بر اساس نمودار ذیل، هرچه دهک درآمدی کمتر است، تعداد خانوارهای دارای عضو شاغل بیشتر است. یعنی در دهک‌های پایین درآمدی وابستگی معیشیت خانوار به درآمد حاصل از شغل بیشتر است و از دست رفتن شغل اثر بیشتری بر روی معیشت خانوار نسبت به دهک‌های بالایی دارد.

همچنین هر چه به سمت دهک‌های بالایی حرکت می‌کنیم، خانوارهای بیشتری دارای شغل رسمی هستند. به طوریکه در دهک اول در حدود ۶۳ درصد از خانوارهای دارای عضو شــاغل، بیمه‌پرداز نیســتند.

این موضوع نشان می‌دهد با فرض بیکار شدن شــاغلین غیررسمی (و نه تغییر شــرایط از کارگر بیمه نشـده به کارگر بیمه شده) با احتمال بیشــتری فقرا مشاغل خود را از دست داده‌اند.

از طرف دیگر در صورتیکه به جای از دست رفتن شغل غیررسمی، تبدیل از مشاغل غیررسمی به رسمی صورت گرفتــه باشــد، می‌توان امیدوار بود که بخشــی از دهک‌های پایین درآمدی که با احتمال بیشــتری صاحبان مشاغل غیررسمی هستند، مشاغل پایدارتری یافته و در نتیجه بهبود در وضعیت معیشت داشته باشند