به این بیماران ترکیبی از “گوانفاسین”، داروی معمول برای ای‌دی‌اچ‌دی (اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی) و آنتی اکسیدانی موسوم به “ان-استیل‌سیستئین ان‌ای‌سی” که در انگلیس عمدتا برای درمان بیش‌مصرفی پاراستامول و بیماری‌های ریوی کاربرد دارد، تزریق کردند.

این روش درمانی تاکنون فقط روی تعداد کمی از مبتلایان به کووید مزمن آزمایش شده است که عمدتا هم زن بوده‌اند. البته محققان گفتند این مطالعه برای اجرای آزمایش‌های بالینی گسترده‌تر نویدبخش به نظر می‌رسد.

این متخصصان معتقدند که ترکیب این داروها می‌تواند فورا برای میلیون‌ها مبتلا به کووید مزمن مفید واقع شود.

بنا بر اعلام سازمان ملی خدمات سلامت انگلیس، مه مغزی حسی شبیه آثار کم‌خوابی یا استرس دارد. این سازمان علائم معمول مه مغزی را ضعف تمرکز، احساس سردرگمی، از حد معمول کندتر فکر کردن، افکار مبهم، فراموشی، ناتوانی در پیدا کردن کلمات و خستگی ذهنی فهرست کرد.

به گزارش نشریه ایندیپندنت، جزئیات بیشتر این مطالعه در مجله گزارش‌های عصب‌ایمنی‌شناسی (Neuroimmunology Reports) منتشر شده است.