سرگئی میرونوف، رهبر حزب عدالت و معاون رئیس دومای روسیه گفت: پارلمان روسیه نشستی را درباره افغانستان برگزار و احمد مسعود، رهبر جبهه مقاومت مردمی افغانستان در مقابل نمایندگان و مسئولان روسی سخنرانی خواهد کرد.

به نوشته الجزیره “این اولین باری است که مسکو میزبان یک شخصیت افغانستانی مخالف طالبان است. آیا این مسئله پاسخ به انتقاداتی است که از کشورهایی مثل روسیه، هند و ایران می‌شود یا عمل به این نصیحت است که نباید تمام نیرو و توان و امکانات را روی طالبان سرمایه‌گذاری کرد؟”

آیا روسیه از جبهه مقاومت افغانستان حمایت می‌کند؟

سنجر غفاری، کارشناس امور امنیتی می‌گوید: احمد مسعود تلاش می‌کند راه پدرش احمد شاه مسعود را ادامه بدهد و روابط خوبی با همپیمانان قدیمی پدرش مثل روسیه، ایران، هند و فرانسه داشته باشد. به این امید که بتواند به حمایت آنها در مقابل طالبان دست یابد.

رجب کمال، نویسنده و پژوهشگر سیاسی گفت که وی معتقد نیست تنها یک سفر احمد مسعود به مسکو به معنای حمایت روسیه از جبهه مقاومت افغانستان باشد چرا که دومای روسیه اختیارات اجرایی ندارد.

وی گفت: روسیه یک کشور مهم است و شاید تلاش می‌کند تا ارزیابی وضعیت میدانی و امنیتی افغانستان را از زبان احمد مسعود بشنود و بخواهد این را بگوید که روس‌ها تنها حرف شما را می‌شنوند و نمی‌خواهند به خاطر شخصیت‌های سابقی که از صحنه افغانستان بعد از عقب‌نشینی آمریکا خارج شده‌اند طالبان را از دست بدهد.

در همین حال امرالله صالح، معاون اشرف غنی، رئیس جمهور سابق افغانستان سفر احمد مسعود به مسکو را یک گام مهم و پیشرفت و تحول سیاسی و استراتژیک دانست و گفت: آغاز روابط رسمی میان جبهه مقاومت افغانستان و روسیه یک مسئله بسیار جالب توجه است. حضور رهبر جبهه مقاومت مردمی افغانستان در پارلمان روسیه با دعوت حزب عدالت یک نشانه خوب است. پارلمان روسیه مواضعی همسو با سیاست‌های کرملین دارد و اگر هماهنگی در دولت و تصمیم گیرندگان در روسیه وجود نداشت احمد مسعود نمی‌توانست به مسکو برود.

یک منبع درباره نظر جبهه مقاومت مردمی افغانستان درباره این سفر گفت: روسیه قدرت مهمی است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت و نقش مهمی در شورای امنیت دارد. با این حال روسیه به دلیل اینکه مشغول جنگ اوکراین است نمی‌تواند از جبهه مقاومت افغانستان حمایت کند و به نظر می‌رسد که تمایلی به ایجاد جبهه جدیدی علیه طالبان ندارد.

یک منبع در دولت جدید افغانستان نیز اعلام کرد: توجه روسیه به نظام سیاسی جدید در افغانستان نشان دهنده تأثیر یک دهه از دیپلماسی محرمانه با طالبان است. با این حال روسیه درباره ایجاد روابط دیپلماتیک با طالبان با احتیاط برخورد می‌کند.

این منبع اعلام کرد: استراتژی روسیه در تعامل با نظام جدید در کابل به گونه‌ای است که به این کشور اجازه حفظ روابط دوستانه با طالبان را می‌دهد و در عین حال برای رفع نگرانی‌های امنیتی شرکایش در آسیای مرکزی تلاش می‌کند.

تحلیلگران معتقدند که سفر احمد مسعود نشانه این است که طالبان به خودی خود دیگر شریک مهمی برای روسیه نیست. برای همین مسکو قصد دارد با این مسئله پیام‌هایی را برای آمریکا و طالبان بفرستد.

رزاق مأمون، نویسنده و پژوهشگر سیاسی نزدیک به جبهه مقاومت مردمی افغانستان گفت: این سفر بر اساس یک طرح برنامه‌ریزی شده و با هماهنگی کرملین صورت گرفت و صفحه جدیدی در روابط افغانستان و روسیه است. این نشان می‌دهد که روسیه بعد از دو سال از سکوت در قبال مسئله افغانستان مقاومت مردمی را علیه جنبش طالبان به رسمیت شناخته است.

روابط تاریخی روسیه و طالبان

به گزارش الجزیره، روسیه در دوره حکمرانی نخست طالبان در افغانستان از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ از جبهه ائتلاف شمال سابق حمایت کرد. مسکو در آن زمان نقش محوری در قانع کردن کشورهای آسیای مرکزی، ایران و هند به حمایت از این جبهه ایفا کرد و تاجیکستان نیز درهای خود را در آن دوره به روی جبهه مقاومت باز کرد.

سال ۲۰۰۳ مسکو، طالبان را یک گروه تروریستی خواند اما روابط دیپلماتیک غیر رسمی را با این جنبش حفظ کرد. سال ۲۰۰۷ روسیه مذاکرات محرمانه‌ای با این گروه درباره ممانعت از قاچاق مواد مخدر از افغانستان به آسیای مرکزی برگزار کرد.

روابط روسیه با طالبان توسعه یافت و در سال ۲۰۱۵ علنی شد. مسکو کانال‌های ارتباطی با طالبان برای تبادل اطلاعات در زمینه مبارزه با مواد مخدر و مبارزه با داعش ایجاد کرد.

بعد از اینکه جنبش طالبان به قدرت حاکم در افغانستان تبدیل شد، روسیه امیدوار است روابط اقتصادی و امنیتی با این جنبش داشته باشد و همکاری نظامی با این جنبش را به رغم تمایل طرف افغانستانی بعید می‌داند. روسیه دولت جدید افغانستان با رهبری طالبان را شریک اصلی مبارزه با داعش می‌داند.

خبرگزاری الجزیره ادامه داده است: مسکو بر تشکیل دولت فراگیر در افغانستان تأکید دارد و برای این کشور سخت است که دولت افغانستان را با رهبری طالبان به رسمیت بشناسد. برای مسکو این مسئله مهم است که همپیمانان قدیمی‌اش در قدرت باشند