جدایی فتح الله زاده از استقلال

ایسنا: علی فتح‌الله‌زاده از نتایج مدیریتی خود ابراز رضایت کرد و کارنامه مدیریتی‌اش را قابل دفاع دانست. او همچنین از هیچ یک از تصمیمات دوران مدیریتی‌اش ابراز پشیمانی نکرد و اعتقاد دارد که همه آنها تصمیمات درستی بوده اند.
 
مشروح صحبت‌های فتح الله زاده را می خوانید:
 
* دوست داریم جوری مصاحبه را پیش ببریم که کمی به مسائل تاریخی‌ام پرداخته باشیم. به عبارت بهتر می‌خواهیم از قالب‌های همیشگی مصاحبه‌ای در بیاییم. اگر موفق باشید از اینجا شروع کنیم که شما چگونه مدیرعامل استقلال شدید؟
 
– من سردبیر مجله “جوانان” در روزنامه‌ اطلاعات بودم، سردبیر مجله “نمایش” بودم و در کنار این دو مدیر جشنواره‌های تئاتر فجر کشور هم بودم. در همین زمان آقای دکتر ایروانی و مهندس میرولد ، عضو هیات مدیره استقلال بودند از من دعوت کردند تا مدیر عاملی باشگاه استقلال را قبول کنم. بر خلاف آن چیزی که می‌گویند آقای آقامحمدی من را به استقلال آوردند صراحتا می گویم که درست است آقای آقامحمدی، عضو هیات مدیره استقلال بودند، اما آقای ایروانی شخصا من را به دفترش دعوت کرد و پیشنهاد مدیرعاملی استقلال را به من کرد. من ورزش را می‌شناختم، چرا که در نوجوانی و جوانی در تیم‌های جوانان استان و جهاد دانشگاهی کشوری در پست مهاجم، سال‌ها بازی کرده بودم . به همین دلیل از قبول این مسئولیت طفره رفتم. یادم است که بهانه‌ام این بود که به یک سمینار در قبرس دعوت شده بودم و من گفتم باید در آن سمینار شرکت کنم و اجازه دهید بروم و بعد باز بازگشتم جواب خواهم داد. پیش خودم فکر کردم که در این یک هفته‌ دوستان در استقلال حتما کسی را به عنوان مدیرعامل انتخاب می‌کنند، اما وقتی که بازگشتم آقای ایراوانی با من تماس گرفت و گفت چه شد؟ به هر حال من هم قبول کردم و مدیرعاملی استقلال را در سال ۷۵ پذیرفتم.
 
* چقدر مدیرعاملی استقلال با آنچه که فکر می کردید متفاوت است؟
 
– خیلی تفاوت زیاد است. مدیرعاملی در استقلال و پرسپولیس بسیار سخت است. به قدری در استقلال کار سنگین است که خیلی راحت می‌توانم بگویم که اداره کردن یک وزارتخانه به مراتب راحت‌تر از اداره یک باشگاه است. تجربه هم این مساله را اثبات کرده است. آقای محلوجی که یکی از بهترین وزرای صنایع کشور بودند، وقتی مدیرعاملی پرسپولیس را قبول کردند دچار مشکلات زیادی شدند. یا آقای عابدینی که وقتی استاندار بودند از استانداران بسیار خوب و قدر بودند. اما در ورزش با وجود موفقیت‌ها دچار زحمت‌های بسیار زیادی شدند.
 
* با وجود همه این سختی‌ها شما دستاوردهای خوبی در استقلال داشته‌اید.
 
– من فکر می‌کنم وقتی این دستاوردها از حدی بالاتر می‌رود به حسادت عده‌ای منجر می‌شود من با این معضل در حال حاضر روبرو هستم. من قهرمان ایران می شوم، اما حملات ادامه دارد. من نمی‌دانم مگر چیزی بالاتر از قهرمانی وجود دارد؟ این حملات ریشه در حسادت‌ها دارد. کسی که خیلی موفق باشد را عده‌ای نمی‌توانند تحمل کنند و این اصلا خوب نیست. شما در تاریخ باشگاه استقلال اگر نگاه کنید متوجه می شوید که شش قهرمانی در کل ۶۰ و چند سال قدمت استقلال وجود دارد، اما من در هشت سال حضورم در استقلال هفت قهرمانی را کسب کرده‌ام. این کارنامه من است. شما وقتی به یک شاگرد می‌گوید کارنامه بده و او به شما می‌گوید معدل کارنامه‌اش ۱۸ بوده نشان از قوی بودن آن فرد است. به عبارت بهتر تقریبا هر ۱۰ سال استقلال قهرمان شده، اما من تقریبا هر سال یک قهرمانی را به دست آورده‌ام. یکی قهرمانی شانسی، دو قهرمانی شانسی نمی‌شود که هر هفت قهرمانی شما شانسی باشد. البته من ادعایی ندارم، چرا که این قهرمانی‌ها میسر نبود، مگر با کمک معاونان، مدیران ارشد، کادر فنی و بازیکنان استقلال. ما یک جمعی بودیم و همه با هم به این موفقیت‌ها رسیده‌ایم. همین مرغوبکار را نگاه کنید. من با کلی چانه زنی آن را برای استقلال گرفته‌ام. این زمین برای سازمان تربیت بدنی بود و من موفق شدم اجازه ۲۰ سال حضور استقلال در آنجا را به صورت کتبی بگیرم. یا همین ورزشگاه کشوری که به دستور رییس جمهور برای استقلال آن را هم گرفتند. هر چند مغایرت قانونی وجود دارد و هنوز این ورزشگاه به استقلال داده نشده است. دلیل این امر هم اصل “۴۴” است که شرکت‌هایی را در حال خصوصی شدن هستند نمی‌توانند از دولت چیزی بگیرند. همین کمپ استقلال را نگاه کنید، دیروز یکی از دوستان مطبوعاتی من به آنجا رفته بود و می‌گفت واقعا نمی‌دانم چه بگویم. من فکر می‌کردم که کمپ استقلال یک خرابه است، اما دیدم چمن مصنوعی شما در حد بالایی است و از کیفیت خوبی چمن طبیعی‌تان برخوردار است. آنجا یک تپه سنگ و آشغال بود و من اگر عکس‌هایش را پیدا کنم به شما نشان خواهم داد که ما کجا را به این کمپ فعلی تبدیل ‌کرده‌ایم. زمین کمپ استقلال زمانی که من آن را خریدم ۲۰ میلیون قیمت داشت. الان ۱۵۰ میلیارد تومان قیمت زمین است. این که می گوییم که حسادت یا کم لطفی نسبت به ما می‌شود در همین جا مشخص است. وقتی من گفتم ۱۵۰ میلیارد تومان قیمت فعلی کمپ است یکی از روزنامه‌ها نوشته بود شما چگونه قیمت زمین را تعیین کرده اید؟ یعنی من نمی‌توان قیمت یک زمین را هم بدانم؟!
 
* اما شما یک بار گفته بودید که اگر دست شما بود، کمپ استقلال را می‌فروختید و زمین کرایه می کردید، چرا که دوست ندارید سرمایه هنگفتی که در آنجا راکد مانده این گونه هدر برود.
 
