دولتی ها و حامیان آنها می گویند: دیدید بدون برجام هم توانستیم نفت بفروشیم و پول هایمان را آزاد کنیم؟

آنها راست می گویند ولی نمی گویند همین گشایش اندکی که درباره فروش نفت و آزادسازی پول های ایران انجام شده، مرهون مذاکره، آن هم با همان آمریکایی است که اگر وزیر خارجه قبلی – ظریف – می خواست با مقاماتش حرفی بزند، روزگارش را سیاه می کردند.

زمانی همه کشور را پر کرده بودند از پوسترها و بیلبوردها علیه مذاکره با آمریکا ؛ خوشبختانه الان نه خبری از این آثار هنری(!) است و نه کفن پوشانی که وزیر خارجه را به صلابه بشکند.

فرقی نمی کند اسمش برجام باشد یا گلابی ؛ مهم این است که مذاکره کرده اند و فهمیده اند که هر گونه گشایش کلانی در اقتصاد کشور، نیازمند مذاکره با قدرت های جهانی و از جمله آمریکا و تنش زدایی است؛ همان چیزی که سال ها می گفتیم و انکار می کردند.

قبح زدایی از مذاکره، تحول و دستاورد مهمی است و دم دولت آقای رئیسی هم گرم که فهمید باید مذاکره کند و مذاکره کرد