سکوت عجیب آقای مدیر
در روزهایی که حاشیه‌های فیلم‌های اکران نوروزی وضعیت سینما را بحرانی کرده و مباحث گسترده‌ای را در سطح جامعه به‌دنبال داشته، جواد شمقدری به‌عنوان متولی سینمای کشور هنوز سکوتش را در این زمینه نشکسته است.
در شرایط نامطلوب فعلی، کمترین انتظار از مدیر سازمان سینمایی کشور این است که موضع خود را درخصوص اتفاق‌هایی که این روزها رخ داده بیان کند. جواد شمقدری اما ظاهرا این روزها دلمشغولی‌های مهم‌تری دارد.
درپی تبرئه شدن فرج‌الله سلحشور در دادگاه، شمقدری به او پیام تبریک داد. اینکه سلحشور و شمقدری رفقایی قدیمی هستند و اینکه کارگردان «یوسف پیامبر» در یک سال گذشته بیشترین حمله را به سینمای ایران و مدیریت حاکم بر آن وارد کرده و انبوهی نکته فرامتنی دیگر، موضوع این یادداشت نیست. نکته اینجاست که مدیر سازمان سینمایی کشور اولویتش مسائل شخصی‌اش است نه وظایف سنگینی که برعهده‌اش گذاشته شده است. در شرایطی که جامعه اصناف سینمایی کشور وجود خارجی ندارد و کمیته ساماندهی صنفی هم هنوز در حد حرف باقی‌مانده، خود سازمان سینمایی کشور هنوز شرح وظایفش مشخص نیست و مهم‌تر از همه اکران فیلم‌ها حساسیت‌هایی را برانگیخته، جواد شمقدری ترجیح می‌دهد به‌جای پرداختن به این امور، تبرئه شدن دوست صمیمی‌اش را تبریک بگوید.
این درحالی است که از زمانی که شمقدری سکان هدایت سینمای ایران را برعهده گرفته بیشتر از تمام اسلافش به اظهارنظر درخصوص مسائل مختلف پرداخته و به همین دلیل سکوتش درخصوص اتفاق‌های اخیر بیشتر به چشم می‌آید. به هر حال او باید پاسخگوی فیلم‌هایی باشد که تحت مدیریتش تولید شده‌اند. جمله‌ای هم که وزیر ارشاد درخصوص فیلم‌های مسئله‌دار بیان کرد و آنها را تولیدات بخش خصوصی دانست، منافی مسئولیت ارشاد و مدیریت سینما نیست.
این فیلم‌ها از اداره نظارت و ارزشیابی پروانه ساخت، پروانه نمایش موقت و بعد پروانه نمایش دائم گرفته‌اند. همچنان که فیلمنامه‌های زیادی از سوی اداره نظارت مناسب ساخت ارزیابی نشده و جلوی دوربین نرفته‌اند. به همین دلیل نمی‌شود پشت این مسئله که فیلم‌ها محصول بخش خصوصی هستند پنهان شد. وظیفه شمقدری و همراهانش صیانت از سینمای کشور است. سینمایی که هم اکرانش مسئله‌ساز شده، هم تکلیف اصنافش نامعلوم است و هم اینکه به‌تازگی مورد اتهامات غیراخلاقی قرار گرفته است.
این سینمایی است که خوب یا بد، محصول مدیریت مدیران سینمایی کشور است و نمی‌شود اتفاق‌های اخیر را بر گردن مدیران قبلی انداخت. کاری که شمقدری و سجادپور از روزی که مسئولیت سینما را برعهده گرفتند بارها انجامش دادند. این‌بار اما نمی‌توان مسئولیت تولید خصوصی و چند فیلم دیگر را بر گردن قبلی‌ها انداخت و از مسئولیت شانه خالی کرد. فرافکنی و فیلمسازان را مقصر دانستن هم کار درستی نیست و کسی که نظارت کرده و پروانه داده باید پاسخگو باشد. اتفاقا از دوستان سازمان سینمایی انتظار می‌رود پای کارنامه‌شان بایستند و از آن دفاع کنند.
جالب اینکه جواد شمقدری برای سینمای کشورهایی که انقلاب‌هایی در آنها رخ داده برنامه دارد، به گونترگراس برای شعر ارزشمندی که به‌تازگی گفته پیام تبریک ارسال می‌کند، از سلحشور تجلیل می‌کند و خلاصه هر کاری انجام می‌دهد جز اینکه مواضعش را درخصوص مسائلی که سینما را تیتر یک جامعه کرده بیان کند. همچنان منتظر مواضع شفاف و صریح مدیر سازمان سینمایی کشور هستیم، یا دست‌کم توضیحی برای این سکوت عجیب و درمقابل موضع‌گیری درخصوص مسائلی که چندان مرتبط با شرح وظایف کارگردان «توفان شن» نیست.