– احسنت. دقیقا همین را گفته‌ام. باز هم این را می گویم اگر کمپ استقلال به نام من بود آن را می‌فروختم و یک زمین تمرین برای یک سال اجاره می‌کردم. ۱۵۰ میلیارد تومان را در آنجا نمی‌خواباندم که تیم در آن تمرین کند. نهایتا کرایه یک سال اجاره زمینی مثل دستجردی پنج میلیارد تومان می‌شد و من با ۱۴۵ میلیارد باقی مانده می توانستم با ۷۰ – ۸۰ میلیارد تومان یک ورزشگاه ۳۵ هزار نفره درست کنم تا خود استقلال در آن بازی‌های رسمی انجام دهد و با ۶۰ – ۷۰ میلیارد می توانستم سرمایه‌گذاری برای استقلال بکنم، مثلا شرکتی تاسیس کنیم و یا کارهای دیگر انجام دهیم تا درآمد برای استقلال ایجاد شود. هر بازی آسیایی که ما برگزار می‌کنیم ۲۰۰ میلیون تومان گیرمان می‌آید. ۳۰ بازی در لیگ برتر می‌کنیم ، اما چقدر به ما می‌دهند؟ حتی ۶۰۰ میلیون تومان هم گیرمان نمی‌آید. اگر استادیوم داشته باشیم، علاوه بر این که از طریق بلیت فروشی و تبلیغات دور زمین پول گیرمان می‌آید سایر تیم‌ها هم می‌توانند در آنجا به میدان بروند و باز هم پولی به دستمان برسد. ما اقتصاد را می‌فهمیم چیست اما وقتی دستمان بسته‌است چه کار کنیم؟ از سوی دیگر صدا و سیما دائما به ما حمله می‌کند که چرا شما بی پولید؟ اما من به شما می گویم که یکی از عوامل اصلی بی پولی ما خود صدا و سیما است. در تمام دنیا حتی در بنگلادش هم حق پخش تلویزیونی داده می‌شود، تعجب می‌کنم که چرا کسی به این مساله فکر نمی‌کند، در تمام دنیا ۵۰ – ۶۰ درصد درآمد یک باشگاه از راه پخش تلویزیونی است. صدا و سیما وقتی پول ما را نمی‌دهد ما چگونه ۵۰ درصد هزینه‌های‌مان را به دست آوریم. شما حق پخش ما را بدهید من قول می‌دهم که پول اضافه هم بیاوریم. حق پخش تلویزیونی بازی‌های استقلال و پرسپولیس ۳۰ میلیارد است، صدا و سیما این پول را به ما بدهد تا گل بودجه باشگاه استقلال اعم از تیم‌های پایه و اصلی تامین شود.
 
* شاید این مساله به سیکل معیوب ما ارتباط داشته باشد، این بحث‌ها هر سال مطرح می‌شود، اما هیچ اتفاقی نمی‌افتد.
 
– برای این که ما زورمان به تلویزیون نمی‌رسد، شما رسانه‌ها باید در این امر فشار آورید.
 
* البته عده‌ای می‌گویند که شما دولتی هستید و چون صدا و سیما هم قسمتی از دولت حساب می‌شود می‌تواند پول آن چنانی به شما ندهد.
 
– اگر این طور است گمرک هم دولتی است، پس ما هم برویم هر چقدر که دلمان می‌خواهد ماشین وارد کنیم و از این قبیل کارها انجام دهیم یا اگر برق مصرف می‌کنیم، چون دولتی هستیم دولت پولش را از ما نگیرد. این گونه که نمی‌شود هر تیمی بودجه خاص خودش را دارد. متاسفانه تلویزیون و رییس آن خودش را صاحب عقل می‌داند و حتی نمی گذارد در این باره صحبتی شود. ما تا الان نتوانسته‌ایم با رییس سازمان صدا و سیما صحبت کنیم، چرا؟ شان رییس فدراسیون ما خیلی بالاست، اما او هم نتوانسته با رییس صدا و سیما صحبت کند، دلیل این امر چیست؟ من قبلا دو، سه بار با آقای لاریجانی، رییس وقت صدا و سیما و برادر آقای هاشمی که رییس صدا و سیما بودند، دیدارهایی داشته‌ام. چرا این دوره این گونه شده است؟ این بی حرمتی است. اگر این پست‌ها را از آقای ضرغامی بگیرند چه دارد؟ یا حتی خود من، اگر سمت استقلال را از من بگیرند من چه دارم. جفت‌مان می شویم انسان‌های معمولی. این پست‌ها نباید ما را مغرور کند، اگر آقای ضرغامی افتخار می‌داد و با رییس فدراسیون و مدیران باشگاهی صحبت می‌کرد، ما راه‌هایی داشتیم که از طریق آن هم صدا و سیما منتفع می‌شد و هم باشگاه‌ها به درآمدی می‌رسیدند، اما همیشه در اتاق آقای ضرغامی بسته بوده است. این‌ها واقعیت‌ها و دردهای فوتبال است، اما من از این ناراحت می شوم که چرا چهار تا روزنامه‌ و خبرگزاری روی این حرف‌های من می‌زنم تحلیلی نمی گذارند و اعتراضی نسبت به وضع موجود ندارند؟ آنقدر باید این مسائل را مطرح کنیم تا حل شود. یک بار یکی از مدیران سابق صدا و سیما به من گفت ما همین که از شما پولی نمی گیریم و بازی‌هایتان را پخش می‌کنیم شما باید خدا را شکر کنید. آنقدر اعتراض کردیم تا این که صدا و سیما الان پولی به ما می‌دهد هر چند که بسیار کم است، یعنی می‌خواهم بگویم که این اعتراضات به نتیجه‌ می‌رسد. حق و پخش صدا و سیما برای همه لیگ تنها ۱۴ میلیارد تومان است که اصلا حساب نمی‌شود. خود ما به تنهایی باید ۳۰ میلیارد حق پخش بگیریم. کل درآمد ما از طریق بلیت فروشی، حق پخش، تبلیغات و مسائلی این چنین دو میلیارد تومان است. یعنی صفر. من اگر استادیوم داشتم سالانه شش میلیارد تومان از بلیت فروشی به دست می‌آوردم. دست و بال ما را بسته اند و می‌گویند بپر و پرواز کن! آخر وقتی دست و پایم بسته‌ است چگونه پرواز کنم؟ اگر تا اینجا هم موفقیتی ما داشته‌ایم از حمایت مطبوعات و رسانه‌ها بوده است، اما توقع دارم که آنها در این ماجرا از باشگاه‌ها حمایت کنند، اگر حرف‌های ما منطقی و اصولی است، باید به آن بها داده شود. می‌گویند هر کس علیه کسی در مجلس شورای اسلامی صحبت کند، حق پاسخگویی برای طرف مقابل وجود دارد من چند بار درخواست داده‌ام در مجلس حاضر شوم و پاسخ این حرف را که همه پول فوتبال کشور را به استقلال و پرسپولیس ندهید را بدهم. بارها برخی از نمایندگان مجلس این صحبت را مطرح کرده‌اند، اما به ما اجازه پاسخگوی به ما داده نمی‌شود. من ایمان دارم اگر اجازه صحبت در این باره در مجلس داده شود، از فردا نمایندگان مجلس همگی هوادار ما می‌شوند. کدام پول را ما از دولت گرفته‌ایم که عده‌ای از نمایندگان محترم مجلس می‌گویند که استقلال و پرسپولیس همه بودجه فوتبال کشور را می‌بلعند؟ ۳۰ میلیارد پول ما را نمی‌دهند و شندرغاز هم که به ما می‌دهند اعتراض می‌کنند. جز دو، سه تیم خصوصی در لیگ کشور بقیه تیم‌ها مگر از کجا پول در می‌آورند؟ با وجود همه سختی‌ها ما توانمندیم که هنوز می‌توانیم تیم را اداره کنیم. سال گذشته ۱۳ میلیارد تومان درآمدزایی برای استقلال کردم . این تیم روی هوا بود. شما بروید و ببینید که در شهرستان‌ها چقدر خرج می‌شود. اطلاع دارم که یکی از تیم‌های شهرستانی ۲۵ میلیارد تومان سال گذشته هزینه کرده است. واقعا این درست است که تیمی با این بزرگی با این همه هوادار این قدر کم پول بگیرد و تازه بر سر آن پول هم کلی اعتراض بشنوند؟! تلویزیون باید یک نگاه ویژه به استقلال و پرسپولیس داشته باشد. قبل از بازی ما تبلیغات پخش می‌کنند، وسط بازی ما تبلیغات پخش می‌شود و پس از بازی هم تبلیغات وجود دارد، اما سهم ما چیست؟ حداقل بخشی از این پول را به ما هم بدهند.
 
