نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان با متهم کردن باکو به این که از روز پنجشنبه تردد وسایل نقلیه در کریدور لاچین، تنها راه ارتباطی ارمنستان به مناطق قره‌باغ را مسدود کرده است، گفت: «وضعیت بشردوستانه در قره‌باغ به شدت وخیم‌تر شده است. رساندن مواد غذایی به قره‌باغ عملا غیرممکن است و بیماران نمی‌توانند برای درمان به بیمارستان‌های ارمنستان مراجعه کنند. این اقدام باکو ثابت می‌کند که آذربایجان به دنبال سیاست پاکسازی قومی در قره‌باغ است.»

آذربایجان در ۲۳ آوریل در ورودی کوریدور لاچین نخستین ایست بازرسی مرزی را مستقر کرد. این تصمیم از سوی ایروان «غیرقابل‌ قبول» خوانده شد. با کو تاکید کرد که این اقدام برای جلوگیری از انتقال تسلیحات ضروری است.

ایروان می‌گوید پیش از این آذربایجانی‌هایی که خود را فعال محیط زیست می‌خواندند برای چند ماه این کریدور را مسدود کرده بودند و این اقدام آن‌ها سبب کمبود مواد غذایی و قطعی برق و درنتیجه بروز بحران انسانی در منطقه شد.  

پیش‌تر در روز ۲۲ فوریه دیوان بین‌المللی دادگستری، نهاد قضایی اصلی سازمان ملل متحد به آذربایجان دستور داد تا حرکت آزادانه در کریدور لاچین را تضمین کند. 

در روز ۲۴ مه ارمنستان از دیوان بین‌المللی دادگستری درخواست کرد آذربایجان را به گشودن این کریدور ملزم کند.

این دو جمهوری شوروی سابق در طول بیش از سی‌سال درگیری بر سر کنترل منطقه ناگورنو-قره‌باغ دو جنگ خونین را پشت سر گذاشته‌اند.

 نخستین بار با فروپاشی اتحادیه جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱، جدایی‌طلبان ارمنی قره‌باغ از آذربایجان اعلام استقلال کردند. درگیری‌های متعاقب این جدایی حدود ۳۰ هزار کشته برجای گذاشت و به پیروزی ارمنستان ختم شد.

آذربایجان در پاییز ۲۰۲۰ برای بازپس گیری این مناطق با ارمنستان وارد جنگ شد. این جنگ که به کشته شدن بیش از ۶۵۰۰ نفر انجامید با میانجی‌گری روسیه به آتش‌بس ختم شد و درنتیجه آن باکو موفق به بازپس‌گیری بسیاری از بخش‌های منطقه اکثرا ارمنی‌نشین ناگورنو-قره باغ شد.   

اگرچه به نظر می‌رسید با میان‌جی‌گری غرب مذاکرات صلح میان باکو و ایروان پیشرفت‌هایی داشته است، اما درگیری‌ها در این منطقه که روسیه آن را به طور سنتی جزو گستره نفوذ خود به شمار می‌آورد همچنان ادامه دارد