صورت فلکی “شکارچی”(Orion nebula)، یکی از قابل تشخیص‌ترین صورت‌های فلکی در آسمان شب است. در این صورت فلکی، یک سحابی زیبا وجود دارد که منطقه‌ای شلوغ از تشکیل ستاره است. اخیرا تصویر خیره‌کننده‌ای از سحابی شکارچی توسط ناسا منتشر شده است که ساختارهای ظریف غبار و گاز تشکیل‌دهنده این مهد ستاره‌ای را نشان می‌دهد.

ساختار سحابی از ستارگان بزرگی تشکیل شده است. این ستارگان، تشعشعاتی را منتشر می‌کنند که بر ابرهای غبار تأثیر می‌گذارند. ناسا در مورد این عکس توضیح داد: دو حفره بزرگ که بر ابر غالب هستند، توسط ستارگان غول‌پیکری که در این تصویر دیده نمی‌شوند، ایجاد شده‌اند. این ستارگان می‌توانند تا یک میلیون برابر بیشتر از خورشید ما نور منتشر کنند. تمام این تشعشعات، دانه‌های گرد و غبار را می‌شکنند و به ایجاد این جفت حفره کمک می‌کنند. بسیاری از گرد و غبارهای باقیمانده، توسط بادهای منتشرشده در زمانی که ستارگان در اثر انفجار به عنوان ابرنواختر از بین می‌روند، دور می‌شوند.

در این تصویر، داده‌های “تلسکوپ فضایی اسپیتزر”(SIRTF) که اکنون بازنشسته شده و “کاوشگر نقشه‌بردار فروسرخ میدان وسیع”(WISE) که اکنون با نام “NEOWISE” شناخته می‌شود، ترکیب شده‌اند. اسپیتزر که در سال ۲۰۲۰ بازنشسته شد، بر طول موج مادون قرمز تمرکز کرد تا از میان غبار نگاه کند و ساختار داخلی اجرامی مانند سحابی‌ها را ببیند. تلسکوپ NEOWISE اکنون آسمان را برای جستجوی اجرام نزدیک به زمین مانند سیارک‌ها بررسی می‌کند. همچنین این تلسکوپ، نقشه‌هایی را از سراسر آسمان ترسیم می‌کند که نشان می‌دهند آسمان به مرور زمان چگونه تغییر می‌یابد.

اطلاعات بیشتری در مورد این تصویر، از “تلسکوپ فضایی هرشل”(Herschel Space Telescope) متعلق به “آژانس فضایی اروپا”(ESA) که اکنون بازنشسته شده، به دست آمده است. این تلسکوپ، داده‌هایی را در مورد طول موج‌های مادون قرمز دور و مایکروویو اضافه کرده که به رنگ‌های قرمز و سبز نشان داده شده‌اند. در تصویر سحابی شکارچی، مناطق دارای نور آبی نشان‌دهنده وجود غبار گرم هستند؛ در حالی که مناطق قرمز غبار سردتر را نشان می‌دهند. مناطق قرمز به اندازه دمای منفی ۲۶۰ درجه سلسیوس سرد هستند و در اطراف لبه بیرونی سحابی قرار دارند؛ در حالی که در مرکز سحابی، غبار به دلیل تشکیل ستارگان گرم‌تر است.

ستارگان به شکل‌گیری در این منطقه ادامه می‌دهند زیرا غبار و گاز به هم می‌پیوندند و گره‌هایی را تشکیل می‌دهند که مواد بیشتری را جذب می‌کنند تا در نهایت تحت گرانش فرو بریزند و قلب یک ستاره جدید را تشکیل دهند