به نقل از سایت وزارت خارجه آمریکا، آنتونی بلینکن، گفت: «دولت امسال بر بازسازی و احیای اتحادها و مشارکت‌های آمریکا متمرکز بود، ما تعامل خود را با ناتو، با اتحادیه اروپا، سازمان ملل، گروه ۷، ASEAN ،OECD تقویت کردیم. ما گروه چهارگانه (کواد) متشکل از استرالیا، ژاپن، هند و آمریکا را ارتقا داده و تقویت کردیم. ما AUKUS، شورای تجارت و فناوری ایالات متحده و اتحادیه اروپا را در میان بسیاری از گروه‌های دیگر ایجاد کردیم.

منطق ساده و صریح است: ما در موقعیتی قوی‌تر برای رسیدگی به مسائلی هستیم که در واقع زندگی مردم آمریکا را تحت تأثیر قرار می‌دهند، زمانی که این کار را در کنار بسیاری از کشورهایی که منافع و ارزش‌های اساسی مشترک دارند، انجام دهیم. در دو سال نشان دادیم که چرا این یک سرمایه‌گذاری هوشمندانه و مهم بود. چه در حال رسیدگی به تهدیدات و خطرات ناشی از رقبای استراتژیک باشیم، چه در حال مبارزه با چالش‌های جهانی مانند بحران آب و هوا و همه‌گیری، یا استفاده از فرصت‌ها برای بهبود زندگی آمریکایی‌ها به روش‌های ملموس، اتحادها و مشارکت‌های ما تفاوت حیاتی را ثابت کردند.

ما به سرعت بی امان گسترش و تعمیق تعامل خود در سراسر جهان را ادامه دادیم و میزبان اجلاس سران قاره آمریکا، اجلاس سران آمریکا و آفریقا، اولین اجلاس کشورهای جزیره‌ای اقیانوس آرام و ایالات متحده، اجلاس ویژه ایالات متحده و آسه آن بودیم. ما از سرمایه‌گذاری‌های بی‌سابقه‌ای در قدرت اقتصادی و برتری فناوری خود در داخل کشورمان – قانون زیرساخت دو حزبی، قانون تراشه‌ها، قانون کاهش تورم – قدرت و اعتبار زیادی به دست آوردیم.

امروز می‌خواهم چهار مورد از مهم‌ترین زمینه‌هایی را که دیپلماسی در سال ۲۰۲۲ انجام شد، به طور برجسته روشن کنم:

اول، ما جهان را گرد هم آوردیم تا اطمینان حاصل کنیم که جنگ روسیه علیه اوکراین یک شکست استراتژیک است. از ۲۴ فوریه، ما ده‌ها متحد و شریک را گرد هم آورده‌ایم تا حمایت امنیتی، اقتصادی و بشردوستانه از مردم اوکراین را در حالی که از دموکراسی، حاکمیت و استقلال کشورشان دفاع می‌کنند، تقویت کنیم. حمایت جمعی ما – از جمله کمک نظامی ۱.۸۵ میلیارد دلاری اخیر آمریکا – به اوکراین این امکان را می‌دهد که به حمله متقابل دست بزند، مردم خود را آزاد کند و بیشتر قلمرو خود را پس بگیرد.

ناتو هرگز تا این اندازه قوی و متحد نبوده است. اتحاد یک مفهوم استراتژیک جدید اتخاذ کرد و نیروها و منابع بیشتری را به دفاع جمعی ما اضافه کرد. ما تعداد گروه‌های جنگی را در امتداد جناح شرقی ناتو دو برابر کردیم. ما استقرار در بالتیک را افزایش داده‌ایم. ما در آستانه اضافه کردن فنلاند و سوئد به عنوان اعضای جدید اتحاد هستیم.

ما با متحدان و شرکای خود برای اعمال شدیدترین تحریم‌ها و کنترل‌های صادراتی بر رئیس‌جمهور پوتین و کسانی که جنگ تهاجمی او را امکان‌پذیر می‌کنند، کار کردیم – که دسترسی ارتش روسیه به منابع مالی، کالاها و فناوری‌هایی را که برای تلاش‌های جنگی حیاتی هستند، به‌طور چشمگیری کاهش داد. با هر معیاری، ماشین جنگی روسیه در وضعیت بدی قرار دارد. رهبری دیپلماتیک آمریکا در ایجاد و حفظ این وحدت هدف و همچنین حفظ این وحدت عمل ضروری بوده است.

