رسیدگی به این پرونده از پاییز سال 1400 با گزارش ناپدید شدن مرد 50 ساله‌ای به نام رحمان که از اتباع افغان بود، آغاز شد. یکی از دوستان رحمان که این گزارش را به پلیس داده بود در توضیح بیشتر گفت: من و رحمان سال‌هاست که با هم دوست هستیم. او از ناحیه دوپا معلول است و در خانه‌اش رمالی می‌کند و به همین خاطر افراد زیادی در خانه‌اش رفت و آمد دارند اما چند روزی است که از او خبری نیست و در خانه‌اش را هم باز نمی‌کند.

پس از این اظهارات، مأموران با دستور قضایی به خانه مرد رمال رفتند و جسد او را در حالی که دستمالی دور دهانش پیچیده شده بود پیدا کردند و شواهد گویای آن بود که وی به قتل رسیده است.
در ادامه جسد مقتول به پزشکی قانونی منتقل شد و کارشناسان این سازمان علت مرگ را خفگی اعلام کردند.
با مشخص شدن موضوع، مأموران شناسایی عاملان جنایت را در دستور کارشان قرار دادند و با بررسی تلفن همراه مقتول دریافتند که فردی به نام بهنام طی روزهای منتهی به قتل بارها با او تماس گرفته است.
به این ترتیب بهنام بازداشت شد و تحت بازجویی قرار گرفت و به قتل رحمان با همدستی دو دوست معتادش اعتراف کرد و در تشریح ماجرا گفت: رحمان از دوستانم بود و از آنجایی که کارش رمالی بود درآمد زیادی داشت، با دوستانم تصمیم گرفتیم تا با هم از خانه او سرقت کنیم. چون می‌دانستم که فلج است و نمی‌تواند از خودش دفاع کند با طرح نقشه‌ای بعد از نیمه شب وارد خانه‌اش شدیم و دهانش را بستیم تا سر و صدا نکند بعد جست‌وجوی پول‌ها را آغاز کردیم اما فقط به یک میلیون تومان رسیدیم و وقتی می‌خواستیم از خانه خارج شویم دیدیم او نفس نمی‌کشد.
بعد از اعترافات صریح متهم، همدستانش نیز دستگیر شدند و اعتراف کردند.
با تکمیل تحقیقات و اعترافات صریح متهمان، پرونده برای رسیدگی به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در ابتدای جلسه، نماینده دادستان ضمن قرائت کیفرخواست علیه متهمان اظهار کرد: از آنجایی که مقتول یک تبعه بیگانه بوده و تا این لحظه اولیای دم وی پیدا نشده‌اند رئیس قوه قضائیه برای عاملان قتل درخواست قصاص کرده است.
پس از آن بهنام به جایگاه رفت و گفت: همان‌طوری که در دادسرا هم گفتم قصد ما کشتن رحمان نبود و تنها می‌خواستیم از خانه‌اش سرقت کنیم. من دهانش را به قصد ساکت کردن او بستم اما او خفه شد.
در ادامه دو متهم دیگر یک به یک به جایگاه رفتند و گفتند: قبول داریم که با بهنام همدستی کردیم اما به خاطر اعتیادمان بود. ما نقشی در قتل او نداشتیم و فقط دست‌های رحمان را گرفته بودیم.
با پایان اظهارات متهمان، قضات برای صدور رأی وارد شور شدند و با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده، بهنام را به قصاص محکوم کردند و دو همدستش نیز به اتهام معاونت در جنایت، هر کدام به 10 سال حبس محکوم شدند