اعتراض ايران به یونسکو

در حالی که کشور آذربایجان تا کمتر از دو ماه دیگر پرونده‌ای را به نام «چوگان؛ بازی محلی قره‌داغ» برای ثبت جهانی در اجلاس یونسکو ارائه می‌کند، ایران با ارسال نامه‌ای به یونسکو، معترض این موضوع شده و از یونسکو خواسته است این پرونده را به نام ایران و آذربایجان ثبت کند.
به گزارش عصر خبر به نقل از فارس، کمتر از دو ماه دیگر اجلاس یونسکو در کشور آذربایجان برگزار می‌شود و این کشور از این فرصت، استفاده کرده است تا با تهیه پرونده ثبت جهانی «چوگان» این ورزش ایرانی را به نام خود در دنیا ثبت کند.
چوگان از ورزشهای کهن ایرانی است که امروزه به ورزشی جهانی تبدیل شده است. این رشته به دلیل رواج در میان پادشاهان و بزرگان به بازی شاهان معروف است. امروزه بیش از 77 کشور مسابقات و برنامه‌های ویژهٔ چوگان برگزار می کنند.
چوگان همچنین از جمله ورزش‌هایی است که از سال 1900 میلادی تا سال 1939 میلادی به عنوان یک ورزش درمسابقات جهانی المپیک بازی شده و هم اکنون نیز از سوی کمیته بین‌المللی المپیک به عنوان یکی از ورزش‌های جهانی شناخته شده است.
اما ایران در برابر این حرکت کشور آذربایجان که مسبوق به سابقه در خصوص برداشتن کاشی‌های فارسی مقبره نظامی است چه اقدامی قرار است انجام دهد؟
مهدی حجت، معاون میراث فرهنگی کشور در این زمینه اعلام کرده است: با ارسال نامه‌ای به یونسکو اعتراض ایران نسبت به این حرکت آذربایجان را اعلام می‌کنیم.
وی می‌افزاید: از یونسکو می‌خواهیم تا چوگان را فقط به نام آذربایجان ثبت جهانی نکند و چون با ایران مشترک است.
حجت می‌گوید: آذربایجان تنها یک انجمن چوگان دارد و ما در ایران فدراسیونی در این زمینه داریم.
وی تأکید می‌کند که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری موضوع ثبت چوگان را تا رسیدن به نتیجه پیگیری خواهد کرد.
وزارت ورزش و جوانان نیز پیگیر این موضوع است تا از ثبت جهانی چوگان به نام کشور آذربایجان جلوگیری شود.
رودکی نخستین شاعری است که پس از اسلام از چوگان گفته است و فردوسی نیز فراوان از آن نام می‌برد. فردوسی قصهٔ چوگان بازی سیاوش و افراسیاب را به نظم درمی‌آورد و می‌گوید:
همه کودکان را به میدان فرست       /        برای دیدن گوی و چوگان فرست
اسناد تاریخی نشان داده اند که شاه عباس چوگان باز بوده است و حتی پیش از اینکه به اصفهان بیاید در قزوین که پایتخت ایران بوده چوگان بازی می‌کرده است. همچنین میدان نقش جهان اصفهان برای چوگان بازی بنا نهاده شده بود.
اروپاییان در زمان صفویان و در زمان استعمار خود در هند، با این بازی آشنا شدند و افسران انگلیسی نیز به طور حرفه‌ای چوگان را در باشگاه کلکته آموخته و با خود با انگلیس بردند. بعدها نیز ورزش‌هایی از قبیل گلف و هاکی پدید آوردند که دسته‌های استفاده شده در این بازی‌ها به همان چوب چوگان برمی‌گردد.
در سال ۱۸۶۰ میلادی چوگان در انگلیس متداول می‌شود. سپس از این کشور بازی به آمریکای جنوبی می‌رود و به شدت رواج می‌یابد چنانکه اکنون چوگان در آمریکای جنوبی از همه جای دنیا بیشتر بازی می‌شود و طرفداران بسیاری نیز دارد.