* نظرتان راجع به خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس چیست؟
 
– اصلا به درد استقلال و پرسپولیس نمی‌خورد. ۲۰ سال است که این حرف‌ها مطرح می‌شود، ولی هیچ اتفاقی نمی‌افتد. چند سال دیگر باید این بحث‌ها مطرح شود؟ ما چند بار در این مسیر رفته ‌ایم و سرمان به این ور و آن ور خورده است. الان عزمم را جزم کرده‌ام با آقای رویانیان برای حق پخش تلویزیونی اقدام کنیم. متاسفانه وقتی خودتان می‌خواهید دنبال کنید می‌گویند که آنها فقط به دنبال حق خودشان هستند، اعتقاد دارم که برخی از مسایل نیاز به یک وفاق عمومی نیاز دارد.
 
* دقیقا متوجه نشدیم، شما بالاخره با خصوصی شدن استقلال و پرسپولیس موافقید یا نه؟
 
– صحبت من این است که این بحث لوث شده است، ۲۰ سال است که این مساله مطرح شده، اما انجام نمی‌شود، دولت‌ها چون منافعی در ایجاد این بحث دارند، این مسائل را مطرح می‌کنند و هیچ اتفاق خاصی هم نمی‌افتد.
 
* البته عده‌ای اعتقاد دارند که به خاطر مسائل امنیتی استقلال و پرسپولیس نباید خصوصی شوند، شاید دولت ها هم این نگاه را داشته باشند.
 
– بله درست است. دو تیم با این همه طرفدار شاید عده‌ای را از خارج به داخل بیاورند تا در این دو تیم سرمایه‌گذاری کلانی انجام دهند، اما می‌توان با برخی قوانین این مساله را هم حل کرد.
 
* البته نباید فراموش کرد که اکثر تیم‌های خصوصی ایران چندان وضعیت مناسبی ندارند.
 
– وقتی شما تیمی را خصوصی می‌کنید باید بسته های حمایتی را هم برایش در نظر بگیرید. بسته حمایتی را باید دولت در نظر بگیرد که این مساله‌ای است که در همه دنیا انجام می‌شود. من از شما می پرسم که آیا از انگلستان در بحث فوتبال حرفه‌ای تر داریم؟
 
* نه. چطور؟
 
– خودتان می دانید که لیگ آنها حرفه‌ای و سودده است. دو سال قبل دولت انگلیس ۶۰ میلیون پوند که مساوی سه برابر دلار است یعنی ۱۸۰ میلیون دلار کمک کرده تا دو استادیوم شخصی در انگلستان ساخته شود. این کمک بلاعوض بوده. برای چه این کار را دولت انگلیس انجام داده است؟ به خاطر این که از این مساله استفاده های زیادی می‌برد. این یک واقعیت است. ما باید این چیزها را تجزیه و تحلیل کنیم و خودمان هم از این کارها انجام دهیم.
 
* شما به عنوان یک مدیر موفق در ایران شناخته می شوید. دلیل موفقیت‌تان را چه می دانید؟
 
– انتصاب مربیان خوب. من با پورحیدری قهرمان شدم. با مظلومی و امیر خان هم قهرمان شدیم. حتی با ناصر حجازی در آستانه کسب قهرمانی آسیا هم بودیم. تیم‌هایی که من معمولا انتخاب می‌کنم تا راس کار را بپذیرند افرادی دلسوز و کار بلد هستند. خودتان دیدید که پارسال چقدر مشکلات مالی داشتیم، اما مربی ما مثل بقیه مربیان نبود که بخواهد به مسائل بی‌پولی و از این دست اعتراض کند. او تیم را بر هم نریخت یا امسال قلعه‌نویی در کنار من ایستاده به من در درآمدزایی کمک زیادی می‌کند. او به من کمک زیادی می‌کند مثلا دوست آورد تا اسپانسر شوند . اگر در جایی هم تیم به مشکل برخورد من کنار مربی می روم و از او حمایت می‌کنم . استقلال تیم همدلی است. کادر فنی ما امسال پولی دریافت نکرده. ولی ببینید که چقدر دل می‌سوزانند یا بازیکنانمان را ببینید که به دلیل حضور در تیم ملی ریکاوری کافی نداشتند و ببینید چقدر دلسوزانه وارد میدان می‌شوند و بازی می‌کنند. به عبارت بهتر مدیریت علمی ، برنامه‌ریزی دقیق و کار جمعی باعث موفقیت ما در کارمان شده است. چندی پیش یکی از دوستانمان مصاحبه‌ای انجام داده بود و گفته بود فتح‌الله‌زاده برنامه‌ریزی استراتژِیک بلد نیست، من خیلی از این حرف تعجب کردم. برای من جالب است که این دوست عزیزمان در زمان مدیریتش استقلال در کجا تمرین می کرده است. استقلال در زمان مدیریت ایشان در آسفالت روبروی ورزشگاه آزادی تمرین می کرده است. اگر برنامه استراتژیک این است که استقلال در آسفالت جلوی ورزشگاه آزادی تمرین کند، من چنین برنامه‌ریزی ای را بلد نیستم. از سوی دیگر متاسفانه برخی از دوستان موفقیت‌های استقلال را به نام خودشان می‌زنند و این اصلا درست نیست. استقلال بعد از انقلاب یک بار قهرمان آسیا شده است که مدیرعامل آن تیم علی آقا محمدی بوده است، اما متاسفانه یکی از دوستان گفته در کارنامه او یک قهرمانی آسیا وجود دارد متاسفانه این کم لطفی ها وقتی زیاد می‌شود آدم مجبور به پاسخ می‌شود. اولا این که در آن سال‌ها شما با سه برد به فینال آسیا می‌رسیدید و نهایتا ۱۰ تیم در آن رقابت‌ها حضور داشتند، اما الان چیزی حدود ۳۰ – ۴۰ تیم در این رقابت‌ها شرکت می‌کنند و شرایط فوتبال آسیا خیلی عوض شده است. من از دوستان می‌خواهم که تاریخ را تحریف نکنند.
 
