ایران هدف واقعی غرب است

رابرت فیسک نویسنده و روزنامه نگار قدیمی انگلیسی در یادداشتی تحت عنوان”ایران نه سوریه هدف واقعی غرب است” در ایندپندنت نوشت: پیش ازاینکه احمقانه ترین جنگ غربی ها در تاریخ جهان مدرن اغاز شود(بله، من دارم به حمله به سوریه اشاره می کنم)  باید گفته شود که موشک های کروزی که انتظار می رود قدیمترین شهرهای جهان را نشانه برود هیچ ارتباطی با سوریه ندارند.

به گزارش پایگاه خبری انتخاب، آنها در حقیقت به دنبال ضربه زدن به ایران هستند. غربی ها قصد حمله به جمهوری اسلامی را دارند که اکنون رئیس جمهور جدید و پر جنب و جوشی دارد که نقطه ی مقابل محمود احمدی نژاد است.

ایران دشمن اسرائیل است. بنابراین این کشور دشمن امریکا هم هست. بنابراین باید اتش موشک ها به سمت تنها متحد عرب ایران نشانه رود.

با این حال هیچ چیز خوشایندی در مورد رژیم اسد وجود ندارد. اما انقدر سنم بالاست که به یاد بیاورم عراق علیه کردها در حلبچه گازشیمیایی استفاده کرد و ما به بغداد حمله نکردیم.

در حقیقت،  آن حمله اتفاق نیافتاد تا سال 2003 که صدام دیگر  هیچ نوع سلاح شیمایی نداشت.

من همچنین به خاطر دارم که سیا در سال 1988 اعلام کرد که ایران مسئول بمباران شیمیایی حلبچه است که دروغی واضح و ملموس بود.

شایان ذکر است که اسرائیل 17 هزار مرد، زن و بچه را در سال 1982 در لبنان به قتل رساند و در آن زمان آمریکا خواستار خویشتن داری طرفین شد.

ایا عراق زمانیکه متحد ما در مقابل ایران بود از گاز شیمیایی علیه ارتش ایران استفاده نکرد؟ بله کرد. من شخصا جراحت های این حملات را دیده ام.

هزارنفر از سربازان ایران در طول جنگ 8 ساله به دلیل گازهایی شیمیایی کشته شدند.

خب با این اوصاف، ما در سوریه چکار می کنیم؟ پس ازآنکه هزاران نفر در سوریه کشته شدند ناگهان ما به خاطر مرگ چند صد نفر ناراحت و ازرده خاطر می شویم!

بله اقدام وحشتناکی است اما باید در سال 2011 و 2012 شوکه شده و وارد جنگ می شدیم، چرا الان؟

من فکر می کنم که دلیلش را می دانم. فکر می کنم که ارتش بشار اسد در حال شکست شورشیان است.

در حقیقت، پیروزی بشار پیروزی ایران است و پیروزی های ایران هم توسط غرب تحمل نمی شود.

ما در استانه جنگ قرار داریم. چه اتفاقی برای آن مذاکرات فلسطین و اسرائیل افتاد که جان کری به رخ می کشید؟

درحالیکه ما غم و اندوه خود را از بمباران شیمیایی در سوریه بیان می کنیم، سرزمین فلسطینینان همچنان اشغال شده است. سیاست حزب لیکودی اسرائیل (که مبنای آن مذاکره برای صلح تا جایی که هیچ فلسطینی باقی نمانده است) همچنان ادامه دارد.

به همین دلیل است که کابوس های شبانه ملک عبدالله اردن بیشتر و حشنتاک تر شده است: فلسطین در اردن خواهد بود نه در فلسطین.

اگر قرار است مزخرفاتی که از دهان واشنگتن، لندن، پاربس و باقی دنیای متمدن بیرون می اید را باور کنیم، زمان کمی تا حمله شمشیر انتقام جو و سریع ما به یوحنای دمشقی باقی مانده است.

مشاهده تشویق جهان عرب به نابودی سوریه شاید دردناک ترین تجربه تاریخی است که منطقه متحمل آن شده است.