سازمان جهانی بهداشت هشدار داد: اگر دولت‌های سراسر جهان برای ترویج فواید ورزش کردن، اقدام فوری انجام ندهند؛ بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰ تقریبا ۵۰۰ میلیون نفر به بیماری‌های قلبی، چاقی، دیابت یا سایر بیماری‌های غیر واگیر ناشی از عدم فعالیت بدنی مبتلا خواهند شد.

سازمان جهانی بهداشت تاکید کرد: هزینه و بهای فعالیت نداشتن بسیار بالا خواهد بود و حدود ۲۷ میلیارد دلار هزینه اضافی برای بخش مراقبت‌های بهداشتی و درمانی خواهد داشت.

در گزارش وضعیت جهانی فعالیت بدنی در سال ۲۰۲۲، میزان اجرایی شدن توصیه‌ها برای بهبود سطح فعالیت بدنی در تمام سنین و با هر میزان توانایی ارزیابی شد. داده‌های مربوط به ۱۹۴ کشور نشان می‌دهند که به طور کلی، پیشرفت حاصل در این زمینه کند است و کشورها باید توسعه و اجرای سیاست‌هایی را برای بهبود سلامت قلب و کمک به پیشگیری از ابتلا به بیماری‌ها و کاهش بار وارد شده به خدمات بهداشتی که پیش از این تحت فشار قرار گرفته اند، سرعت بخشند.

در بررسی‌انجام شده مشخص شد کمتر از ۵۰ درصد کشورها دارای سیاست ملی برای بهبود فعالیت بدنی هستند که کمتر از ۴۰ درصد آن‌ها عملیاتی شده‌اند. تنها ۳۰ درصد کشورها از سیاست‌های ملی برای بهبود فعالیت بدنی برای همه سنین برخوردارند.

در حالی که تقریبا همه کشورها وجود سیستم نظارت بر ورزش بزرگسالان را گزارش کرده‌اند، تنها ۷۵ درصد کشورها بر فعالیت نوجوانان نظارت کرده و کمتر از ۳۰ درصد بر فعالیت بدنی کودکان زیر پنج سال نظارت می‌کنند.

علاوه بر این، از نظر سیاست‌های مربوط به حمل و نقل، حدود ۴۰ درصد از کشورها دارای استانداردهای جاده‌ای هستند که پیاده روی و دوچرخه سواری را ایمن‌تر می کنند.

تدروس آدهانوم، دبیر کل سازمان جهانی بهداشت تاکید کرده است که ما به کشورهای بیشتری نیاز داریم تا اجرای سیاست‌ها برای حمایت از مردم را به منظور داشتن فعالیت بدنی از طریق پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، ورزش و سایر فعالیت‌های بدنی افزایش دهند.