از طرح طبقه‌بندیِ ناقص و ۱۲ ساعت کار در ۳۰ روز از ماه تا اسکان در کمپهای نامناسب/ کارگران پالایشگاه‌های پارس جنوبی چه مشکلاتی دارند؟

کارگرانِ پالایشگاه‌های ۱۲ گانه‌ی مجتمع گاز پارس جنوبی مشکلاتِ بسیاری دارند؛ مشکلاتی که به گفته‌ی خودشان حل آن‌ها به بهانه‌ی «داشتنِ بار مالی» ترتیبِ اثر داده نمی‌شود. اجرایِ ناقصِ طرح طبقه‌بندی مشاغل، اسکان در کمپ‌ها و خوابگاه‌های نامناسب، تغییر سیستم اقماری کارگران ستادی و اداری و مشکلاتِ بسیار رانندگان استیجاری از جمله مسائلی است که علیرضا میرغفاری (رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی کارگری پالایشگاه دهم مجتمع گاز پارس جنوبی) در گفتگو با ایلنا به آن‌ها اشاره می‌کند.

چه ایراداتی بر طرح طبقه‌بندی مشاغل کارکنان نفت وارد است؟

میرغفاری در ابتدا در انتقاد از طرحِ طبقه‌بندی اجرا شده برای کارکنان وزارت نفت گفت: فروردین ماه سال ۹۹ وزیر نفت وقت، طرح طبقه‌‎بندی مشاغل را برای اجرا ابلاغ کرد که این طرح برای کل مجموعه‌ی وزارت نفت در نظر گرفته شده بود. ایراد فعالان کارگری به طرحِ اجرا شده این است که طرح فعلی ملزوماتِ موادِ قانونی و آیین‌‎نامه و دستورالعمل طرح طبقه‌بندی را رعایت نکرده است.

وی در توضیح بیشتر این مسئله گفت: الزام اولیه طرح طبقه‌بندی، تشکیل کمیته دائمی طبقه‌بندی مشاغل با ترکیبی از نماینده کارگری، کارفرمایی و سرپرستان است. مسئله اینجاست که در جریان امضای طرح، نمایندگان کارگری وجود نداشته و پیرو جلساتی که با مسئولانِ اجرایی طرح طبقه‌بندی مشاغل در وزارت نفت داشتیم، متوجه شدیم دو نفری که به عنوان نماینده کارگر طرح را امضا کردند اصلا نماینده کارگر نبودند! درخواست ما این است که طرح در سطح منطقه و مجتمع گاز و با حضور نماینده کارگر اجرا شود.

میرغفاری ادامه داد: ایراد بعدی این است که تفکیک پُست از شغل انجام نشده و رتبه سنواتی در این طرح دیده نشده است. ضمن اینکه گروه‌های شغلی تقلیل یافته؛ یعنی ۴ گروه شغلی ۱۷ و ۱۸.۱۹ و ۲۰ در بخش پیمانکاری حذف شده است. همچنین در این طرح، کاربینی و ارزیابی شغل به درستی انجام نشده؛ به طور مثال واحدهای ICT و تلکام و آزمایشگاه جزو مشاغل غیر تخصیصی دیده شده است.

رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی کارگری پالایشگاه دهم مجتمع گاز پارس جنوبی تأکید کرد: طرح طبقه‌بندی مشاغل بر اساس استاندارد و نوع کاری که همکاران انجام می‌دهند نیست و برای همین دستمزد آنطور که باید افزایش پیدا نکرده است. این طرح مانند قبل با همان عرف کارگاه و با انواع و اقسام قراردادهای سلیقه‌ای اجرا می‌شود و باعث نارضایتیِ کارگران شده است.

میرغفاری گفت: بیش از یک سال از طریق انجمن صنفی و کانون انجمن‌های صنفی کارگران پالایشگاه گاز استان بوشهر برای حل این مسائل و اجرای دقیق طرح طبقه‌بندی مشاغل مکاتبه کرده اما هیچ پاسخی دریافت نکرده‌ایم. به این نتیجه رسیدیم که عزمی برای انجام درست طبقه‌بندی مشاغل در مجموعه وزارت نفت وجود ندارد هر مسئله‌ای که پیش می‌آید را به بهانه‌ی بار مالی کنار می‌گذارند.

وی گفت: طرح طبقه‌بندی مشاغل در لیبرال‌ترین کشورها هم اجرا می‌شود در اینجا اما علی‌رغم الزام صریح قانون یا اجرایی نمی‌شود و یا اگر هم اجرا می‌شود هزارویک ایراد دارد. طبق قانون، اجرای این طرح از بهره‌کشی نیروی کار جلوگیری می‌کند؛ اگر این طرح به درستی اجرا شود نیروی کار شرح وظایف خود را مدون می‌داند و مهم‌تر اینکه دستمزد مطابق با بازار کار تعیین می‌شود و حق کارگر تضییع نخواهد شد.