در همین حال، ما قدرت دیپلماتیک خود را برای منزوی کردن روسیه در سازمان ملل و سایر سازمان‌های بین‌المللی و تأیید مجدد حمایت جهانی از اصول اصلی منشور سازمان ملل که رئیس‌جمهور پوتین در تلاش است کنار بگذارد، به کار بردیم.

اکنون، می‌دانیم که زمستان سختی برای اوکراینی‌ها در پیش است، زیرا رئیس جمهور پوتین استراتژی جدید خود را دنبال می‌کند تا مردان، زنان، کودکان و سالمندان اوکراینی را تا سر حد مرگ منجمد کند.

ما با G۷ و سایر متحدان و شرکا برای تعمیر، جایگزینی و دفاع از زیرساخت‌های انرژی اوکراین، از جمله تقویت دفاع هوایی پیشرفته این کشور از طریق سیستم‌های دقیقی مانند آتشبار موشک پاتریوت که رئیس‌جمهور بایدن اعلام کرد، کار می‌کنیم.

ما تا زمانی که طول بکشد با اوکراین هستیم. این پیامی است که رئیس‌جمهور بایدن شخصاً به رئیس جمهور زلنسکی هنگام میزبانی وی در کاخ سفید ارائه کرد. این تعهدی است که با حمایت قوی و مشتاق دو حزب در کنگره پشتیبانی می‌شود. حفظ این حمایت بسیار مهم است، زیرا رئیس جمهور پوتین همچنان علاقه‌ای به دیپلماسی معنادار نشان نمی‌دهد.

ما با رئیس جمهور زلنسکی موافقیم که دیپلماسی تنها راه برای پایان قطعی جنگ روسیه است. تا زمانی که رئیس جمهور پوتین مسیر خود را تغییر ندهد، بهترین راه برای بهبود چشم انداز صلح عادلانه و بادوام، برای پیشبرد چشم اندازهای دیپلماسی معنادار، حفظ حمایت قوی ما از اوکراین است.

دوم، همگرایی استراتژیک با متحدان و شرکای خود در مقابل جمهوری خلق چین را تسریع کردیم. این بسیار مهم است، زیرا در حالی که روسیه تهدیدی فوری برای نظام بین‌الملل آزاد و باز محسوب می‌شود، جمهوری خلق چین تنها رقیب ما است که هم قصد دارد نظم بین‌المللی را تغییر دهد و هم قدرت اقتصادی، دیپلماتیک، نظامی و تکنولوژیکی برای پیشرفت را دارد.

من استراتژی خود را برای مقابله با چالش ایجاد شده توسط چین تنظیم کردم: سرمایه گذاری بر پایه‌های قدرت در خانه، همسویی با شرکا و متحدان تا بتوانیم با چین رقابت کرده و از منافع خود دفاع کنیم و چشم انداز خود را برای آینده محقق کنیم. دیپلماسی ما نقش کلیدی در اجرای این استراتژی داشته است.

ما یک رویکرد مثبت برای یک هند-اقیانوس آرام، آزاد و باز ارائه دادیم که از نظرات بسیاری از شرکای ما در داخل و خارج از منطقه استفاده می‌کند و به نوبه خود استراتژی‌های خود را مشخص کرده است. ما همراه با اتحادیه اروپا ابزارهای مکمل خود را در مورد چالش‌های کلیدی ایجاد شده توسط جمهوری خلق چین، از اجبار اقتصادی گرفته تا حقوق بشر، تقویت کردیم. ما همکاری خود را در غربالگری سرمایه گذاری و کنترل صادرات فناوری های حساس و نوظهور عمیق‌تر کرده‌ایم.

برای اولین بار، مفهوم استراتژیک ناتو متعهد به پرداختن به چالش‌های سیستمی جمهوری خلق چین برای امنیت فراآتلانتیک است. ما اتحاد با استرالیا، ژاپن، جمهوری کره، نیوزیلند و دیگر متحدان خود در اقیانوس آرام را عمیق تر کردیم.

