به نظر می رسد آلاینده ها به ویژه برای بافت سالم ریه خطرناک هستند که موجب تغییرات ژنتیکی شده و آن را در معرض خطر سرطانی شدن قرار می دهد. یافته های مطالعه‌ ای روی نزدیک به ۳۳ هزار نفر مبتلا به سرطان ریه نشان داد که سطوح بالای آلاینده‌های بسیار کوچک با افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه مبتنی بر گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی (EGFR) مرتبط است، که در درجه اول روی افراد غیر سیگاری، تاثیر می ‌گذارد.

چارلز سوانتون (Charles Swanton) محقق سرطان از موسسه فرانسیس کریک در بریتانیا، می‌ گوید: سلول‌های دارای جهش‌های سرطان‌زا به‌ طور طبیعی با افزایش سن زیاد می‌ شوند، اما معمولاً غیرفعال هستند.

مطالعات ما نشان داد: آلودگی هوا این سلول‌ها را در ریه‌ ها بیدار کرده و آنها را تشویق می ‌کند تا رشد کرده و به طور بالقوه تومور ایجاد کنند.

به گفته محققان، این نتایج بار دیگر تاکید می‌ کند: آلودگی هوا عامل اصلی سرطان ریه است و بر لزوم اقدام برای کاهش آلودگی و حفظ سلامت عمومی تاکید می ‌کند. ذرات معلق (PM) به آلودگی هوا منجر می شوند و تقریباً در همه نقاط زمین تأثیر گذارده و سالانه باعث مرگ ۸ میلیون نفر می شود. ذرات ریز کوچکتر از ۲٫۵ میکرومتر (PM۲.۵) می توانند به اعماق ریه ها نفوذ کرده و با مشکلات سلامتی متعددی مانند بیماری قلبی و سرطان ریه مرتبط هستند.

دانشمندان این مطالعه در مقاله منتشر شده خود می نویسند: به طور سنتی تصور می شود که مواد سرطان زا با ایجاد مستقیم آسیب دی ان ای باعث ایجاد تومور می شوند.

سوانتون در ادامه گفت: این شواهد جدید از یک ایده ۷۶ ساله حمایت می‌ کند که سرطان در دو مرحله شروع می ‌شود،به دست آوردن یک ژن محرک (شروع) و سپس مرحله دوم که به موجب آن یک عامل سرطان زا روی این سلول ‌های نهفته عمل می ‌کند تا بیماری را تحریک و ترویج کند.

بر اساس یافته ها، با افزایش قرار گرفتن در معرض ۲٫۵ میکرومتر آلودگی، میزان بروز سرطان ریه جهش یافته افزایش می یابد.

در مجموع، این داده‌ها، همراه با شواهد مطالعات نشان می‌ دهد: ارتباطی بین وقوع تخمینی سرطان ریه و سطوح قرار گرفتن در معرض ۲٫۵ میکرومتر آلودگی وجود دارد و اینکه سه سال قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا ممکن است برای آشکار شدن این ارتباط کافی باشد.

این شواهد نشان می ‌دهد: ۲٫۵ میکرومتر آلودگی ممکن است باعث رشد تومورها و بدتر شدن جهش‌های سرطانی شود. محققان همچنین دریافتند : سلول‌های ریه به نام سلول‌های آلوئولی نوع II (AT۲) در صورت وجود این میزان آلودگی بیشتر احتمال دارد سرطان ریه ایجاد کنند.

در نهایت، آزمایشات روی بافت سالم ریه شرکت کنندگان نشان داد که بخش قابل توجهی دارای جهش های ژنتیکی هستند که می تواند منجر به سرطان شود، به این معنی که قرار گرفتن در معرض سطوح بالای آلودگی می تواند سلامت افراد را در خطر جدی تری قرار دهد. شرح کامل این تحقیق در مجله تخصصی Nature منتشر شده است.