نظارت بر کارگاه‌های کوچک و اصناف در حد صفر است؛ همه چیز به شکایت حقوقی کارگران موکول شده است که به گفته علی، شاغل در یک انبار تولیدات پوشاک در تهران، جرات شکایت در کارگران این واحدها نیست.

در جریان مصوبه مزدی ۱۴۰۲ مجموع بن خواربار و کمک هزینه مسکن کارگران به ۲ میلیون تومان رسید اما در فروردین امسال، در بسیاری از کارگاه‌های کوچک پرداخت این ارقام معیشتی از کارگران دریغ شد.

علی می‌گوید: ما حق مسکن و بن خواربار را به مبلغ مصوب نگرفتیم؛ وقتی به کارفرما اعتراض کردم گفت ندارم که بدهم؛ حداقل حقوق با همه مزایایی که پرداخت شده، برای این کارگر به هفت میلیون و دویست هزار تومان رسیده؛ در حالیکه هیچ کارگری حتی بدون سابقه و بدون فرزند نباید کمتر از ۸ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان در فروردین حقوق گرفته باشد.

این کارگر می‌گوید: من حدود ۴ سال در این انبار سابقه کار دارم اما هیچ زمان سنوات را برای ما در نظر نمی‌گیرند؛ مزایای مزدی همه شمولِ دیگر مثل حق مسکن یا پرداخت نمی‌شود یا بسیار ناچیز پرداخت می‌شود؛ کارفرما می‌گوید فروردین فروش نداشتیم پس پول ندارم که مزایا را به شما بپردازم!

او تاکید می‌کند: مگر در ایامی از سال که فروش زیاد است و سود کارفرما سر به فلک می‌کشد، مزد ما را بیشتر می‌پردازد که حالا به بهانه ناداری، از حقوق‌مان کسر کرده است؟ چه کسی از حقوق ما حمایت می‌کند؟

براساس اخبار دریافتی ما، کارگران بسیاری در واحدهای مشابه حقوق فروردین را به اندازه قانونی دریافت نکرده‌اند؛ حتی در مواردی دستمزدِ تعطیلات رسمی عید نوروز از دریافتی کارگران کسر شده است و این در حالیست که نظارتی اعمال نمی‌شود.