کنایههای روزنامه اصولگرا به نسخهپیچی برخی «نمایندگان ظاهرا دلسوز» در موضوع «بدحجابی»
روزنامه فرهیختگان نوشت:خطاب به نمایندگان ظاهرا دغدغهمند و دلسوزی مثل جناب نقدعلی باید گفت اگر واقعا نگران سرمایه اجتماعی نظام و آرامش افکار عمومی هستند به چالشهای روزمره عصبانیکننده دیگری که شاید بعضا اولویت بالاتری هم نسبت به برخورد تند با بیحجابی پیدا کرده باشد هم بپردازند. جناب
نقدعلی، در جلسه روز گذشته مجلس، بعد از طرح کردن ایده «اعدام انگلهای اقتصادی در ملأعام و اسرع وقت» و تشریح نتایج آن برای افکار عمومی، به سراغ مسأله حجاب رفته و برای آن هم نسخههایی را ارائه میکند.
نقدعلی بعد از آنکه گفت «چه توجیهی دارد کارمندی که از نظام حقوق میگیرد حجاب را رعایت نکند.» و راهحل گشادهدستانه و نگرانکنندهای مثل عزل «هر رئیسی که در اداره، شرکت و در موسسهای که از نظام حقوق میگیرد، کوتاهی کرد و در بحث هنجارها قصور کرد» را مطرح کرد، طوماری را به نمایش درآورد که به گفته او، ۲۰۰ طومار مشابه آن از طرف «۲۰۰ شهرستان» و با «۵۰۰ هزار امضا» تهیه شده است.
او همچنین گفت «۲۵ طومار از سطح شهر تهران با ۱۰۰ هزار امضا برای مطالبهگری در خصوص کمکاری نهادهای مختلف در برخورد با هنجارشکنی و بیحجابی به دست نمایندگان رسیده است که یکی از این طومارها همین طومار بزرگ با هزاران امضا از شهرستان خمینیشهر و استان اصفهان است.» اشاره نقدعلی به طوماری بود که آن را از جایگاه هیأترئیسه مجلس آویزان کرد.
این نماینده عضو هیأترئیسه کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس درباره محتوای طومار گفت آنها «در سطح کشور و در شهرهای مختلف در اعتراض به کمکاری مجلس، دولت، قوه قضائیه و نهادهای فرهنگی در حوزه حجاب تهیه شده و به امضای مردم رسیده است.»
او البته در اظهاراتی که منطقیتر از پیشنهاد بعدی او بهنظر میرسد «قوه قضائیه و ۳۲ نهادی که درباره مسأله حجاب کوتاهی کردهاند» را ملزم به جبران اشتباه و قصورات خود در این زمینه میداند اما گویا فراموش کرده خود در این حوزه چه مسئولیتی داشته و دارد. فارغ از آنکه این اقدام نمادین جناب نقدعلی در آویزان کردن طومار از جایگاه هیأترئیسه چه پیامی برای چه فرد یا افرادی دارد، این محتوای طومار و هدف نقدعلی و نمایندگان همدغدغه با او از تدوین طومار است که بیش از هرچیز باید مورد توجه باشد.
نکته مهم و قابلملاحظه دراینباره باتوجه به شرایط پرالتهاب حال حاضر کشور آنکه اگر نتیجه این طومار قرار است به ایدههای دوقطبیساز و شاذی مثل منع بخش زیادی از جامعه از خدمات اجتماعی و ایدههای عجیبی مثل آنچه پیشتر چند نماینده دیگر پیشنهاد داده بودند منجر شود، همان بهتر که صرفا از جایگاه هیأترئیسه مجلس آویزان بماند و کارکرد دیگری را از آن شاهد نباشیم.
اما خطاب به نمایندگان ظاهرا دغدغهمند و دلسوزی مثل جناب نقدعلی باید گفت اگر واقعا نگران سرمایه اجتماعی نظام و آرامش افکار عمومی هستند به چالشهای روزمره عصبانیکننده دیگری که شاید بعضا اولویت بالاتری هم نسبت به برخورد تند با بیحجابی پیدا کرده باشد هم بپردازند. چالشهای عصبانیکننده و بحرانسازی که شاید اگر قرار باشد آقای نقدعلی و همکاران دغدغهمندشان در مجلس برای آن طوماری تهیه کنند، تعداد امضاهای مردمی پای آن، واقعیتهای میدانی را جدیتر به آنان نشان دهد