میرغفاری در ادامه به تغییر سیستم اقماری کارگران بخش اداری و پشتیبانیِ پارس جنوبی اشاره کرد و گفت: این کارگران از سیستم اقماریِ دو هفته کار – دو هفته استراحت، مستثنی شده‌اند و در حال حاضر یا روزکارِ دائم هستند و یا سیستم ۱۴روز کار و ۷ روز استراحت برایشان پیاده می‌شود. همکاران ما از راه‌های دور، از شمال و مشهد و تهران و تبریز، می‌آیند و تغییر سیستم اقماری، مشکلاتِ بسیاری برایشان ایجاد کرده؛ راه دور است و با توجه به اینکه هیچ خدماتی برای ایاب و ذهاب به کارگران داده نمی‌شود، عملا نمی‌توانند به دیدار خانواده‌اشان بروند، از طرفی نمی‌توانند کارشان را رها کنند. چنین اقدامی در حکم نابود کردنِ کانون خانواده‌ی این کارگران است!

رانندگان استیجاری؛ ۱۲ ساعت کار در سی روز از ماه!

رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی کارگری پالایشگاه دهم مجتمع گاز پارس جنوبی در ادامه به مشکلات رانندگان استیجاری اشاره کرد و گفت: مشکل رانندگان استیجاری را سالهاست که پیگیری می‌کنیم اما هیچ اتفاقی برای این کارگران مظلوم نمی‌افتد. این کارگران از ابتدایی‌ترن حقوق یک کارگر هم محروم هستند و قوانین کار در موردشان اجرا نمی‌شود؛ آن‌ها نه بیمه دارند و نه مرخصی، در بهترین حالت ۲۵ روز کار و ۵ روز استراحت دارند و چون امنیت شغلی ندارند به اجبارِ کارفرما ۶۰.۹۰ و گاهی حتی ۱۲۰ روز پشت سر هم کار می‌کنند. از آنجا که جاگزینی برای رانندگانِ استیجاریِ دستگاه‌های سنگین و سبک نیست در نتیجه استفاده از ۵ روز مرخصی هم برایشان دشوار است.

میرغفاری ادامه داد: این رانندگان نیروهای ثابتی هستند که در کارگاه کار می‌کنند پس باید مشمول طرح طبقه‌بندی مشاغل شوند، اما این طرح برای رانندگان استیجاری اجرا نمی‌شود. حقوق این کارگران نسبت به کاری که می‌کنند بسیار ناچیز است؛ همکارانی داریم که با ۱۲ ساعت کار در روز و سی روز کار در ماه، یعنی بدون حتی یک روز مرخصی، ۵ تا ۶ میلیون تومان حقوق می‌گیرند. این اجحاف بزرگی در حق این کارگران است.

وی گفت: موضوع این کارگران از همان اولین روزهای تشکیل انجمن صنفی، پیگیری شده اما متأسفانه به نظر می‌رسد هیچ عزمی برای حل مشکل رانندگان وجود ندارد و با این بهانه که تغییر وضعیتِ آن‌ها بار مالی دارد، موضوع را مغفول گذاشته‌اند. سوال ما از مدیران این است که به چه قیمتی چنین رفتاری را با کارگران می‌کنند؟ به قیمتِ از دست رفتنِ خانواده‌ی این کارگران و وارد کردنِ آسیبِ شدید به آن‌ها؟!

کمپهایی که در شأن هیچ انسانی نیست نصیبِ کارگران شده!

رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی کارگری پالایشگاه دهم مجتمع گاز پارس جنوبی در نهایت از وضعیتِ کمپ‌ها و خوابگاه‌های کارگران گفت: تعداد نیروهایی که در پارس جنوبی به صورت اقماری مشغول به کار هستند بسیار است و شرکت‌ها موظفند امکاناتِ رفاهی مناسبی برای کارگران در نظر بگیرند، اما محلی که برای اسکانِ کارگران در نظر می‌گیرند در خورِ شأنِ هیچ انسانی نیست.

وی ادامه داد: محل اسکان کارگران موقعیت جغرافیایی بسیار نامناسبی دارد. کمپ‌ها از مراکز خدمات شهری دورند، دسترسی بسیار دشوار است و اگر کارگری وسیله نقلیه نداشته باشد باید کیلومترها پیاده روی کند تا به خوابگاه برسد. ضمن اینکه این خوابگاه‌ها که به صورتِ کانکس، ساندویچ پانل و پیش‌ساخته هستند به شدت مستهلک و فرسوده شده‌اند و چون ساختمان نیستند نمی‌توان آن‌ها را مرمت کرد، برخی از آن‌ها حتی قدمتِ بیست‌ساله دارند.

میرغفاری بیان کرد: وضعیت به قدری بد است که برخی از پیمانکارانی که به تازگی کار را به دست گرفته‌اند، هیچ امکاناتی برای اسکان ندارند و می‌خواهند همکاران را به خوابگاه‌های کارگری بیست سال پیش ببرند!

رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی کارگری پالایشگاه دهم مجتمع گاز پارس جنوبی گفت: برای حل این مشکلات بارها پیگیری و نامه‌نگاری کرده اما تنها یک جمله شنیده‌ایم: بار مالی دارد!