ما در تعهد خود برای حفظ صلح و ثبات در سراسر تنگه تایوان متحد هستیم و همچنان به ابراز نگرانی‌ها و اقدامات مشترک در مورد نقض حقوق بشر چین در سین‌کیانگ و تبت، فرسایش آزادی بیان و مطبوعات در هنگ‌کنگ ادامه می‌دهیم.

با این حال در اوج رقابت‌ها با چین، دقت کرده‌ایم تا از انحراف رقابت خود به سمت درگیری جلوگیری کنیم. ما به مدیریت مسئولانه این روابط ادامه خواهیم داد، ما به دنبال همکاری در مورد مسائلی خواهیم بود که ایجاب می‌کند ایالات متحده و چین با یکدیگر همکاری کنند – نه برای خیر مردم ما، بلکه برای خیر مردم در سراسر جهان.

سوم، ما ائتلاف‌های گسترده‌ای را بسیج کردیم تا راه‌حل‌هایی را برای چالش‌های مشترک جهانی که بسیاری از ما با آن‌ها مواجه هستیم، بیابیم، از جمله در مورد امنیت غذایی، سلامت، انرژی و آب و هوا، رشد اقتصادی فراگیر – چالش‌هایی که تأثیر واقعی بر زندگی و معیشت دارند.

مردم آمریکا، و ما نمی‌توانیم به تنهایی آن را به طور موثر حل کنیم. ما پاسخ جهانی به یک بحران بی‌سابقه امنیت غذایی جهانی را رهبری کردیم – بحران ناشی از کووید، آب و هوا، و درگیری – که به طور قابل توجهی توسط جنگ پوتین بدتر شد.

تنها در سال ۲۰۲۲، ما ۱۱ میلیارد دلار به کمک‌های بشردوستانه و امنیت غذایی کمک کردیم. ما میزبان وزرای امنیت غذایی و اجلاسی با اتحادیه آفریقا و اتحادیه اروپا بودیم تا منابع مورد نیاز برای نجات جان افراد را فوراً جمع آوری کنیم، اما همچنین برای کمک به کشورها در ایجاد ظرفیت خود برای تولید کشاورزی مقاوم و پایدار اقدام کردیم.

ما گام‌های مهمی در پایان دادن به مرحله حاد همه‌گیری کووید-۱۹ برداشتیم – نزدیک به ۲۰ میلیارد دلار برای پاسخ جهانی فراهم کردیم و بیش از ۶۷۰ میلیون دوز واکسن ایمن و مؤثر را در بیش از ۱۱۵ کشور توزیع کردیم. ما برنامه اقدام جهانی را راه‌اندازی و رهبری کردیم که ده‌ها کشور را گردهم می‌آورد تا با واکسیناسیون انجام دهند، سیستم‌های تامین سلامت را تقویت کنند و با اطلاعات نادرست مبارزه کنند. ما همچنین اقداماتی را انجام دادیم تا اطمینان حاصل کنیم که جهان برای پیشگیری، شناسایی و واکنش به شیوع‌های آتی آمادگی بهتری دارد.

ما با گروه ۲۰ کار کردیم تا یک صندوق جدید بانک جهانی ایجاد کنیم تا به کشورها کمک کنیم آمادگی خود را برای بیماری همه گیر تقویت کنند. ما ۵۰۰۰۰۰ کارمند بهداشتی را طی پنج سال آینده در نیمکره خود در آمریکای لاتین آموزش خواهیم داد. ما تا سال ۲۰۲۵، ۴ میلیارد دلار برای کارکنان بهداشتی در آفریقا سرمایه گذاری خواهیم کرد.

در زمینه آب و هوا، ما از سرمایه گذاری‌های تاریخی در داخل و خارج برای تسریع انتقال انرژی پاک و سازگاری با اثرات گرم شدن آب و هوا استفاده کردیم. این فقط مسئولیت ما نیست. ما همچنین آن را به‌عنوان فرصتی برای ایجاد مشاغل با درآمد خوب برای آمریکایی‌ها می‌بینیم

ما مشارکت‌های منطقه‌ای جدیدی را ایجاد کردیم تا اقتصادهایمان را انعطاف‌پذیرتر، پایدارتر، شکوفاتر و فراگیرتر کنیم – از جمله چارچوب اقتصادی هند و اقیانوسیه برای رفاه، که اعضای آن ۴۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را تشکیل می‌دهند، و مشارکت آمریکا برای شکوفایی اقتصادی. ما همراه با G۷، مشارکت ۶۰۰ میلیارد دلاری برای زیرساخت‌ها و سرمایه‌گذاری جهانی یا PGII را راه‌اندازی کردیم تا جایگزینی با استاندارد بالا و شفاف برای سرمایه‌گذاری زیرساختی در کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​ایجاد کنیم.