* خیلی‌ها اعتقاد دارند که میزان پولی که در ایران هزینه می‌شود اصلا معقول نیست. مثلا به بازیکن ۳۰۰ میلیونی یک میلیارد پول می‌دهند، نظر شما در این باره چیست؟
 
– این گونه نیست که اگر فوتبال دولتی باشد یا نباشد، این اتفاق رخ دهد. شخصی هم که باشد هزینه‌های بالا صورت می‌گیرد. مگر آقای هدایتی از جیب دولتی خرج می‌کند؟ او چند سال پیش که در استیل‌آذین خرج کرد، چقدر هزینه کرد؟ او از جیب خودش پول می‌داد و دوست داشت مبالغ بالایی را بپردازد. این اشکال از مکانیزم فوتبال ایران است. نتیجه‌گرایی در فوتبال ایران آسیب‌زا است. رسانه‌ها ، خود من ، تماشاگران همه و همه به دنبال نتیجه‌گرایی هستیم. همه فکر می‌کنیم که اگر ببازیم بدبخت شده‌ایم. ترس از باخت ما را مجبور کرده تا مدیران پول‌های زیادی خرج کنند و قیمت‌ها افزایش پیدا کنند.
 
* شاید دلیل این امر همین باشد که مدیران برای بقا مجبورند پول زیادی خرج کنند.
 
– من به این ماجرا به این شکل نگاه نمی‌کنم. همه دوست دارند پیشرفت کنند. شما برای موفق شدن باید بهترین‌ها را جذب کنید و برای جذب بهترین‌ها مجبورید پول خرج کنید. اگر من بازیکن بی نام و نشان بیاورم و خود شماها چه کار می‌کنید؟ الان اگر من پول ندهم، بازیکن به سپاهان و تراکتورسازی یا پرسپولیس می‌رود. آیا هواداران استقلال چنین چیزی را تحمل می‌کنند؟ من باید رقابت کنم. منصفانه نگاه کنیم به ماجرا. نمی‌شود به یک تیم صنعتی هر چقدر که می‌خواهد پول بدهیم، اما به ما پولی ندهند. اگر قرار است پول ندهید به هیچ کس ندهید. اگر قرار به پول گرفتن است، استقلال در اولویت است. من نمی گویم که سپاهان و تراکتورسازی زیاد می‌گیرند ، اما اگر قرار بر گرفتن پول است ما از آنها اولویت‌مندتریم.
 
* اما آنها شما را به خرج‌های میلیاردی متهم می‌کنند.
 
– اگر قرار به رسیدگی است من حاضرم. ادعا دارم از تیم سپاهان و پرسپولیس بالاتر خرج نکرده‌ام و ادعا دارم تقریبا اندازه تراکتوری‌ها خرج ‌کرده‌ایم . من می آیم و آنها هم بیایند و بررسی کنیم و خرج‌ها را بگوییم. ادعا می‌کنم پرسپولیس سال گذشته حداقل یک و نیم برابر ما خرج کرده است. آقای رویانیان ناراحت نشود که من این را می‌گویم. از نظر من اشکالی ندارد که ایشان خرج کرده باشد، حتی اگر ما هم پول داشتیم و یک و نیم برابر پرسپولیس خرج می‌کردیم آنها نباید ناراحت می‌شدند. من این را برای تخریب رویانیان نمی گویم، اما این که گفته می‌شود ما بیشتر از تیم‌های دیگر خرج ‌کرده‌ایم دروغ است. الان به من رویانیان می‌گوید آمار دارد که من بازیکن یک و نیم میلیاردی خریده‌ام. نه آقای رویانیان! یک میلیارد و ۸۰۰ بوده است. آن زمان که می‌گفتند بالای سقف ندهید، شما بالای یک میلیارد پول می‌دادید. الان چون ممنوع نیست ما هم بالا می‌دهیم، اما تیم‌های حریف ما در زمان ممنوعیت پول بالای یک میلیارد چنین پولی را پرداخت می‌کردند. من الان یک میلیارد و ۸۰۰ بازیکن گرفته‌ام اما تدبیر کرده‌ام، اما چگونه ؟ من آمده‌ام با مصوبه هیات مدیره که به من گفته ۲۰ میلیارد می توانی هزینه کنی چهار بازیکن یک میلیارد و ۷۰۰ – ۸۰۰ گرفته‌ام، ولی باقی بازیکنان را ۳۰۰ – ۴۰۰ میلیون تومان گرفته‌ام. بودجه را بالانس کرده‌ام ، پنج بازیکن خیلی خوب گرفته‌ام و چند بازیکن خوب گرفته‌ام. اما تیم‌های دیگر آمده‌اند همه را خوب بگیرند و رقم‌های بالای یک میلیارد پرداخت کرده‌اند. این گونه قیمت‌ها بالا می‌رود. به من گفته‌اند که ۲۰ میلیارد تومان می توانی هزینه کنی، به رویانیان هم گفته اند که ۲۰ میلیارد تومان برو هزینه کن. من با آن پول در صدر جدول هستم، اما آنها در صدر جدول نیستند. یک بازیکن می‌تواند یک تیم را بالا و پایین کند. الان اعتقاد دارم که پرسپولیس که کمی دارد خودش را نشان می‌دهد به خاطر مدیریت دایی است. او مربی واردی است و برای تیمش زحمت می‌کشد. او زمان بیشتری لازم دارد، اما من تیم را با مدیریت محوری سرمربی تیمم بسته‌ام. به طور قطع قلعه‌نویی بهتر از من بازیکنان را می‌شناسد و آن چیزی که او خواسته را گرفته‌ام.
 
* میزان بدهی‌های استقلال چقدر است؟
 
– ما یک بار گفتیم که باشگاه استقلال ۲۰ میلیارد بدهی دارد، اما به من عده‌ای گفتند که تو ۲۰ میلیارد بدهی داری! این در حالی است که این ۲۰ میلیارد از سال‌های قبل است. من آمار دارم. روزی که تیم را تحویل گرفتم، ۱۷ میلیارد تومان بدهی داشت که البته شاید مقداری از آن از سال‌های قبلی حضور من در باشگاه استقلال باشد. این بدهی انباشته چندین و چند سال استقلال است. پرسپولیس هم خیلی بیشتر از این‌ها بدهی دارد، اما همه این مسائل حل شدنی است. اگر استقلال به بخش خصوصی برود، همان سال اول همه این مسائل حل می‌شود.
 
