ترددبمبهاي متحرك درخيابانهای ایران
در این میان در کنار کارخانههای خودروسازی، کارگاههای نصب مخزن سی.ان.جی نیز فعال بودند که اوایل سال گذشته ادامه کار این کارگاهها غیر قانونی اعلام شد.
معاون سازمان ملي استاندارد ايران از آغاز بازرسي ادواري مخازن سي.ان.جي
خودروهاي گازسوز و همچنين جايگاههاي عرضه سي.ان.جي ظرف چند ماه آينده خبر
داد.
بهادر كاظمي در گفتوگو با ايسنا،
درباره اينكه چرا تاكنون خودروهاي گازسوز موجود در كشور بازرسي ادواري
نشدهاند؟ گفت: بازرسي ادواري از خودروهاي داراي مخازن سي.ان.جي به ايجاد
هماهنگي بين دستگاههاي مختلف مانند وزارت نفت، وزارت كشور، سازمان
استاندارد و ستاد سوخت نياز داشته كه هماهنگيها در حال انجام است و
اميدواريم ظرف چند ماه آينده بازرسي از مخازن سي.ان.جي خودروها آغاز شود.
وي افزود: علاوه بر مخازن سي.ان.جي خودروها قرار است از جايگاههاي عرضه سوخت سي.ان.جي نيز بازرسي ادواري به عمل آيد.
او با بيان اينكه حجم كاري مربوط به بازرسي ادواري از مخازن
فوقالعاده بالاست، اظهار كرد: طبق آمارهاي منتشر شده بيش از سه ميليون
خودرو گازسوز و بيش از دو هزار جايگاه سوختگيري سي.ان.جي در كشور وجود
دارد.
به گفته معاون سازمان ملي استاندارد ايران، در حال حاضر كارشناسان
مربوطه در حال گذراندن آموزشهاي مربوط به بازرسي ادواري از مخازن سي.ان.جي
هستند.
اين مقام مسئول عنوان كرد: مخازن سي.ان.جي خودروها بايد طبق استاندارد هر سه سال يكبار بايد بازرسي شوند.
او در پاسخ به اين سوال كه تعداد حوادث ناشي از انفجار مخازن سي.ان.جي
خودروهاي گازسوز تاكنون چقدر بوده است؟ گفت: اغلب خودروهاي گازسوزي كه
مخازن سي.ان.جي آنها منفجر شده، به صورت غيراستاندارد تجهيز شده بودند.
به گزارش ايسنا، وزارت كشور از بيش از دو سال پيش مسئوليت بازرسي ادواري
از مخازن سي.ان.جي را بر عهده گرفته، اما به گفته يك كارشناس صنعت
سي.ان.جي، مسئولان اين وزارتخانه آشنايي چنداني با بحث سي.ان.جي و بازرسي
از مخازن ندارند و در واقع اين كار در حيطه تخصصي آنها نيست و از سوي ديگر
مجموعههاي مرتبط نيز از انجام اين كار شانه خالي كردهاند.
در ایران نخستين بار در سال 1356 طرح گازسوز کردن خودروها به صورت
آزمایشی در شهر شیراز با تبدیل 1200 دستگاه خودرو سواری به مرحله اجرا
درآمد. مشابه این طرح در مشهد نیز در سال 1366 اجرا شد. شرکت اتوبوس واحد
تهران و حومه نیز در سال 1371 تحقیقاتی را در زمینه گاز سوز کردن
اتوبوسهای درون شهری آغاز کرد که در سال 1375 از این نوع اتوبوسها
بهرهبرداری شد.
از سال 1383 شرکت خودروسازی سایپا شروع به تولید خودروهای گازسوز نیسان
وانت و پراید کرد. بعد از آن شرکت بهینهسازی مصرف سوخت به منظور اجرای
تبصره 13 قانون بودجه سال 1386، اقدام به دوگانهسوز کردن خودروهای عمومی
شامل انواع وانت، تاکسی، آژانس و تاکسی تلفنی کرد. دو شرکت خودروسازي
ایران خودرو و سایپا نیز برخی از محصولات خود را به صورت پایه گازسوز وارد
بازار کردند.
در این میان در کنار کارخانههای خودروسازی، کارگاههای نصب مخزن
سی.ان.جی نیز فعال بودند که اوایل سال گذشته ادامه کار این کارگاهها غیر
قانونی اعلام شد.
اگرچه ایران طبق رتبهبندی انجمن جهانی خودروهای گازسوز در حال حاضر از
نظر تعداد خودروهای گازسوز در رتبه دوم جهان قرار دارد، اما بعد از گذشت
چندین سال از شروع گازسوز کردن خودروها در ايران هیچ نوع بازرسی از مخازن
گاز نصب شده روی این خودروها صورت نگرفته است. برخي كارشناسان و حتي
مسئولان دولتي از مخازن سي.ان.جي خودروها كه از آنها بازرسي نشده، به
عنوان بمبهاي متحرك خياباني ياد كردهاند.