چهارم، ما از قدرت دیپلماسی آمریکا برای پیشبرد صلح و جلوگیری و کاهش درگیری استفاده کردیم. من به همراه همتایان خود از اسرائیل، مراکش، بحرین، امارات متحده عربی و مصر در اجلاس تاریخی نقب برای پیشبرد یکپارچگی و عادی سازی در خاورمیانه شرکت کردم.

ما بین اسرائیل و لبنان برای حل و فصل اختلافات دیرینه مرزهای دریایی آنها میانجیگری کردیم. ما از مذاکرات تحت رهبری آفریقایی که منجر به توقف خصومت‌ها بین نیروهای اتیوپی و تیگرای شد، حمایت کردیم. ما به ایجاد یک توافق چارچوبی برای بازگرداندن سودان به مسیر دموکراسی تحت رهبری غیرنظامیان کمک کردیم. ما به گسترش حقیقت در درگیری یمن کمک کردیم. و ما آمریکایی‌هایی را که به ناحق بازداشت شده بودند از روسیه، ایران، ونزوئلا، برمه، افغانستان، هائیتی و سایر کشورها به خانه آوردیم.

همانطور که به سال ۲۰۲۳ نگاه می‌کنیم، به استفاده از تمام ابزارهای دیپلماتیک خود برای پیشبرد این اولویت‌ها و بسیاری دیگر از جمله حفظ تعهد خود به مردم افغانستان، به ویژه کسانی که از ایالات متحده حمایت می‌کنند و همچنین برای دفاع از حقوق زنان و دختران ادامه خواهیم داد. 

ما همچنین به شدت بر هماهنگی تلاش‌های بین‌المللی برای مبارزه با بلای فنتانیل و سایر مواد مخدر مصنوعی متمرکز خواهیم بود. اکنون، من روی نحوه کار ما با متحدان و شرکا در سال ۲۰۲۲ برای رویارویی با بزرگترین چالش‌های امروز تمرکز زیادی کردم. اما حتی زمانی که این کار را انجام دادیم، گام‌های بزرگی را در این ساختمان برداشتیم تا اطمینان حاصل کنیم که وزارت امور خارجه برای مقابله با چالش‌های امروز و فردا در موقعیت و قدرت قرار دارد.

ما یک دفتر جدید برای فضای مجازی و سیاست دیجیتال راه اندازی کردیم. ما کنگره را از قصد خود برای ایجاد یک دفتر جدید در زمینه امنیت بهداشت جهانی و دیپلماسی مطلع کردیم.

ما در حوزه چین ایستادیم تا توسعه و هماهنگی سیاست خود را در قبال جمهوری خلق چین رهبری کنیم. ما حضور دیپلماتیک خود را در اقیانوس هند و اقیانوس آرام گسترش دادیم و بزرگترین گروه افسران خارجی و خدمات ملکی را در بیش از یک دهه گذشته به خدمت گرفتیم.

وقتی برای اولین بار این شغل را شروع کردم، بسیاری از مردم می‌پرسیدند که آیا آمریکا دوباره در سراسر جهان رهبری خواهد کرد یا حتی می‌تواند. در سال ۲۰۲۲، من فکر می‌کنم ما به این سوالات پاسخ دادیم. ما نشان دادیم که ایالات متحده آماده و قادر به رهبری در چالش اساسی است.

جهان خود را سازمان نمی‌دهد و اگر ایالات متحده مشارکت و کمک به سازماندهی نکند، یا شخص دیگری این کار را انجام خواهد داد یا هیچ کس آن را انجام نمی‌دهد – در هر صورت، احتمالاً برای ما خوب نیست. عملاً حل همه مشکلات به هماهنگی و همکاری نیاز دارد.