* شما چندین بار به استقلال رفته‌اید و آمده‌اید. دلیل این رفتن و آمدن‌ها چیست؟
 
– من می‌آیم و تا تیم بر رویی پیدا کند و از لحاظ اقتصادی به جای خوبی می‌رسد از لحاظ نتیجه‌ هم در وضعیت مناسبی قرار می‌گیرد دیگر من را نیاز ندارند و می‌گویند خداحافظ! شوخی نیست این حرفی که من می‌زنم. می‌توانید به تاریخ مراجعه کنید و ببینید که من در یک دوره پنج سال از استقلال رفتم و این تیم اصلا به آسیا نرفت. البته استقلال یک سال قهرمان ایران شد و سهمیه آسیایی را به دست آورد، اما لیست را نفرستادند و به همین دلیل آن را حساب نمی‌کنند.
 
* البته نفرستادن لیست یک کار مدیریتی‌ است!
 
– به هر حال همان طور که گفتم هر سالی که من در استقلال سمت داشته‌ام. تیم سهمیه آسیایی را کسب کرده است. این مساله زمانی بود که ایران دو سهمیه داشته و چه در زمانی که چهار سهمیه داشته است. شما یک پروژه بنویسید و بگویید که یک نفر برای قبولی در مدیریت چه کارهایی باید انجام داده باشد و به من نمره دهید. انصافا تلاش‌های من عموما به نتیجه‌ لازمه رسیده است. به هر حال بی دلیل نیست که تیم ما نود و ششم باشگاه‌های جهان است و رتبه پرسپولیس چهارصد و خرده‌ای است.
 
* پس کری خوانی هم می‌کنید؟
 
– نه. من آمار جهانی را به شما می‌گویم. در این آمار جهانی که من نقشی ندارم. (با خنده)
 
* خاطره ‌انگیز‌ترین داربی که تجربه کرده اید را بگویید.
 
– از شهرآوردها خاطرات زیادی دارم،‌ سه بر صفر برده‌ایم، دو بر صفر برده‌ایم و کلا نتایج و خاطرات خوبی را از این بازی‌ها به خاطر دارم. اما آن داربی که از آن لذت بردم، داربی بود که هاشمی نسب را به استقلال آورده بودم. او یک گل به عابدزاده زد و بی‌هوش شد و ما را هم با آن گل بیهوش کرد.
 
* شما هم اهل کری خوانی برای داربی‌ها هستید.
 
– به هر حال شهرآورد را کری‌هایش جذاب‌تر می‌کند. من هیچ گاه به پرسپولیسی‌ها توهین نمی‌کنم و آنها را دوستان خوب و رقیبان خوب می‌دانم. این کری‌ها را ما برای پرسپولیسی‌ها می خوانیم تا بازی بامزه تر شود.
 
* تلخ‌ترین داربی که تجربه کردید کدام است؟
 
– یک داربی را اگر اشتباه نکنم سه بر صفر باخته‌ایم، در عین این که خوب بازی کردیم باختیم و آن تلخ‌ترین داربی است که تجربه کرده‌ام.
 
* همان طور که در اوایل صحبتم گفتم دوست داریم کمی تاریخی هم از شما بپرسیم. شما مدیرعامل استقلال بودید و مرحوم حجازی سرمربی این تیم. استقلال موفق نشد قهرمان آسیا شود و برابر سایپا شکست سنگینی خورد. بعد از آن دیدار شما حجازی را برکنار کردید. جایی خوانده بودم که شما گفته‌اید اگر زمان به عقب بازگردد شاید آن کار را نمی کردید.
 
– هنوز هم می گویم اگر زمان به عقب باز می‌گشت ناصرخان آن صحبت‌ها را نمی‌کرد و من هم آن کار را نمی کردم، چرا که تجربه جفت‌مان پایین بود. ناصرخان از دوستان خوب من بود و هر بار که به استقلال آمدم ایشان را به کار دعوت کردم. هر چند ارزش ناصرخان خیلی بالاتر از اینهاست و من افسوس می خورم که چرا در بین ما نیست. او مدیر فنی تیم ما بود و اگر الان در قید حیات بود حتما در همان پست به ما کمک می‌کرد. من خاطرات بسیار خوبی از او دارم.
 
* مثلا ؟
 
– ما خاطرات خوبی از جمله نایب قهرمانی آسیا با حجازی را داریم. ما می‌توانستیم آن سال قهرمان آسیا هم شویم. اگر کمی رسیدگی و امکانات به ما داده می‌شد جوبی‌لیو ایواتا را شکست می دادیم. با این حال امیدوارم که امسال بتوانیم قهرمان شویم و آن تلخی را فراموش کنیم. اما به عنوان خاطره باید بگویم که در یکی از بازی‌های جام باشگاه‌های آسیا که عابدینی پله هم بازی می‌کرد، ناصرخان جلوی من به اصغر ایوب خانی گفت “هر جا که پله رفت با او برو. مبادا یک لحظه از او غافل شوی” یادم هست که در یک صحنه عابدینی پله را بازیکنان ما زدند و او را بیرون آوردند تا مداوا کنند . من متوجه شدم که آنها ۱۰ نفره هستند و استقلال هم ۱۰ نفره است. خلاصه این ور را بگرد و آن ور را بگرد، دیدم که اصغر ایوب خانی بالای سر عابدینی پله ایستاده است و با او بیرون از زمین حضور دارند.
 
* اگر موافق باشید کمی جلوتر برویم. شما کخ را به استقلال آوردید تا فوتبال آلمانی را به استقلال منتقل کنید، اما به نظر می‌رسد پروژه تان درباره او شکست خورد.
 
– به نظرم شکست نخورد. در زمان آقای کخ به گفته همه کارشناسان ما زیباترین فوتبال را ارائه می دادیم. متاسفانه بعضی از دوستان کم لطفی کردند و به کخ کمک نکردند. وگرنه کخ بسیار با دانش بود. یادم هست در شهریار اردو داشتیم و محمد نوازی هر دو پایش شکسته بود. آمدم سر تمرین و دیدم نوازی در کنار زمین ایستاده است. به او گفتم “محمد برای چی سر تمرین آمده ای؟” و او گفت حیفم آمد تمرینات کخ را نبینم. به هر حال فوتبال ایران این چیزها را هم دارد. از سویی دیگر بازی‌ها در آن فصل در تختی بود و چمن آن ورزشگاه خیلی بد بود و این مسائل به نظرم من نمی‌تواند از قابلیت‌های فنی کخ بکاهد.
 
* ۵۰ درصدی که سال گذشته قرار بود به استقلال داده شود، پرداخت شد؟
 
– نه. از آن ۵۰ درصد شش میلیارد تومان داده‌اند و دو میلیارد دیگر طلب داریم. با این حال امید داریم این دولت امید و تدبیر و آقای روحانی نگاه ویژه‌ای به ورزش داشته باشند.
 
* گفته می‌شود آقای روحانی هم استقلالی هستند (با خنده)؟
 
– نمی‌دانم والا (با خنده). البته رییس جمهور فراجناحی است.
 
