صدا و سیما یا مدرسه پیرمردها

عصر خبر به نقل از الف: برای اینکه بفهمیم در بزرگترین سازمان رسانه ای کشور چه هرج و مرج عجیبی است. لزوما لازم نیست یک کارشناس حوزه رسانه باشید بلکه کافی ایست هدایتگر (کنترل) تلویزیون را به دست بگیرید و تورقی در ورق های صفحه رسانه ملی داشته باشید و اگر در سطحی بالاتر از یک آنتن دیجیتال با وضوح بالا بهره ببرید پرانتز اول عمیقا به جانتان خواهد نشست. تعجبی نیز ندارد.

هنگامی که سازمان صدا و سیما در کمتر از مدت چند سال تعداد شبکه های خود را از ۸ به ۲۰ می رساند و برخی از آنها تنها دستاوردهای خاک خورده و پر مسئله همین سازمان عریض و طویل را مرتب و متناوب پخش می نمایند آن هم با ۳ بار بازپخش در طول شبانه روز شاید این هنگام است که کمیت محور اصلی خواهد بود و کیفیت بدون مراسمی رسمی تودیع خواهد گشت. بازخوانی پرونده کارنامه ضرغامی و مدیرانش که غلبا مویی سپید و اندیشه ای خاکستری (نه سیخ بسوزد نه کباب) دارند خاصه در وقایع سال های اخیر بر این امر صحه خواهد گذاشت که محتوا خاصه محتوایی بر آمده از گفتمان انقلاب اسلامی و منویات مقام معظم رهبری کیمیایی است که اگر در سیمای ملی به آن رسیدید سلام ما را نیز به آن برسانید.

موشکافانه آن که اگر به بایگانی اداری سازمان سری بزنیم و از میان پرونده های قطور از مسئولیت به میانگین سنی مدیران و سیاستگذاران آن دقت کنیم پی خواهیم برد مهم ترین، بزرگترین و پر هزینه ترین سازمان رسانه ای کشور که قرار است به جهت ارتباط و موقعیت حساس پوپولیستی آن اثرگذار ترین نیز باشد در حلقه تصمیم پیرمردانی آمارگرا محدود و محصور گشته است این در حالی است که امروزه بهرده بردن از نیروی فکر و نشاط جوانی در سیستم های رسانه ای دنیا به رویه ای معمول مبدل گشته است. دیگر سخن حاصل از این تصمیم سازی بازنشستگان آن که درست برخلاف سازمان های رقیب رسانه ای مانند bbc که سیاست و هدف اصلی سازمان (مانند فریب افکار عمومی دنیا) محور تصمیمات و برنامه ها ی مختلف است.

در سیما {…} برنامه ها با محور های مشخص و از پیش تعریف شده می باشد. با هم مختصری از موضوعات مبتلا به را رصد می کنیم… از درآمد عجیب تهیه کنندگان و مجریان برنامه های سیما که برکت همین مدیران خوبمان در سیما بوده است باخبریم. آیا از دل این در آمدها که گه گاه به ساعتی (…) تومان برای مجری پر سابقه ای که برنامه های اذان و نیایش را به صحنه می برد تعمیق اندیشه دینی در خواهد آمد؟ در ذهنتان چند سریال و مجموعه پخش شده را به یاد دارید که برای کودک و خانواده و فرهنگ ایرانی اسلامی کشور عزیزمان حکم انفجار عقاید را دارا و سم مهلک بوده و باید ساعت ها برای ازبین بردن آن اثرات مخرب آن تلاش نمود (ارجاع به پرونده ننگین سختمان پزشکان فی المثال).

چه میزان تنوع کیفی و دین محور در برنامه های سیما می بینید؟ سیما تا چه حد در اعتلای فرهنگ در جامعه موثر بوده است و آیا گاها خود به ضد فرهنگی تمام عیار مبدل نگشته است؟ راه ورود جوانان مستعد و هنرمند به عرصه های مختلف کاری در سیما تا چه میزان مفتوح است و آیا ساختمان جام جم بیشتر به قلعه جام جم شباهت ندارد؟

میزان رضایت مقام معظم رهبری از عملکرد سیما تا چه حد است و آیا اندیشه های والای ایشان محور ساخت همین برنامه هایی است که اکنون روی آنتن می رود؟ میانگین سنی مدیران سیما تا جه اندازه در روند کند کیفی سازی برنامه ها موثر خواهد بود؟ نیاز به خبر عموم مردم تا چه اندازه توسط واحد مرکزی خبر تامین می شود؟ آیا آیا آیا و هزاران پرسش دیگر… شایان ذکر است باالانصاف از عملکرد خوب برخی مجموعه های مردمی سیما مانند پایتخت که آمار تماشای شبکه های بیگانه در زمان پخش خود را به حداقل می رساند نباید گذشت و در معادله ای بسیار ساده مشهود است که تولید برنامه هایی که نیاز مخاطب را تامین نماید او را از رفتن به سوی شبکه های غیر خودی بی نیاز خواهد ساخت.

حسن ختام این سخن آن که شرایط حساس کنونی و لزوم باز نمودن بیش از پیش چشمانمان در برابر شبیخون رسانه ای دشمن بر هیچ دلسوزی پوشیده نیست و شاید بهتر آن باشد که مدیران فعلی سیما به آن کمی بیش از امضای برگ های داخل در یک کارتابل فکر کنند.