 ما همچنان در مورد برنامه هسته ای ایران معتقدیم که بهترین راه برای مقابله با این چالش، مقابله با این تهدید، دیپلماسی است. ما درگیر دیپلماسی شدید بوده‌ایم. اما اگر ایران مایل یا قادر به انجام کارهای لازم برای بازگشت به تعهدات نیست، خوب، این نیز بخشی از معادله است.

عمیقاً به نفع ماست که ایران به سلاح هسته‌ای دست پیدا نکند، بایدن متعهد است تضمین کند که ایران به سلاح هسته‌ای دست پیدا نمی‌کند. ما همچنان معتقد بودیم که مؤثرترین و بادوامترین راه برای انجام آن از طریق دیپلماسی بود.

و زمانی که برجام، توافق هسته‌ای ایران، عملاً اجرا شد، دقیقاً همان کاری را انجام داد که برای انجام آن طراحی شده بود. برنامه هسته‌ای ایران را در یک جعبه قرار داد. نه تنها توسط بازرسان بین‌المللی، بلکه توسط افراد خودمان، پایبندی ایران به آن، از جمله توسط دولت قبلی، تأیید شد. و از نظر ما، خروج از این توافق و خروج از چارچوب برنامه هسته‌ای ایران یک اشتباه فاحش بود. اما این واقعیتی است که ما به ارث برده‌ایم و باید با آن کنار بیاییم.

بنابراین در مورد دیپلماسی، همانطور که گفتم، ما فکر می‌کنیم که این بهترین راه حل است. اما علیرغم تلاش‌هایی که انجام داده‌ایم، حتی در حالی که علیه سایر اقدامات فاحش ایران عقب‌نشینی کرده‌ایم، علی‌رغم تلاش‌هایی که انجام داده‌ایم و شرکای ما در اروپا انجام داده‌اند، ایران مایل یا قادر به انجام تعهداتش نبوده است. لازم است دوباره به توافق برسند. بنابراین ما همچنان به دنبال راه‌هایی خواهیم بود تا مطمئن شویم که ایران به هر طریقی به سلاح هسته‌ای دست پیدا نمی‌کند.

افغانستان

تصمیم طالبان در مورد محروم کردن زنان برای رفتن به دانشگاه و دختران برای رفتن به مدرسه محکومیتی از سراسر جهان، از جمله کشورهای مسلمان، که به نظر من، به خودی خود، مهم و قدرتمند است، داشت. کاری که آنها انجام داده‌اند این است که زنان و دختران افغان را به آینده‌ای تاریک و بدون فرصت محکوم کنند و نکته اصلی این است که هیچ کشوری نمی‌تواند موفق شود، اگر نیمی از جمعیت خود را از این فرصت برای مشارکت دریغ کند. اگر این وضعیت معکوس نشود، اگر این تغییر نکند، هزینه‌هایی متحمل خواهد شد. من امروز قصد ندارم جزئیات آنها را بیان کنم، اما با هماهنگی متحدان و شرکا، آنها را دنبال خواهیم کرد. و همچنین می‌توانم به شما بگویم که هر چشم‌اندازی که طالبان به دنبال بهبود روابط با جهان، با جامعه بین‌المللی باشد، چیزی است که آنها می‌خواهند و ما می‌دانیم که به آن نیاز دارند – اگر آنها به این امر ادامه دهند، این اتفاق نخواهد افتاد.

ما به طولانی‌ترین جنگ آمریکا پایان دادیم. برای اولین بار در ۲۰ سال گذشته، آمریکایی‌ها با کیسه جسد یا مجروحیت شدید از افغانستان به خانه نمی‌آیند. بیش از ۱۲۰ هزار نفر را از این کشور خارج کردیم.

اگر ما هنوز در افغانستان بودیم، حمایتی را که ما و دیگران می‌توانستند به اوکراین بدهیم، پیچیده‌تر می‌کرد. ما پیش بینی‌هایی شنیدیم که خروج از افغانستان منجر به سونامی پناهجویان از افغانستان خواهد شد. که تا به امروز اتفاق نیفتاده است. ما شنیدیم که منجر به تروریسم بیشتر خواهد شد. که تا به امروز اتفاق نیفتاده است. و برعکس. تعهد همیشگی ما برای دفاع از حقوق زنان و دختران و به طور گسترده تر برای حقوق مردم در افغانستان از بین نمی رود. تعهد همیشگی ما برای کمک به عنوان ارائه دهنده پیشرو کمک‌های بشردوستانه به افغانستان کم نمیشود.

