چه بخوریم زوال حافظه نگیریم؟
یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که زوال شناختی در کسانی که بالاترین سطح مصرف فلاونول را داشتند و به طور متوسط روزانه حداقل یک وعده سبزیجات می‌خوردند، در مقایسه با افرادی که کمترین میزان مصرف فلاونول را داشتند، ۳۲ درصد کمتر بوده است
الهه جعفرزاده: مطالعه‌ای که به تازگی در مجله آکادمی نورولوژی آمریکا منتشر شده، نشان می‌دهد: روند تحلیل حافظه در افرادی که غذاهای حاوی فلاونول مصرف می‌کنند، آهسته‌تر طی می‌شود.
دکتر توماس ام. هالند (Thomas M. Holland)، نویسنده ارشد این مطالعه، در رابطه با تقویت حافظه و سلامت مغز می‌گوید: «رعایت نکات ساده‌ای چون خوردن میوه و سبزیجات و نوشیدن زیاد چای یک راه آسان است تا افراد نقش فعالی در حفظ سلامت مغز خود داشته باشند».
این مطالعه شامل ۹۶۱ شرکت‌کننده، با میانگین سنی ۸۱ سال، بود که زوال عقل نداشتند. اعضای این گروه آزمایشی، حدود هفت سال تحت نظر بودند و سالانه پرسشنامه‌ای در مورد اینکه چند وقت یک‌بار برخی غذاها را می‌خوردند، تکمیل کردند. همچنین محققان هر سال از شرکت‌کنندگان تست‌های شناختی و حافظه می‌گرفتند که این تست‌ها شامل یادآوری فهرست کلمات، به خاطرسپردن اعداد و شمردن صحیح آنها بود. از آنها در مورد عواملی مانند سطح تحصیلات و مدت‌زمانی که صرف انجام فعالیت‌های بدنی و حتی انجام فعالیت‌های ذهنی (مانند خواندن و بازی) می‌کنند نیز سؤال شد.
به گفته محققان، متوسط مصرف روزانه فلاونول در میان بزرگسالان آمریکایی حدود ۱۶ تا ۲۰ میلی گرم است. طبق داده‌های این مطالعه، کمترین میزان مصرفی فلاونول در این آزمایش به طور متوسط حدود ۵ میلی گرم در روز و بالاترین میزان آن روزانه ۱۵ میلی گرم بود.
شرکت‌کنندگان مسن در این مطالعه، روزانه کمتر از حد انتظار (تقریباً ۱۰ میلی گرم فلاونول) فلاونول مصرف می‌کردند.
هالند اعلام کرد: در جمعیت موردمطالعه‌ی ما، زوال شناختی در کسانی که بالاترین سطح مصرف فلاونول را داشتند و به طور متوسط روزانه حداقل یک وعده سبزیجات می‌خوردند، در مقایسه با افرادی که کمترین میزان مصرف فلاونول را داشتند، ۳۲ درصد کمتر بوده است.
توماس هالند گفت که اصلاح رژیم غذایی و سبک زندگی در اوایل زندگی به احتمال زیاد نتایج بهتری را به همراه خواهد داشت؛ چرا که تغییرات مغزی، مانند تجمع پلاک‌های آمیلوئید و پروتئین تاو (که در داخل سلول‌های مغز یافت می‌شود) یا توده‌های نوروفیبریلار در بیماران آلزایمری، شاید ۱۰ سال تا ۲۰ سال قبل از ظهور علائم بالینی شروع شوند؛ اما در صورت اصلاح عادات نادرست تغذیه‌ای و سبک زندگی، این تغییرات به راحتی و خیلی زودتر قابل تشخیص خواهند بود.
با این حال، او تأکید کرد که برای تغییر هیچ‌وقت دیر نیست و انجام رفتارهای سالم و درست به ویژه در مورد مصرف غذا و نوشیدنی همیشه به موقع است.
این مطالعه بر چهار نوع فلاونول متمرکز بود:
- کامفرول موجود در کلم پیچ، لوبیا، چای، اسفناج و کلم بروکلی،
- کورستین موجود در گوجه فرنگی، کلم‌پیچ، سیب و چای،
- میریستین موجود در چای، کلم پیچ، پرتقال و گوجه فرنگی
- و ایزورامنتین که در گلابی، روغن زیتون و سس گوجه فرنگی یافت می‌شود.
محققان دریافتند که مصرف کامفرول و کورستین در رژیم غذایی، روند زوال عملکرد شناختی را کندتر می‌کند، اما میریستین و ایزورامنتین تأثیر اینچنینی نداشتند.
نتایج این تحقیق به وضوح نشان می‌دهد آنچه که می‌خوریم، برای بدن بسیار مهم است. داشتن یک رژیم غذایی متنوع و غنی از میوه‌ها و سبزیجات برای عملکرد شناختی و فیزیکی حیاتی است.
فلاونول چیست و چه کارکردی در بدن دارد؟
فلاونول‌ها زیرگروه خاصی از فلاونوئیدها محسوب می‌شوند؛ فلاونوئیدها مولکول‌هایی هستند که در بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات و حتی در چای یافت می‌شوند و دارای خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی هستند و برای جلوگیری یا کاهش آسیب‌های سلولی در سراسر بدن از جمله مغز ضروری شناخته شده‌اند.
فلاونول‌ها در کدام مواد غذایی یافت می‌شوند؟
طبق گفته‌ی هالند، فلاونول‌ها عمدتاً در کلم‌پیچ، لوبیا، چای، اسفناج، کلم بروکلی، گوجه فرنگی، سیب، پرتقال، گلابی و روغن زیتون یافت می‌شوند. البته منابع فلاونول محدود به این مواد غذایی نیست و منابع بیشتری وجود دارند که حاوی این ماده مفید هستند، اما مواردی که ذکر شد، بیشترین غلظت فلاونول را در خود دارند.
هالند گفت: «بالاترین سطح فلاونول عموماً در سبزیجات برگدار و میوه‌ها یافت می‌شود و فلاونول موجود در عصاره یا آبِ میوه غلظت کمتری دارد. بنابراین، اگرچه چای سیاه، سفید یا سبز حاوی فلاونول هستند، ولی باید توجه داشت که غلظت زیادی ندارند. یک فرد می‌بایست روزانه سه تا چهار فنجان چای بنوشد تا فلاونول دریافتی او به بالاترین سطح برسد».
منبع