* یادم هست چندین سال پیش در مصاحبه‌ای از علی موسوی به عنوان بازیکنی نام برده‌ بودید که در فوتبال ایران به حقش نرسید و از سویی دیگر خاطرم هست که در مصاحبه‌ای با طعنه گفته بودید با آن پولی که علی کریمی را ترانسفر کرده‌اند من چندین سال قبل علی موسوی را ترانسفر کرده بودم. بالاخره علی موسوی خوب بود یا ضعیف بود؟ بگذارید راحت‌تر بگویم چرا آن ترانسفرهای علی فتح‌الله‌زاده شکل نمی‌گیرد؟
 
– واقعیتش این است که در بحث ترانسفر، استقلال بهتر از پرسپولیس عمل کرده است. بازیکنان آنها در برهه‌ای از بازیکنان ما بهتر بودند. من داریوش یزدانی، موسوی، دین محمدی و پاشا زاده را به سطح یک اروپا فرستادم و آنها مهدوی کیا و کریمی ، باقری و دایی را فرستاده بودند. اما پولی که ما به دست آوردیم خیلی بیشتر از پرسپولیسی‌ها بود. آنها بازیکنانشان را به تیم‌های لیگ دوی می فرستادند و ما به بهترین تیم‌هایی که در لیگ یک کشورهای اروپایی بود بازیکن می‌فرستادیم. البته به جز آقای دایی که بعدها خودش راهی بایرن‌ مونیخ شد. الان هم می‌توان ترانسفر کرد، اما شرایط چندان شبیه گذشته نیست. ما در آن زمان تیم‌های پایه ای داشتیم که تیموریان ، صادقی، جباری و خیلی های دیگر از آن در آمدند و ملی‌پوش شدند. هنوز آن طور که من دلم می‌خواهد تیم‌های پایه استقلال نتوانسته اند شکل خود را پیدا کنند. این تیم را داده‌ایم به دست بنده خدا حاجیلو و از او سوء استفاده می‌کنیم. به او پول نمی‌دهیم و می گویم آنجا را درست کن!
 
* البته حاج آقا ! قبول دارید که کمی فاصله‌ها کم شده؟ مثلا دانیل داوری قراردادی ۷۰۰ هزار دلاری می‌گیرد و کلی هم مشقت باید در لیگ آلمان بکشد ، مهدی رحمتی هم در ایران حدود ۸۰۰ هزار دلار می‌گیرد و این در حالی است که در آلمان بازیکن کاملا تحت نظارت باشگاه است و در اینجا بازیکنان نهایتا در ساعات تمرینی زیر نظر باشگاه باید حضور داشته باشند.
 
– قبول دارم که فاصله‌ها کمتر شده. یکی از دلایلی که بازیکنان ما در اروپا موفق نبودند این بود که بازیکنان کارگر باشگاه می‌شدند. بازیکنان ما تحمل چنین وضعیتی را ندارند و این نشان می‌دهد که ما هنوز حرفه‌ای نشده ایم.
 
* اما عده‌ای از بازیکنان هم ترجیح می‌دهند با وجود پول کمتر در لیگ‌های اروپایی بازی کنند، مثل سردار آزمون. او با ۱۲۵ هزار دلار به اروپا رفته تا بازی کند.
 
– این که اشتباه است. به نظرم نوعی خودکشی است. اصلا بازیکن ۱۲۵ هزار دلار بگیرد، نمی گذارند تا بازی کند. این بازیکن می توانست در ایران باشد و راحت ۷۰ تا ۸۰ میلیون تومان بگیرد. در ضمن برای پیشرفت کردن باید به لیگ اروپا رفت وگرنه روبین کازان چیزی در حد تیم‌های عربی است و به پیشرفت به ایتالیا، آلمان، انگلیس یا اسپانیا رفت.
 
* بهترین افتخاری که علی فتح‌الله‌زاده با استقلال به دست آورده کدام است؟
 
– نایب قهرمانی آسیا و قهرمانی‌های زیادی که با استقلال داشته‌ام بهترین خاطره و بدترین خاطره‌ام از دست دادن قهرمانی در لیگ اول حرفه‌ای بود که در هفته‌ آخر قهرمانی را دو دستی به پرسپولیسی‌ها دادیم.
 
* از این که مدیرعامل استقلال شدید پشیمانید؟
 
– بله. پشیمانم. دیگر از فوتبال لذتی نمی‌برم. دلیل لذت نبردنم از فوتبال حاشیه‌های زیاد آن است. توهین‌ها و اتهاماتی که به آدم وارد می‌شود واقعا غیر قابل تحمل است. من از این جهت خیلی ناراحتم و پس از پایان این فصل از استقلال کنار خواهم کشید. متاسفانه فضای فعلی فوتبال خیلی بد شده است و کم‌کم جنبه توهین آمیز به خود گرفته است. خیلی راحت به آدم توهین می‌شود و هیچ کسی هم به آنها نمی گوید. از این بی‌احترامی‌ها خیلی ناراحتم و ان‌شاءالله بعد از پایان این فصل از استقلال جدا می شوم. این صحبت من جدی است و از این پس نمی‌خواهم در سطح باشگاهی فعالیت کنم. هر چند که زیر ساخت‌های اقتصادی خوبی برای استقلال ایجاد کرده‌ام و می‌بینید که درآمدهای استقلال شکل متفاوتی به خود می‌گیرد . همین سیستم‌ را برای مدیران بعدی می گذارم تا استقلال در روند پیشرفتش مشکلی نداشته باشد. این کارهایی که ما می‌کنیم عمری و ماندگار است. خودم دوست دارم یک دوره در فدراسیون فوتبال حاضر باشم و تجربیاتم را در آنجا به کار گیرم تا به فوتبال کشور کمک کنم.
 
* به نظر می‌رسد هیات رییسه فعلی فدراسیون فوتبال خیلی ناهمگون است و این مساله آسیب زاست. شما چه نظری دارید؟
 
– انصافا دلم برای آقای کفاشیان می سوزد. اگر آدم در هیات رییسه کسانی را داشته باشد که فوتبالی باشند و دلسوز باشند و کار را بدانند خیلی کمک های زیادی به او می‌شود و بار زیادی از روی دوشش برداشته می‌شود. آن زمانی که ما در هیات رییسه فدراسیون فوتبال بودیم، چون مشکلات فوتبال را لمس کرده بودیم خیلی راحت کمک می‌کردیم و او را می‌فهمیدیم. من هم فکر می‌کنم هیات رییسه فدراسیون فوتبال خیلی همگون نیست و این مساله آسیب زا است. ما گفته بودیم که انتخابات برگزار شود و همه افراد انتخابی باشند تا گزینه‌های اصلح به پست برسند، اما به یکباره دیدیم که باندها شکل گرفت. مثلا می دیدیم که به یک باره یک باند تشکیل می‌شد تا به فلان کس رای بدهیم. امیدوارم از این پس دوستانی که رای می‌دهند واقعا نگاه کنند به کاندیداها و به کارشان رای دهند، چرا که با ادامه روند فعلی فوتبال ما لطمه خواهد خورد.
 
