او در توضیح بیشتر ماجرا به ماموران گفت: مادر و برادرم به عنوان سرایدار در یکی از باغ‌های شهرری زندگی می‌کنند. برادرم سیروس چند سالی است که به مواد مخدر اعتیاد دارد. من چند روز یکبار به آنها سر می‌زنم اما دو روزی است که خبری از آنها ندارم و وقتی هم به آنجا رفتم اثری از هیچکدام شان نبود.

با این شکایت ماموران به تحقیق پرداختند و با ردیابی گوشی موبایل سیروس، توانستند او را در حاشیه شهرری پیدا ردیابی کنند.

وی در پاسخ به این سوال که مادرت کجا رفته مدعی شد که برای انجام کاری دو روزی است که به حاشیه شهر رفته بودم و خبری هم از مادرم ندارم. از آنجا که او حرف‌های ضد و نقیضی را مطرح می‌کرد ماموران بار دیگر سیروس را تحت بازجویی قرار دادند که سرانجام گفت: مادرم به عمق چاه آب در همان باغی که به عنوان سرایدار ساکن هستیم افتاد و من هم از ترسم فرار کردم.

با اظهارات وی، پلیس از ماموران آتش‌نشانی خواست تا چاه آب مورد نظر را بررسی کنند که آتش نشانان بعد از ورود به چاه موفق شدند جسد پروین را از عمق چاه بیرون بیاورند.

بررسی‌های اولیه نشان می‌داد که از مرگ زن سالمند چند روزی گذشته است.در حالی که فرضیه قتل از سوی پسرش قوت گرفته بود سیروس در اظهارات بعدی اش عنوان کرد با مادرش خصومت و اختلافی نداشته که بخواهد دست به قتل او بزند.با این حال از آنجا که همه مدارک علیه وی بود برای او به اتهام قتل مادرش کیفرخواست صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه 10 دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در دادگاه چه گذشت
در ابتدای این جلسه خواهر و برادرهای متهم روبه روی قضات ایستادند و گفتند: ما راضی به قصاص برادرمان نیستیم و از خون مادرمان گذشت می‌کنیم. برادرمان اعتیاد دارد و پولی هم ندارد که دیه ای بپردازد. به همین خاطر دیه هم نمی‌خواهیم. اما تقاضا داریم برادرمان از جنبه عمومی‌جرم مجازات شود.
سپس متهم به جایگاه رفت و گفت: من مادرم را نکشتم. روز حادثه مادرم در حال انجام کارهای باغ بود که به یکباره متوجه شدم در باغ نیست از آنجا که مواد مصرف کرده بودم در حالت طبیعی نبودم با این حال همه جا را دنبالش گشتم و بعد از مدتی متوجه شدم در حین رفتن به دستشویی به داخل چاه سقوط کرده است. من هم از ترسم از باغ خارج شدم و به حاشیه شهر رفتم.
قاضی از متهم پرسید: چرا به جای اینکه کمک کنی تا مادرت را از چاه بیرون بکشی فرار کردی؟
متهم جواب داد: من اعتیاد داشتم و می‌دانستم اگر خواهر و برادرهایم متوجه ماجرا شوند حرفم را باور نمی‌کنند و فکر می‌کنند که من مادرم را کشتم و جسدش را به چاه انداختم. صاحب قبلی باغ، چاه غیر مجاز آب را در آنجا حفر کرده بود و در چاه همیشه باز بود. من خودم بارها از کنار آن رد شده بودم و هرگز فکر نمی‌کردم مادرم به داخل چاه سقوط کند.
قاضی سوال کرد: وقتی آتش نشانان در باغ حاضر شدند تا جسد را بیرون بکشند اعلام کرده اند، در چاه بسته بوده. حالا چه توضیحی برای این موضوع داری؟
متهم گفت: نمی‌دانم چرا در چاه بسته بود. من در مرگ مادرم نقشی نداشتم و صاحب قبلی باغ مقصر مرگ مادرم است.
با پایان دفاعیات متهم قضات برای صدور رای وارد شور شدند.