قالیباف هم دیگر از سختگیری در باره حجاب حرف نمی زند
سعید شریعتی، فعال سیاسی اصلاحطلب در گفتوگو با هممیهن به تغییر مواضع قالیباف اشاره و تاکید کرد: «سال آخر مجلس است. قالیباف هم انتخابات مجلس را پیش رو دارد. این دوره ظاهراً بناست که رقابت درونگروهی داشته باشند و طیف پایداری از طیف قالیباف و... مجزا خواهد شد.»
او افزود: «قالیباف انتظار دارد که بخشی از طبقه متوسط و ناراضیان اخیر که ممکن است در انتخابات مشارکت کنند، با ژستها و برنامههایی که ارائه میدهد به او رای بدهند. یعنی بخشی از آرای سرگردان این طیف را به خود جذب کند. به نظر میرسد قالیباف خیلی علاقهمند نیست تا زمان انتخابات قانونی در مجلس با ریاست ایشان تصویب شود که مسلماً بر نارضایتیهای اجتماعی این طبقات دامن میزند.»
او گفت: «اگر بخواهیم از رفتار قالیباف برداشت سیاسی کنیم، این است که طرفداران ایشان فضای مجلس را سازماندهی کردند و به دوفوریتی لایحه عفاف و حجاب رای ندادند تا از دوفوریتی بیفتد. قالیباف هم این لایحه را بین کمیسیونهای مختلف پاسکاری کرده و ترجیح میدهد تا چهار پنج ماه آینده این لایحه به مجلس نرسد و پس از آن هم سر مجلس به دستورات مهمی مانند برنامه هفتم، بودجه و… گرم میشود و برنامه مجلس پر میشود.»
این فعال سیاسی اصلاحطلب با اشاره به اینکه قالیباف حرفهای دوپهلویی هم میزند، تاکید کرد: «از صحبتهای دیروز قالیباف خطاب به نیروی انتظامی پیداست که میخواهد یک فاصلهگذاریای بین خودش و دستگاه نیروی انتظامی هم داشته باشد.»
او با اشاره به اتفاقات سال اخیر و پلمب برخی اماکن توسط افرادی بدون مجوز قانونی و قضایی، گفت: «اگر قرار باشد قانون حاکم شود، تمام کسانی که این اقدامات را میکنند متخلف هستند و مجازاتشان بسیار سنگینتر از مجازات مندرج در قانون برای بیحجابی است. مداخله در امر مجازات شهروندان بدون اذن محکمه و بدون رعایت تشریفات آئین دادرسی و خودسرانه، مصداق همان چیزهایی است که خودشان میگویند. مصداق محاربهای که میگویند همین اقدامات است، یعنی کسی که خودسر باعث رعب و وحشت دیگران میشود. حالا چون اسمش «…» است اجازه تجری نسبت به قانون داده میشود؟ نه. اتفاقاً بسیاری از قوانین برای مامورانی است که از قدرتی که در اختیار – یا به ظاهر در اختیار – دارند، سوءاستفاده میکنند و این سوءاستفاده باعث فساد در روابط اجتماعی، از بین رفتن حقوق شهروندی و ارعاب میشود.»
این فعال سیاسی افزود: «به نظر میرسد سردرگمی عجیبی درباره مسئله پوشش زنان در جامعه بین دستگاههای حاکم، مجری و شورایعالی انقلاب فرهنگی و همه دستگاههای مسئول وجود دارد. عدهای نمیخواهند تجربه سال گذشته تکرار شود، عدهای ابایی از تکرار آن ندارند. تابستان شروع شده و محرم نیز نزدیک است و نمیخواهند که افراد مذهبی، مداحان و تریبونهای عزاداری تبدیل شود به تریبونهای – به زعم آنها – رفتار مماشاتگونه حکومت با مسئله حجاب و اعتراضاتی را برانگیزد و طبقات مذهبی بهعنوان حامیان جریان حاکم اعتراض کنند. به همین دلیل آزمون و خطا میکنند تا به یک راهحلی برسند. اما به نظر میرسد جامعه نسبت به این نوع مواجهه، خشمگین و ناراضی است.»