطلوب دهه ۱۳۹۰، باعث آن شده است که جمعیت کم‌درآمد کشور از ۱۱ میلیون به رقم هشداردهنده ۲۳ میلیون نفر برسد که این میزان افزایشِ هشداردهنده فقط با کوچک‌تر شدن جمعیت طبقه متوسط اتفاق افتاده است.»بر هیچ‌کس پوشیده نیست که یکی از دلایل اقبال مردم به دولت سیزدهم، آسیب‌های فراوانی بوده که در سایه ضعف مفرط دولت روحانی و سیاست‌زدگی آن به مردم تحمیل شد و دهه 90 را با تورم‌های ویران‌کننده و رشد اقتصادی نزدیک به صفر و افزایش فاصله طبقاتی و… به دهه‌ای از دست رفته بدل کرد.مغلطه مقایسه ما و همسایگاناین به ظاهر اقتصاددانان هرچند در بیان عملکرد اقتصادی دهه 90 تاکید کرده‌اند که «امروز درآمد سرانه ما، حتی مستقل از توزیع بسیار نابرابر آن، نه‌تنها از ترکیه، بلکه در سطحی پایین‌تر از آذربایجان، ترکمنستان و قرقیزستان قرار گرفته است»، اما اصلا به روی خود نیاورده‌اند که سیاست دولت مورد حمایتشان در ارتباط حداقلی با همین کشورهای همسایه و قربانی کردن بازارهای اقتصادی منطقه به پای سراب رابطه اقتصادی با غرب، چگونه فرصت توسعه تجاری و رشد اقتصادی و اشتغال‌آفرینی را از ایران گرفت.دم خروس!اما این بیانیه خیلی زود دم خروس نویسندگان را بیرون زده است؛ آنجا که سراغ همان حربه قدیمی یعنی برجام رفته‌اند، همان قصه‌ای که با تمسک به آن، سال‌ها اقتصاد کشور را سرگردان و به بدترین شکل ممکن شرطی کردند.در این بیانیه همچون گذشته که هزینه‌های خیالی تعویق برجام را برای کشور فاکتور می‌کردند، بر اینکه حل مشکلات ایران بدون چالش‌های موجود در حوزه سیاست خارجی و داخلی نیازمند دو دهه زمان است تأکید کرده‌اند.دولت‌های یازدهم و دوازدهم از سوی این به ظاهر اقتصاددانان حمایت می‌شد و مدعی بود باید برای حل مشکلات کشور چشم امید به خارج بست، کشور را در حوزه اقتصاد عقب نگه داشت ولی حالا این افراد به جای پاسخگویی در مقام مدعی برآمده و در شرایط حساسی که کشور از سوی دشمنان داخلی و همکاران داخلی آنها زیر هجمه قرار دارد، فرصت را غنیمت شمرده‌اند تا به فرافکنی بپردازند.