خش‌های مهم این گزارش را در ادامه می‌خوانید:

این‌که محکومی متنفذ که در جلسه دادگاه دوستان خاص خود را به رخ می‌کشید که برای او چه‌ها می‌کنند، و قرار بود دیگر روی آرامش و زندگی لاکچری را نبیند و احتمالا تا پایان عمرش در دوران زندان به سر برد، اکنون با حکم قضایی بیرون از زندان منتظر تعیین تکلیف اعاده دادرسی در برخی اتهامات خود باشد با هر توضیحی از سوی مردم پذیرفتنی نیست.

مردم می‌پرسند آیا چنین امتیازهایی برای همه محکومان و در همه پرونده‌ها امکان‌پذیر است؟
از طرفی این سؤال ذهن بسیاری از مردم را به خود مشغول کرده است که طبری چطور وثیقه ۳۰۰ میلیارد تومانی را تامین کرده تا از زندان بیرون بیاید؟ آیا باز هم پای دوستان فداکار و ازخود گذشته وی در میان است؟
ریاست محترم قوه قضائیه که شخصیتی مردمی و آشنا به زیر و بم دستگاه قضایی می‌باشند بهتر می‌دانند که برخی ارفاقات در مورد محکومان خاص و دانه‌درشت حتی اگر ظاهر توجیه‌پذیر و قانونی هم داشته باشد در بین مردم پذیرفتنی نیست و در بین انبوه مردمی که در راهروهای دادگاه‌ها و با سخت‌ترین شرایط درگیر پرونده‌های به مراتب کوچک‌تر هستند ایجاد نارضایتی و بدبینی خواهد کرد.
شاید برخی مواقع مصلحت در این باشد که به دانه‌درشت‌ها و کسانی که برخورد و محاکمه آنها تبدیل به دلگرمی و امیدبخشی مردم شده است نسبت به پرونده‌های مردم عادی سختگیری بیشتری صورت گیرد نه این‌که برعکس ملاحظات و ارفاقات شامل دانه‌درشتها شود.
اصلا چه تضمینی وجود دارد محکومی که توانسته وثیقه ۳۰۰ میلیارد تومانی را تهیه کند و همچنان پرونده وی در دست بررسی است به فکر فرار نیفتد؟