* همین الان در مجامع شما، عابدینی و نهایت یکی، دو نفر دیگر صحبت می‌کنند و دیگران ساکت هستند.
 
– هر چند که مجمع ما در یک دوره به بیراهه رفت، اما من برای آنها احترام قائلم و به همه انتخاب شده‌ها تبریک گفته‌ام. باید کمی دل سوزی کنیم و با تحمل پیش برویم. باید این باور برای اعضای مجمع ایجاد شود، در صورت سکوت ما و یا انتخاب افراد غیر اصلح خود ما ضرر خواهیم کرد. مطمئن باشید امکانات و شرایط همه ما بهتر از این بود و همه از وضعیت لذت می بردیم. با این حال باید به رای ها احترام بگذاریم . هر چند که خیلی از آن کسانی که رای داده‌اند به من گفته اند متوجه شرایط نبوده‌اند و مطمئنا این بار با دقت بیشتری رای خواهند داد.
 
* حتما اطلاع دارید که اردوی تیم ملی بار دیگر لغو شد.
 
– ببینید دولت‌ها وظایفی در باره این تیم‌ها دارند. به هر حال تیم‌ها حق و حقوقی دارند که دولت باید آن را بپردازد. مجمع و فدراسیون فوتبال باید از نفوذهایش استفاده کند و این حقوق ها را بدهد. اطرافیان و کسانی که باید در درآمدزایی به رییس فدراسیون کمک کنند، چندان قوی نیستند. ما در استقلال دستمان بسته است، اما سال گذشته درآمدزایی خوبی کردیم. در فدراسیون فوتبال می‌توان پتانسیل ها را به کار گرفت و درآمدزایی کرد. اطرافیان آقای کفاشیان چندان نمی‌توانند کمکی کنند. به هر حال از لغو اردوهای تیم ملی نمی‌توان نگران نبود. تیم‌ها در اردوها شکل می‌گیرند‌ باید کمک شود تا هر چه سریع‌تر این اردوها شکل بگیرد.
 
* شما موافق این هستید که انتخابات برگزار نشود و خود رییس فدراسیون اطرافیانش را انتخاب کند؟
 
– نه. من چنین نظری ندارم. دوست دارم انتخاباتی بماند،‌ اما نوع نگاه‌های ما هم عوض شود و حرفه‌ای نگاه کنیم.
 
* اگر موافق باشید درباره استقلال امسال صحبت کنیم. بستن تیم استقلال کار سختی بود؟
 
– شما دیدید که وقتی من خواستم از استقلال بروم عده‌ای نوشتند فتح‌الله‌زاده دید کار بستن این تیم سخت است و استعفا داد. او در رفت تا کار را ادامه ندهد. وقتی می گوییم می‌خواهیم برویم، می‌گویند ترسید. وقتی که هستیم می‌گویند او مقاومت می‌کند تا در استقلال باقی بماند. مگر دست من است ماندن من در استقلال؟ به هر حال این چیزها آدم ناراحت می‌کند.
 
* پس بگذارید من هم این را به شما بگویم که به طور قطع پس از پخش این مصاحبه و این صحبت شما که سال بعد در استقلال نخواهید ماند ، قطعا عده‌ای می‌گویند که فتح‌الله‌زاده دید دولت جدید نمی‌خواهد او در استقلال باشد و به همین دلیل از استقلال خداحافظی کرد.
 
– پاسخ من هم به این صحبت این است که باشد، شما راست می‌گویید (با خنده).
 
* در زمان نقل و انتقالات صحبت‌هایی مطرح بود مبنی بر این که جواد نکونام در استقلال نمی‌ماند و انصافا هم روند ثبت قرارداد او خیلی طولانی شد یا مسائلی مثل ماجرای مجتبی جباری که پیش آمد.
 
– درباره آقای جباری همان طور که قبلا گفته‌ام هیچ صحبتی نمی‌کنم و برایش آرزوی موفقیت می‌کنم. اما در رابطه با جواد نکونام باید بگویم که او تیم‌های خواهان زیادی داشت. با او صحبت کرده‌ام و به او گفته‌ام که شما کاپیتان تیم ملی هستید و در رقابت‌های آسیایی به حضورت نیاز زیادی داریم. مجموعا با آقای قلعه‌نویی با او صحبت کردیم و موفق شدیم تا رضایتش را جلب کنیم. خوشحالیم از این که نکونام در کنار ماست و ان‌شاءالله به نتایج خوبی برسیم.
 
* اگر به گذشته برگردیم شاید کسی فکر نمی‌کرد که استقلال تا این مرحله از لیگ قهرمانان آسیا بالا بیاید. هدفگذاری استقلال دقیقا در این بازی‌ها چگونه بوده است؟
 
– من باید از تک تک بازیکنانمان تشکر کنم. آنها با وجود این که پولشان را نگرفته اند، دست خالی به میدان می‌روند. هنوز آندرانیک تیموریان پولش را از ما نگرفته و من به دنبال این هستم تا سه، چهار روز آینده یک پولی گیر بیاورم و به او بدهم تا از خجالتش در آیم. من باید از اطمینانی که او به من کرده است تشکر کنم. امسال یکی از سخت‌ترین سال‌های کل دوران مدیریتی من بود و خوشحالم که این بازیکنان خوب را جذب ‌کرده‌ایم تا اینجای کار خوب بالا آمده ایم، ولی نیاز به حمایت داریم. اگر حمایت نشویم به مشکل بر می خوریم. بوریرام که می‌گفتند ضعیف است دیدید که تیم خوبی بود به این دلیل که ۹ بازیکن خارجی دارد . آنها تیم فرا ملی هستند و ان‌شاءالله با کمک خدا از این مرحله می‌خواهیم عبور کنیم و به قهرمانی فکر می‌کنیم.
 
* بالا رفتن استقلال از مراحل آسیایی آن حرف منتقدان قلعه‌نویی را هم بی‌اثر می‌کند این که گفته می‌شد او یک مربی بین‌المللی نیست.
 
– بله. اصلا تا همین جا هم که بالا آمده ایم خط بطلانی روی این ادعاست. قلعه‌نویی ثابت کرد که این صحبت‌ها همه از روی حسادت است. به نظرم امیر قلعه‌نویی در این اتهامات مظلوم واقع شده است، با این وجود او توانایی‌هایش را به خوبی اثبات کرده است.
 
* هر چند کمی تکراری به نظر می‌رسد ، اما مسائلی که عنوان می‌شد میان شما و قلعه‌نویی وجود دارد چرا اینقدر با آن از سوی برخی ها دامن زده و بزرگنمایی شد؟
 
– این کار را می‌کردند تا ما را به جان هم بیندازند تا ما از نتیجه‌ دور شویم. اختلاف همه جا هست. شاید امیر قلعه‌نویی بگوید که با من اختلاف دارد، اما من با قلعه‌نویی هیچ اختلافی ندارم. اختلاف سلیقه وجود دارد که آن هم موجب پیشرفت است. هم چنان که در هیات مدیره هم اختلاف سلیقه وجود دارد.
 