اوکراین

هدف ما ایجاد یک اوکراین آزاد، مستقل، مرفه و دموکراتیک است؛ اوکراینی که نشان می‌دهد اصول منشور ملل متحد از جمله در مورد تمامیت ارضی، حاکمیت و استقلال‌اش رعایت می‌شود. ما همچنین بسیار واضح گفته‌ایم که اساساً این تصمیمات برای اوکراینی‌ها است. آنها باید تصمیم بگیرند که به کجا می‌روند، چگونه می‌خواهند به آنجا برسند، چه زمانی می‌خواهند به آنجا برسند، البته با حمایت بسیار بسیار قوی ما.

بنابراین اساساً، آنها هستند که این تصمیمات را خواهند گرفت. آنچه در ماه‌های اخیر از اوکراینی‌ها شنیده‌ایم، تمرکز شدید بر بازگرداندن سرزمین‌هایی در شرق و جنوب است که عمدتاً از فوریه تصرف شده بودند. این جایی است که تمرکز آنها بوده است. آنچه ما می خواهیم و بسیاری از کشورهای دیگر در سراسر جهان می‌خواهند صلحی است که در نهایت، همانطور که گفتیم، عادلانه و بادوام است. “بادوام” به این معنا که می‌خواهیم مطمئن شویم که پابرجاست و به سادگی اوکراین را در موقعیتی قرار نمی‌دهیم که روسیه قرار است کاری را که یک ماه، شش ماه، یک سال بعد انجام داد، تکرار کند.

ما باید شاهد برخی شواهد معنادار باشیم که نشان می‌دهد روسیه آماده است تا واقعاً مذاکره کند و دوباره برای صلح عادلانه و بادوام مذاکره کند. ما  آن را ندیده‌ایم. به نظر ما، بهترین راه برای پیشرفت واقعی به آن روز این است که حمایت خود را از اوکراین حفظ کنیم، تا مطمئن شویم که در میدان جنگ به خوبی عمل می‌کند. این کشور همچنان از حمایت لازم برای حفظ خود در برابر حمله روسیه، از جمله در برابر زیرساخت‌های انرژی برخوردار است و همچنین حمایت اقتصادی. این همان چیزی است که به احتمال زیاد باعث تسریع روزی می‌شود که رئیس جمهور پوتین به این نتیجه می‌رسد که آنچه او درگیر آن است بیهوده است و زمان یک مذاکره واقعی فرا رسیده است.

چین و کرونا

به سه دلیل می‌خواهیم شاهد کنترل شیوع کرونا در چین باشیم. اولا، ما نمی‌خواهیم افرادی را در جایی ببینیم که از کووید رنج می‌برند. چه بیماری باشد، چه مرگ. دوم، هر زمانی که ویروس در حال گسترش است یا در حال حرکت است، این احتمال وجود دارد که یک نوع جدید ایجاد شود، آن نوع حتی بیشتر گسترش یابد، و بیاید و به ما برسد یا به کشورهای دیگر در سراسر جهان برسد و سپس، همانطور که دیدیم، پیامدهای روشنی برای اقتصاد جهانی با تعطیلی چین به دلیل کووید وجود دارد. بنابراین در تمام این سطوح – یک سطح اولیه بشردوستانه، نگرانی برای سلامت همه و همچنین برای اقتصاد جهانی – عمیقاً به نفع ما است که چین برای پیشبرد این امر هر کاری لازم است انجام دهد.

در عین حال، برای همه کشورها، از جمله چین، بسیار مهم است که بر روی مردمی که واکسینه می‌شوند، آزمایش و درمان را در دسترس قرار دهند، و مهمتر از همه، به اشتراک گذاشتن اطلاعات با جهان در مورد آنچه که تجربه می‌کنند – زیرا این موضوع بسیار مهم است. نه تنها برای چین بلکه برای کل جهان.  همانطور که می‌دانید ما بزرگترین اهدا کننده واکسن هستیم. ما آماده‌ایم تا به حمایت از مردم در سراسر جهان، از جمله در چین، با این و سایر حمایت‌های بهداشتی مرتبط با کووید ادامه دهیم. چین تا به امروز این کمک را درخواست نکرده است.

