چه کسی وزیر ورزش و جوانان می شود؟
دکتراحمدرضا نیککار، دکتر امیدوار رضایی و رسول خادم سه گزینهای هستند که امروز در بین افراد تاثیر گذار در انتخاب وزیر ورزش بر روی آنها به بحث و گفتو گو پرداخته شده است.
هر چند در ابتدا اعلام شده بود که امروز چهارشنبه آخرین مهلت برای معرفی گزینه پیشنهادی وزارت ورزش وجوانان از سوی رئیس جمهور به مجلس است اما روز گذشته فرهنگی یکی از اعضای هئیت رئیسه مجلس اعلام کرد دولت نهایتا تا روز یکشنبه هفته آینده یعنی 12 آبانماه وقت دارد گزینه مورد نظر خود را جهت کسب رای اعتماد به مجلس شورای اسلامی معرفی کند.
به گزارش عصر خبر به نقل از اعتدال، از بین تمامی گزینههایی که در ظرف چند روز گذشته برای وزارت ورزش و جوانان پیشنهاد شده اند، سه گزینه روی میز باقی مانده و بنابر شنیدههای خبرنگار ما نهایتا امروز یا فردا گزینه نهایی از سوی رئیس جمهور انتخاب خواهد شد.
با وجود اینکه برخی رسانه ها از دادکان یا احمد رضا دستغیب به عنوان گزینههای اصلی وزارت ورزش و جوانان نام برده بودند، آخرین اخبار حاکی از آن است که این گزینهها در حال حاضر به سه نفر محدود شده است و دولت قصد دارد از بین چهرههای باقی مانده فردی را که هم نزدیکی فکری با خود داشته باشد و هم سابقه مدیریت اجرایی و حضور در عرصه های ورزشی را دارد برای این سمت انتخاب کند.
دکتراحمدرضا نیککار، دکتر امیدوار رضایی و رسول خادم سه گزینهای هستند که امروز در بین افراد تاثیر گذار در انتخاب وزیر ورزش بر روی آنها به بحث و گفتو گو پرداخته شده است.
دولت یازدهم از ابتدای کار خود بارها اعلام کرده بود که اعتقادی به انتخاب وزراء از بین نمایندگان مجلس ندارد و برای احترام به آرای مردم به وکلای خود در مجلس سعی میکند از بین مدیران و افرادی که در حال حاضر نماینده نیستند برای مدیریتهای اجرایی خود استفاده کند.
هر چند دو گزینه قبلی وزارت ورزش افرادی بودند که چهره سیاسی آنها بر چهره ورزشی آنها غلبه میکرد، اما گزینههای فعلی نشان می دهد که دولت بیشتر توجه خود را این بار بر انتخاب یک ورزشکار و فرد نام آشنا در عرصه ورزش کشور گذاشته و دایره انتخاب خود را کمی گستردهتر کرده است.
احمدرضا نیککار با سابقه بازی در شاهین اصفهان و حضور در لیگ تخت جمشید در سالهای بین 50 تا 57 و همچنین دبیری و نایب رئیسی در فدراسیون فوتبال و مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس در سالهای دهه هفتاد، رسول خادم با سابقه قهرمانی در مسابقات جهانی و کسب نشان طلای بازیهای المپیک و همچنین سرمربیگری تیم ملی کشتی آزاد جمهوری اسلامی ایران، امیدوار رضایی از اعضای هئیت مدیره باشگاه استقلال تهران و رئیس فراکسیون ورزش در مجالس هفتم و هشتم سه گزینه نهایی هستند که روی میز قرار باقی ماندهاند.
از بین سه گزینه فوق رسول خادم دارای سوابق ورزشی درخشان تری است، اما از یکسو سابقه مدیریت در ورزش را ندارد و از دیگر سو به لحاظ جریان سیاسی قرابتی با دولت ندارد و در انتخابات گذشته از رقیب حسن روحانی یعنی محمد باقر قالیباف حمایت میکرده است.
امیدوار رضایی با سابقه سه دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی و معاونت رئیس مجلس در دور نهم رابطه نسبتا خوبی با نمایندگان مجلس دارد و همچنین از مزیت حضور در هیئت مدیره باشگاه استقلال تهران برخوردار است، اما نداشتن سابقه حضور در میادین قهرمانی ورزشی و همچنین دور بودن از اردوگاه سیاسی دولت یازدهم از نقاط ضعف وی است.
احمدرضا نیککار از یکسو سابقه همکاری با همراهان روحانی از جمله ترکان، جهانگیری و نعمت زاده را در پرونده دارد و دارای سوابق مدیریتی ارشد در وزارت خانههای راه و صنایع را در کارنامه برخوردار است و از دیگر سو سوابق ورزشی مشخص هم در سطح مدیریتی و هم در میادین ورزشی را دارا میباشد. وی از چهرههای شناخته شده در بین اهالی ورزش به خصوص پیشکسوتان فوتبال است.
بنابراین گزارش هر چند برخی توصیه ها به روحانی برای به تعویق انداختن انتخاب وزیر ورزش و درخواست مهلت توسط حکم حکومتی شده است، اما خبرها حاکی است دولت قصد ندارد تجربه دولت احمدینژاد را تکرار کند و درصدد است در مدت زمان قانونی باقیمانده گزینه مربوطه را به مجلس پیشنهاد کند. از همین رو رایزنیها و جلسات متعددی در جریان است تا نهایتا ظرف امروز و فردا گزینه نهایی انتخاب شود.
آنچه که مسلم است دولت بین دو مساله سابقه مدیریت ارشد اجرایی و سابقه ورزشی درخشان باید به گونهای تدبیر کند تا گزینه معرفی شده بتواند رای اعتماد بیش از نیمی از نمایندگان مجلس نهم را به دست آورد و کار وزیر هفدهم دولت یازدهم را به ضربات پنالتی و وقت اضافی نکشاند. امری که سبب شد تا دولت حتی به فکر انتخاب وزیر ورزش از بین یکی از نمایندگان بیفتد، اما به دلیل مغایرت با مبنای اولیهاش از این کار منصرف شد.
البته باید توجه داشت که عدم توجه به زیرساختهای ورزشی در دولتهای نهم و دهم و مشکلات عدیده مالی که فدراسیونهای ورزشی کشور با آن دست درگریبان هستند، باعث شده است تا دولت از یکسو به دنبال انتخاب فردی با سابقه اجرایی و با توان مدیریت بودجه باشد و از دیگر سو به دلیل نارضایتی اهالی ورزش از مدیریت برخی فدراسیونها و تیمهای ورزشی و حضور پررنگ سیاسیون در حیات خلوت ورزش، فردی نزدیک تر به رئیس جمهور را برای مدیریت این وزارت عریض و طویل در نظر بگیرد.
اما آنچه که دولت در انتخاب خود باید مد نظر قرار دهد انتخاب فردی است که مبنای عملش توجه به نقش حاکمیتی دولت در ورزش و دوری از تیم داری و بنگاه داری در عرصه ورزش است. مسالهای که با وجود شعارهای بسیاری که در سالهای اخیر داده شده است، هر روز بودجههای دولتی بیشتری را در ورزش به هدر داده تا آنجا که اَتش تب تیم داری دولتی ها و شبه دولتی سبب هزینه کرد صدها میلیارد تومان پول بیت المال را در لیگ فوتبال کرده است.