این کودک خردسال که در یک تابوت بی نشان در یک دخمه اتریشی پیدا شد، به خوبی حفظ شده بود و استخوان‌ها و اندام‌های او علایم راشیتیسم (نرمی استخوان) و ذات‌الریه را نشان می‌داد.

محققانی که “کالبد شکافی مجازی” روی جسد مومیایی شده این کودک انجام داده اند، دریافتند این نوزاد در قرن هفدهم در یک خانواده اشرافی اتریشی متولد شده و هنگام مرگ اضافه وزن داشته اما کمبود ویتامین دی هم داشته است.

کالبدشکافی مجازی تصاویر سه بعدی سطح بدن را با سی‌تی‌اسکنی از بخش‌های داخلی بدن تلفیق می‌کند که نتیجه آن تصویر مجازی پایدار و با کیفیت بالا از جسد است. این تصویر مانند یک نسخه المثنی از جسد است و می‌تواند برای تشخیص علت مرگ مورد استفاده قرار گیرد، بدون آن که آسیبی به جسد اصلی وارد شود.

اسکن‌ بدن، ضایعاتی را روی مفاصل دنده‌های معمولی که نشانگر کمبود ویتامین دی است و همچنین لایه‌های ضخیم چربی را نشان داد که احتمالاً به مومیایی شدن بافت‌های بدن کمک کرده است.

آندریاس نرلیخ از کلینیک آموزشی مونیخ-بوگنهاوزن در آلمان می‌گوید: این یافته‌ها نشان می‌دهد کودک بیش از حد تغذیه شده و کمتر در معرض نور خورشید قرار گرفته که به مرگ او منجر شده است.

او و همکارانش بقایای نوزاد را پس از کشف یک تابوت چوبی بی نشان در سردابه ای در نزدیکی قلعه ای در اتریش بررسی کردند. در این سردابه جریان هوا و دمای ثابت برقرار بود که احتمالاً به خشک شدن بدن کودک کمک کرده است.

او می‌گوید: ما در اینجا یکی از موارد بسیار نادری را مشاهده کردیم که نوزاد به‌طور خودبه‌خود مومیایی شده و برای تحقیقات علمی در دسترس قرار گرفته است.

محققان براساس تاریخ‌گذاری جسد با رادیوکربن، همراه با سوابق مربوط به ساخت سردابه، برآورد کردند که کودک تقریباً ۴۰۰ سال پیش دفن شده است. با توجه به سن تقریبی نوزاد در هنگام مرگ که ۱۰ تا ۱۸ ماهه بوده و روپوش ابریشمی که نشان دهنده اشرافی بودن اوست، آنها گمان می کنند که این کودک ریچارد ویلهلم اولین پسر کنت اشتارمبرگ است که از ۱۶۲۵ تا ۱۶۲۶ می زیسته است.

محققان بر اساس توموگرافی رایانه ای (CT) از بدن، جنسیت کودک را پسر تعیین کردند و اندازه گیری استخوان و رویش دندان او با یک کودک حدود یک ساله مطابقت دارد.

اسکن استخوان‌های دنده‌ کودک نشان دهنده نوع شدید راشیتیسم است. راشیتیسم در درجه اول در اثر کمبود ویتامین دی بروز می کند. ویتامین دی با قرار گرفتن بدن در معرض پرتوهای فرابنفش خورشید تولید می شود.

نهرلیچ می‌گوید خمیدگی در استخوان‌های پای کودک که نشانه‌ای از راشیتیسم در کودکان بزرگتر است، مشاهده نشد که ممکن است به این دلیل باشد که نوزاد هنوز به راه نیافته بوده است. با این حال، یک استخوان بازو کمی خمیده به نظر می رسید. ریه‌های نوزاد ملتهب بود که نشان می‌دهد او ممکن است در اثر ذات‌الریه جان سپرده باشد. این بیماری در کودکان مبتلا به راشیتیسم بیشتر اتفاق می‌افتد.

این محقق گفت: چاقی همراه با کمبود شدید ویتامین دی را می‌توان تنها با وضعیت تغذیه‌ای «خوب» و قرار نگرفتن در معرض نور خورشید توضیح داد. مشخص نیست که آیا ترکیب این دو وضعیت رایج بوده است یا خیر، اما میزان مرگ و میر نوزادان در دوره رنسانس در مقایسه با دوران امروز در طبقات اجتماعی بالا، به طور کلی بالا بوده است.