* آقای فتح‌الله‌زاده ! در یک مصاحبه با ما گفتید که برای ماجرای کسر امتیاز از استقلال به فیفا شکایت می‌کنید. هر چند که تا آنجایی که ما فهمیده‌ایم شما قاعدتا در صورت شکایت باید به دادگاه عالی ورزش در سوئیس شکایت کنید. با این حال شما این ماجرا را تا کجا می‌خواهید ادامه دهید؟
 
– تا هر کجا که قانون به ما اجازه دهد از خودمان دفاع می‌کنیم. امیدواریم تا در همین ایران به شکایت ما رسیدگی شود، اگر این گونه نشد به مراجع خارجی مراجعه خواهیم کرد. هر کجا که لازم باشد این کار را پیگیری می‌کنیم و به هیچ وجه کوتاه نمی‌آییم. چرا که این امتیاز به ناحق از ما کسر شده است . واقعا آنها از کدام قانون از ما کسر امتیاز کرده‌اند ؟ باید از تیم‌هایی که در همان بازی‌های اول تماشاگرانشان فحاشی می‌شد هم امتیاز کسر می‌شد. با احترام به دوستان کمیته‌ انضباطی و استنیاف تا آخر این ماجرا هستیم و تلاش می‌کنیم تا حقی از ما ضایع نشود.
 
* آقای حسن‌زاده تلویحا گفته که نسبت به افرادی که مصاحبه علیه کسر امتیاز کنند، پیگیری‌های لازم را انجام می‌دهند.
 
– ما انتظار داریم که رییس کمیته‌ انضباطی خودش منضبط صحبت کند، این صحبت‌های یعنی چه؟ این حق ماست که شکایت کنیم و اعتراض داشته باشیم. اگر می‌خواهند من را محروم کنند، بکنند. این حرف‌ها دیگر چیست که نباید مسئولان تیم‌های محروم شده صحبت کنند! انتظار ما این بود که آنها بگویند صحبت کردن و شکایت ما حق ما بوده است و من تعجب می‌کنم که چرا این صحبت‌ها را مطرح کرده‌اند !
 
* مثل این که استقلال برای بازی‌های آسیایی هم کمی دچار مشکل شده است.
 
– البته مساله چندان دشواری نیست. مثلا در بازی‌های ما در امارات بطری‌های زیادی به سمت ما پرتاب شد، اما یک چیز هم خطاب به هوادارانمان می گویم . هواداران محترم استقلال حواست باشد عده‌ای دوست ندارند که استقلال به موفقیت برسد. تو خودت اگر دیدی کسی بطری را پرتاب می‌کند و یا وسایلی را به زمین پرتاب می‌کند به او اعتراض کن و او را معرفی کن. مواظبت کنید تا استقلال آسیب نبیند.
 
* نظرتان راجع به حضور خلعتبری در پرسپولیس چیست، گفته می‌شود که او هیچ مشکلی در بازی برابر استقلال در داربی تهران ندارد.
 
– چنین چیزی شدنی نیست. این مساله غیر قانونی است. اگر کسی هم شکایت کند و کار به فیفا بکشد از پرسپولیس هم شاید امتیاز کم شود. TMS خلعتبری را می‌خواهند چه کار کنند؟ من به طور قطع می گویم که خلعتبری نمی‌تواند بازی کند. از نظر بنده مهم نیست که خلعتبری برابر ما بازی کند یا نکند، ولی از لحاظ قانونی حضور او ممکن نیست. اگر قرار باشد این مسائل وجود داشته باشد ما هم می‌توانستیم با این اوصاف جاسم کرار و خیلی های دیگر را به استقلال بیاوریم. مثلا یک بازیکن خارجی را پسندیده بودیم ، ولی به همین دلیل از آوردن او به استقلال منصرف شدیم. این قانون شکنی‌ها نباید شکل بگیرد. اصلا برای ما این که خلعتبری در داربی بازی کند اهمیتی ندارد. اصلا بیاید جلوی استقلال بازی کند، بیاید برابر تک بازی ما با پرسپولیس به میدان برود و ما هیچ واهمه ای نداریم.
 
* حاج آقا ! واقعا نظرتان برای جدایی از استقلال قطعی است؟
 
– بله. من سال‌های زیادی در این باشگاه بوده ام و این حضور من کفایت می‌کند. اگر هیات مدیره خواسته‌اند حاضرم در هیات مدیره استقلال حاضر باشم، چرا که استقلالی هستم. اما به عنوان مدیرعامل دیگر ادامه نمی دهم. از همان زمانی هم که بحث خصوصی سازی در فوتبال ایران مطرح شد، گفتم که هیچ گاه سهام باشگاه استقلال را نمی خرم. استقلال خصوصی هم شود من هیچ گاه به عنوان سهامدار وارد این تیم نخواهم شد. من اگر می خواستم به سهمی برسم یا هدف خاصی داشتم، در این چند سال حقوق از استقلال می گرفتم. قرارداد می بستم و به منافعی می‌رسیدم. من حاضرم در کنار همان مالکان خصوصی باشگاه استقلال برای استقلال کار کنم، اما سهامی نمی‌گیرم، چرا که از حرف‌هایی که برایم در می‌آید واقعا ناراحت می شوم.
 
* به عنوان سوال آخر! آیا کاری بوده که در استقلال انجام داده اید و از انجام آن پشیمان شده باشید. یعنی تصمیمی گرفته باشید و بعدها بگویید که ای کاش آن تصمیم را نمی‌گرفتم.
 
– تصمیمات من همگی بر اساس مقتضیات زمان بوده و لازم بوده تا انجام شود. آن زمان هم که ناصر حجازی را برکنار کردم لازم بود که آن کار را انجام دهم. به خاطر حفظ شان ناصر خان و این که می دانستم در ادامه فشار بیشتری متوجه او خواهد شد. در ۱۵ – ۱۶ سالی که حجازی را می‌شناختم شاید تنها دو ما بود که با حجازی صحبت نکردم و همواره با یکدیگر دوست بودیم. خاطرات زیادی با هم داریم و حرف‌هایی را ناصر خان به من زده که شاید هیچگاه به فرزندانش هم نزده بود. در پایان هم آرزو می‌کنم روزی باشگاه‌های ما روی پاهای خودشان بایستند و نیازی به کمک دولت نداشته باشند. همچنین یک بار دیگر از هواداران مان می‌خواهم نسبت به پرتاب بطری و مسائلی از این قبیل در باشگاه بسیار دقت داشته باشند. من به این مسائل مشکوک هستم و پرتاب بطری در زمین در حالی صورت می‌گیرد که تیم ما بارها شده ببازد و یا بد بازی کند ، اما تماشاگران خیلی محترمانه برخورد کرده‌اند . جالب است که پرتاب بطری فقط در بازی‌های آسیایی اتفاق افتاده است، آن هم در حالی که تیم ما از حریف جلو بوده و هیچ نیازی به این کار نبوده است . من از هواداران می‌خواهم افرادی که بطری را پرتاب می‌کنند را به مسئولان انتظامات ورزشگاه معرفی کنند تا استقلال از این حیث آسیبی نبیند.