انسداد دائمی اینستاگرام با بیپاسخ ماندن نامه مرکز ملی فضای مجازی
هفتصبح نوشت: ابوالحسن فیروزآبادی توضیح داده که تا امروز اینستاگرام و واتساپ با دستور شورای امنیت محدود شده بود ولی ادامه این محدودیت نیاز به مجوز دارد.
طبقه هجدهم یک ساختمان نسبتا قدیمی در میدان آرژانتین. هر روز صبح که رئیس مرکز ملی فضای مجازی وارد آسانسور شیشهای این ساختمان میشود، میتواند با یک امضا سرنوشت اینترنت ما را هم تغییر دهد. همین هفته پیش مشخص شد این مرکز به «متا» (مجموعه ای که مالک اینستاگرام و فیسبوک و واتساپ است ) نامهای فرستاده تا نماینده خودش را برای ایران مشخص کند.
صحبتهای فیروزآبادی درباره این ماجرا را بخوانید.
* اگر متا نماینده معرفی نکرد چه خواهد شد؟
فعلا تصمیمی درباره آن نگرفتهایم. این نامه را بر اساس مصوبه سال ۱۳۹۶ شورایعالی فضای مجازی فرستادیم که پیامرسانهای خارجی را ملزم به داشتن نماینده در کشور میکرد.
* یعنی اگر به نامه جواب ندهند میتواند مقدمهای برای صدور مجوز انسداد دائمی اینستاگرام باشد.
اگر جواب ندهد در حقیقت مقدمهای برای مجوز قانونی انسداد اینستاگرام است.
* همین سه روز پیش رایتل برآوردی از خسارت مسدودسازی دسترسی به اینستاگرام اعلام کرد. پیش از این هم همراه اول گزارش مشابهی داده بود. همچنین گزارش مرکز ملی فضای مجازی هم به ضرر و زیان محدودسازی اینستاگرام اشاره داشت. این خسارت رای مرکز ملی فضای مجازی را عوض نمیکند؟
قطعا این ضرر و زیان اپراتورها در تصمیمگیریها موثر است؛ این پیامرسان برخلاف قوانین کشور ما فعالیت میکند و اگر خسارتی در میان نبود که ما مقابلش احتیاط نمیکردیم. احتیاطات ما به این دلیل است که میخواهیم همه تبعات قضیه را در نظر بگیریم و کمترین خسارت مادی و معنوی برای مردم داشته باشد.
* میخواهم ببینم که بستن اینستاگرام ارزش از دست دادن این درآمد بزرگ را دارد؟
این را دیگر مسئولان باید تصمیم بگیرند. الان از لحاظ امنیتی به این نتیجه رسیدهاند که به دلیل زیانهای امنیتی، همان بهتر که فعلا بسته باشد چرا که بین چیزی که در واتساپ و اینستاگرام اتفاق میافتد، ارتباط مستقیمی با حوادث خیابانی دارد.
* اگر این مذاکره به جایی نرسد، انتظار این است که افراد سراغ پلتفرمهای داخلی بیایند اما چیزی که در این پلتفرمها برای بسیاری از مردم آزاردهنده بوده، روشهای احراز هویت است. موضع مرکز ملی فضای مجازی درباره حق ناشناس ماندن چیست؟
گاهی این حق ناشناس ماندن برای جامعه است و گاهی برای حکومت. اولی را میشود به رسمیت شناخت اما ناشناس ماندن برای حکومت معنی ندارد. یعنی برای حکومت فرد باید مشخص باشد. پلتفرمهای خارجی در همه کشورها این سرویس را به دولتها میدهند اما از همکاری با ایران خودداری میکنند.
* مردم جایی که احراز هویت اجباری است وارد میشوند؟
درکشورهایی مانند آمریکا، هند و چین و اروپا وارد میشوند، به عبارتی اکثریت ابناء بشر.
* در کدام اپلیکیشنها؟
همین اینستاگرام با ترکیه و هند همکاری کامل دارد. واتساپ امکانی را در اختیار هند قرار داده که خود دولت میتواند مطلبی را در کانال و گروه پاک کند.
* این قابلیت که به آن الان اشاره داشتید یکی از درخواستهای مرکز ملی فضای مجازی است؟
هرچه که در قوانین ما هست باید رعایت شود. آیا در پلتفرمی که اقتصاد ما شکل میگیرد، اقتصاد بدون هویت و با گمنامی معنا دارد؟ قطعا چنین اقتصادی معنا ندارد