اسراییل

ابتدا می‌خواهم به نخست وزیر نتانیاهو به دلیل اعلام تشکیل دولت جدید تبریک بگویم. همانطور که می‌دانید، پارلمان هنوز باید آن را تصویب کند، قبل از اینکه بتواند به طور رسمی سوگند یاد کند. اما ما مشتاقانه منتظر همکاری با اسرائیل برای پیشبرد منافع و ارزش‌هایی هستیم که مدت‌ها در مرکز روابط ما بوده‌اند، و همچنین برای ارتقای رویکردی گسترده‌تر برای تلاش برای ایجاد معیارهای برابر از امنیت، فرصت‌ها و رفاه برای اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها به طور یکسان.

هیچ رازی در مورد رویکرد ما وجود ندارد. در آینده – همانطور که در دولتهای قبلی در طرف اسرائیل، در طرف آمریکایی، آنچه دولت‌های قبلی آمریکا انجام داده‌اند – ما با آنها تعامل خواهیم کرد و قضاوت خواهیم کرد. شرکای ما در اسرائیل بر اساس سیاست‌هایی است که دنبال می‌کنند، نه شخصیت‌هایی که اتفاقاً دولت را تشکیل می‌دهند. من فکر می‌کنم که ما نشان داده‌ایم ما یک شراکت محکم و متعهد به امنیت اسرائیل داریم.

کره شمالی

با جمهوری کره و ژاپن در رویکرد به کره شمالی در هماهنگی بسیار نزدیک هستیم. وقتی نوبت بازی ما شود، این مسئله فقط محکوم کردن آنچه کره شمالی انجام داده و همچنان انجام می‌دهد – نقض فاحش قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد، اقدامات تحریک‌آمیز، تهدید صلح و امنیت – و تنها تحریم کردن نخواهد بود.

ما به انجام اقدامات لازم ادامه می‌دهیم و آنها را به سازمان ملل می‌آوریم، همزمان به اقداماتی برای تقویت قابلیت‌ها و ظرفیت‌های دفاعی و بازدارندگی خود ادامه می‌دهیم، از جمله همکاری نزدیک‌تر با ژاپن و کره در تمرینات آمادگی، اطمینان از اینکه ما و آنها سیستم‌هایی را برای بازدارندگی و در نهایت دفاع در برابر هرگونه تجاوز کره شمالی در اختیار داریم. همه اینها ادامه دارد.

و همچنین باید توجه داشته باشم که تحریم‌هایی که اعمال کرده‌ایم و در حال تلاش برای اجرای قوی آن هستیم، محدودیت‌هایی را بر توانایی کره شمالی برای ادامه پیشبرد برنامه‌های موشکی و هسته‌ای خود ایجاد کرده است. قصد ندارم پیش‌بینی کنم که در سال ۲۰۲۳ چه می‌شود، بجز اینکه بگویم به معنای واقعی کلمه هر روز با متحدان و شرکای خود کار می‌کنیم تا مطمئن شویم تحت فشار قرار دادن کره شمالی برای پایان دادن به این اقدامات، قطع نمی‌شود، مطمئن شویم که آنچه را که برای جلوگیری از تهاجم مستقیم علیه هر یک از شرکایمان و همچنین علیه ما لازم است، انجام می‌دهیم و در صورت لزوم در برابر آن دفاع کنیم.

فقط اضافه کنم که چین نقش مهمی در این زمینه دارد. این کشور قوی‌ترین و عمیق‌ترین رابطه را در بین کشورهای جهان با کره شمالی دارد. من فکر می‌کنم به نفع چین است که شاهد ادامه این نوع اقدامات تحریک آمیز نباشد. و ما گفتگوهایی با چین داریم. این چیزی است که رئیس جمهور شی و بایدن درباره آن صحبت کردند. من انتظار دارم زمانی که اوایل سال آینده به چین برسم، این گفتگو را ادامه خواهم داد، در مورد آنچه که امیدواریم چین برای متقاعد کردن کره شمالی برای حرکت در مسیر دیگری انجام دهد. ما به صراحت گفته‌ایم، بدون هیچ پیش‌شرطی به روی دیپلماسی باز هستیم. ما همچنان متعهد هستیم که شاهد خلع سلاح اتمی شبه جزیره کره باشیم. تا به امروز، کره شمالی بر این اساس تعامل نکرده است، اما این یک احتمال باقی مانده است. و من فکر می‌کنم چین می‌تواند در کمک به حرکت در این مسیر نقش داشته باشد.

