حاتمی کیا: نمی توانم مثل ظریف لبخند بزنم
مهر: ابراهیم
حاتمی کیا در جدیدترین صحبت هایش سراغ مسایل انتخاباتی رفت و گفت: وقتی
آقای موسوی برای انتخابات آمد بنده به او رأی دادم ولی هیچ‌جا موسوی را
تبلیغ نکردم و البته با او هیچ رابطه‌ای نداشتم. در انتخابات جدید هم به
آقای روحانی رأی دادم اما اینها به این معنی نیست که نگویم آقای روحانی
اتفاقی در حوزه فرهنگ در حال رخ دادن است که آدم را می‌ترساند.
ابراهیم حاتمی کیا چهره مطرح این روزهای سینمای
ایران که همه توجه ها را به خود جلب کرده است در ادامه حضور خود بین
دانشجویان به دانشگاه شهبد بهشتی رفت و باز هم سخنانی جنجالی به زبان آورد.
حاتمی‌کیا در ابتدای صحبت‌هایش تاکید کرد که چندان اهل صحبت های رسانه ای
نیست ولی این روزها به واسطه فیلم چ خیلی بیشتر از گذشته رسانه ای شده است.
دیدگاه حاتمی کیا درباره مستندسازان دستگیرشده
وی در همین زمینه به گزینشی منتشر شدن صحبت هایش اشاره و گله کرد: در دو
سال اخیر درباره مستندسازهای دستگیرشده صحبت کردم. آن زمان گفتم که این
فیلمسازان هم از ما هستند و خوب است نگاه محبت‌آمیز به آنها شود چون شاید
اینها هم اشتباه کنند، اما از میان تمام صحبت‌های من همین یک جمله بیشتر
مطرح شد که «اینها اشتباه کردند». من از اینکه حرف هایم گزینشی مطرح می
شود ناراحت هستم.
وی ادامه داد: در دهه محرم به واسطه شور و حالی که بوجود می‌آید، برخی در
هیئت از حال می‌روند اما زمین نمی‌خورند و مثل مسیح روی دست بلند می‌شوند و
به سمتی دیگر می‌روند. من بعضی وقت‌ها اینها را تعقیب کردم و دیدم که
وقتی روی دایره دست‌ها با «حسین حسین» گفتن عبور می‌کنند در گوشه‌ای دیگر
روی زمین انداخته می‌شوند و با همان ضربه نیز ممکن است به هوش بیایند.
حاتمی کیا درباره دلایل استفاده از این مثال از دغدغه های خود در فیلم «چ»
صحبت کرد و گفت: من در فیلم دل‌مشغولی هایی داشتم که بدان معتقد بودم و از
آنها حرف زدم. دوست دارم این منش مرا آنهایی که گرایش های سیاسی مختلفی
دارند از چپ و راست بپذیرنند. من وقتی می بینم حرف های من در رسانه ها به
صورت گزینشی منتشر می شود به شدت ناراحت می شوم.
من نه لائیک هستم نه رنگ سیاست می گیرم
این کارگردان توضیح داد: من جزو آرمان گرایان مذهبی هستم. من با جماعتی که
به نوعی لائیک باشند هیچ ارتباطی ندارم، با چپ و راست ارتباط دارم و ولی
هیچ‌گاه رنگ سیاست به خودم نمی‌گیرم.
این کارگردان فیلم های دفاع مقدسی همچنین با اشاره به فیلم «عصبانی نیستم»
رضا درمیشیان آن را فیلم خوبی دانست که دغدغه جامعه و جوانان دارد.
حاتمی کیا همچنین درباره این فیلم جنجالی نیز عنوان کرد: حرفی که در فیلم
زده می شود حرف درستی است اما حیف که با سیاست مخلوط شده است. من با
درمیشیان تماس گرفتم و به او گفتم که ای کاش فیلمت را به سیاست وصل نمی
کردی. حرف فیلم خیلی بزرگ‌تر از اینها بود که سیاست زده شود.
«عصبانی نیستم!» اگر شعار نمی داد ماندگارتر بود
وی ادامه داد: جریان های سیاسی کار خود را می‌کنند و ما فیلمسازان هم کار
خود را انجام دهیم. دو روز دیگر اینها می‌روند و افراد دیگری بر سر کار
می‌آیند و این رفت‌وآمدها همیشه در جریان است اگر در حوزه سیاست هم کاری
انجام می دهیم باید فاصله خودمان را حفظ کنیم. اگر رنگ و لعاب های سیاسی
فیلم «عصبانی نیستم» نبود و آن را در خیلی از جاها به بیانیه شبیه نمی‌کرد
فیلم ماناتر و ماندگارتری می شد.
از دکترها تا داش مشتی ها جذب چمران بودند
حاتمی‌کیا همچنین در مورد چ هم این اتفاق را محتمل دانست و بیان کرد: برای
این فیلم هم عده ای ممکن است ناراحت شوند و بگویند این چیست که من ساخته
ام اما روح چمران آن‌قدر بزرگ است که باید فارغ از مسائل سیاسی به آن
پرداخته می شد که همین هم شد. چمران با نگاه وسیعی که داشت طیف های مختلفی
را در اطراف خود گرد آورده بود از دکترها تا داش مشتی های جنوب شهری هر دو
جذبش شده بودند و او آنها را در کنار خود داشت. این نگاه باز شهید چمران را
در جنگ، مستقل کرده بود و شهادت او نیز نهایتا در جنگ رخ داد. ای کاش این
قبیل نمونه ها که کم هم در جامعه هستند، در چرخ دنده های سیاست گم نشوند.