حقوق بشر

ما همواره در پی موثرترین راه برای پیشبرد تعهدمان به حقوق بشر  هستیم و بسیاری کارها انجام می‌دهیم، حتی ناو هواپیمابر می‌فرستیم. ما همگرایی بزرگی با متحدان و شرکای نزدیک خود در اروپا و آسیا درخصوص چین داریم که فکر کنم شاهد برخی از آنها بودید، وقتی صحبت از نقض حقوق بشر توسط چین شد، خواه در سین‌کیانگ، تبت یا جاهای دیگر. نوعی همگرایی کنترل‌های صادراتی علیه چین انجام شد کنترل بر فناوری‌های حساسی که به چین در ارتقای ظرفیت نظامی‌اش کمک می‌کند و یا فناوری‌هایی که می‌توانند برای نظارت بر مردم و سایر ابزارهای سرکوب علیه حقوق اقلیت‌ها و دیگران در چین مورد استفاده قرار گیرند.

در چند کشور دیگر هم همینطور شد. ما گام‌هایی برداشتیم و دیگران نیز همگام با ما شدند و سعی کردند این تضمین داده شود که محصولاتی که با کار اجباری در کشورها تولید می‌شوند به کشور ما یا کشورهای دیگر وارد نمی‌شوند.

مکان‌های زیادی وجود دارد که شاهد نقض حقوق بشر در چارچوب درگیری‌های بزرگتر بوده‌ایم. یکی از راه‌های اطمینان از اینکه واقعاً به حقوق بشر و پایان سوء استفاده می‌رسیم، تلاش برای حل و فصل این درگیری‌ها است. یمن نمونه‌ای از جایی است که در آن سرمایه گذاری فوق‌العاده‌ای در حمایت از دیپلماسی برای پایان دادن به درگیری انجام داده‌ایم. و با وجود همه شکنندگی‌ها، آتش بسی داشتیم که تمدید شد و با وجود اینکه اکنون به طور رسمی برای یک بار دیگر تمدید نشده است، در عمل برگزار می‌شود. بعد شاهد ارسال کمک‌های انسانی و کاهش نقض حقوق بشر علیه شهروندان و غیرنظامیان بودیم.

 به طور مشابه در اتیوپی، جایی که ما در همکاری نزدیک با کشورهای آفریقایی، از جمله اتحادیه آفریقا و  کنیا بودیم و این کار تأثیر عملی بر توقف درگیری‌ها، خاموش کردن سلاح‌ها و دریافت کمک‌های بشردوستانه در تیگرای داشته است. همچنین برای کاهش، اگر نگوییم از بین بردن، نقض حقوق بشری که در جریان درگیری رخ داده بود. و ما اکنون بر روی اطمینان از اینکه می‌توانیم ناظران مستقل حقوق بشر را به تیگرای جذب کنیم تا بررسی کنیم که هیچ جنایتی در جریان نیست، تمرکز کرده‌ایم.

در اوکراین به این موضوع توجه ویژه‌ای داشته‌ایم. ما نه تنها به آن توجه کرده‌ایم، برای کمک به جمع‌آوری شواهد و جمع‌آوری اطلاعات این سوءاستفاده‌ها، اضافه‌کاری هم کرده‌ایم.

ما در سراسر جامعه بین‌المللی، چه با سازمان ملل متحد، چه با دادگاه کیفری بین‌المللی، در حال بررسی مکانیسم‌های دیگر برای اطمینان از این هستیم که اطلاعات و شواهد جمع‌آوری شده‌ پاسخگوی این نقض حقوق بشر خواهد بود. و این یکی از راه‌هایی است که ما نورافکن را روی آن قرار می‌دهیم تا از آن جلوگیری کنیم. اما واقعیت، البته، این است که ما همچنان شاهد اعمال توهین آمیز در بسیاری از نقاط هستیم. ما در تلاش برای توقف آن بی امان فعال خواهیم ماند.»