زیرا جامعه به اینها نیاز دارد و ما هم احتیاج داریم از اینها حرف بزنیم.
حرف هایم درباره «رستاخیز» را درست منعکس نمی کنند
وی با انتقاد از اینکه صحبت هایش درباره فیلم «رستاخیز» ساخته احمدرضا
درویش که این روزها پیرامون ان هم حاشیه هایی ایجاد شده است، به درستی
منتقل و منتشر نمی شود، بیان کرد: می بینم که حرف هایم درباره فیلم رستاخیز
یا اصلا منعکس نمی‌شود و یا کم رسانه ای می‌شود. اما چیز دیگری را که بیان
می کنم چنان برجسته می شود که شب حتی تلویزیون چند بار آن را پخش میکند و
این از حُب علی است یا بغض معاویه؟ این وضعیت مرا اذیت می کند.
کارگردان «موج مرده» خطاب به افرادی که در حوزه هستند بیان کرد: این افراد
نباید گرایش های سیاسی خود را صریح بیان کنند. زیرا در دوره ای این اتفاق
رخ داد و مسائل آنرا هم دیدم که دعواهایی ایجاد شد و به دنبالش فشارهایی
نیز به سینما وارد شد.
سکوت کردم چون داشتم فیلمم را می ساختم
حاتمی‌کیا خطاب به آنهایی که می گویند چرا در این 8 سال و دو دولت قبلی
سکوت کرده بودف تاکید کرد: بعضی می پرسند که چرا 8 سال سکوت کردم جواب من
این است؛ چون داشتم فیلم خودم را می ساختم. اصلا کار ما فیلم ساختن است و
ما را گزینشی نکنید.
و اما یکی از بخش های جنجالی حرف های وی به انتخابات سال 88 برمی گشت که
گفت: وقتی آقای موسوی به انتخابات آمد بنده به او رأی دادم، ولی هیچ کجا
موسوی را تبلیغ نکردم و البته با او هیچ رابطه‌ای نداشتم و علاقه‌ای هم
نداشتم که بخواهم فیلمی در این رابطه بسازم. در انتخابات جدید هم به آقای
روحانی رأی دادم و معلوم بود که انتخابم این جنسی است. اما اینها به این
معنی نیست که نگویم که آقای روحانی اتفاقی در حوزه فرهنگ در حال رخ دادن
است که آدم را می‌ترساند. ما پای کار می آییم و بعد می بینم که ما را کتمان
می کنید. پس ما چون اهل سیاست نیستیم حیرت می کنیم. از ما نخواهید که
سیاست داشته باشیم و پنهان کاری کنیم. این مال ما نیست بلکه متعلق به
سیاستمداران است.
وی تاکید کرد: وقتی این‌طور می‌شود که زیاد حرف می زنم به برهنگی می‌افتم
چون ما خطابه بلد نیستیم ولی می‌توانیم احساسات خود را بروز دهیم. عجیب است
که فیلم «چ» که فیلمنامه آن به پیش از دوران آقای روحانی برمی‌گردد به شدت
با احوالات و اوضاع این روزها یکی شده است. به همین دلیل از این منظر
می‌گویم که وای به حال دوستان جشنواره فجر که کیفیت فنی فیلم‌ها را
می‌بینند نه مضمون آنها را.
ماجرای پیوستن به سپاه و بمب گذاری در حزب جمهوری
ابراهیم حاتمی‌کیا همچنین گفت: اگر بخواهم این شوری که اینجا وجود دارد با
درکی که خودم از آن دارم مقایسه کنم از سال 60 باید بگویم که می‌خواستم
وارد سپاه شوم و باید گزینش می‌شدم. برای این کار به همراه حدود سه هزار
نفر دیگر به این دانشگاه آمدم. در همان شبی که به اینجا آمدیم صدای یک
انفجاری را شنیدم و بعد متوجه شدیم در حزب جمهوری بمب‌گذاری کرده‌اند. در
آن زمان همه می‌خواستند به آنجا بروند اما اجازه داده نمی‌شد تا اینکه بعد
از نماز صبح زنجیرها کنده شد و آن جمعیت سه چهار هزار نفری پیاده و
دوان‌دوان به سمت خیابان ولیعصر روانه شدیم، آن هم در حالی که همه را خشم
فرا گرفته بود.
با اسلحه سراغ خانواده یک منافق رفتم
این کارگردان گفت: من اصولا از خانواده‌ای آرام هستم و اهل دعوا نیستم اما
در جریان آن اتفاق وقتی از یکی از دوستان قدیمی که به مجاهدین پیوسته بود
پیام تبریک شنیدم آنچنان عصبانی شدم که یک اسلحه پیدا کردم و به سمت خانه
او حرکت کردم. البته او به همراه خانواده‌اش همه رفته بودند. این خاطره را
گفتم که بگویم آن انرژی که ما داشتیم در جنگ تخلیه شد و این چیزی است که
درکش برای شما سخت است. چون این انرژی ای بود که از آن حسن باقری و
ابراهیم همت بیرون آمد و در آن شرایط دیدن کهنه چریکی مثل چمران با آن
آرامش و طمأنینه عجیب بود.
نمی توانم مثل ظریف لبخند بزنم
حاتمی کیا ادامه داد: یک چیزهایی است که آقای ظریف برای مذاکرات خود در
ژنو بلد است مثلا ممکن است حرف های درشتی هم بینشان رد و بدل شود ولی با
لبخند بیرون می آیند. ما از این لبخندها اصلا بلد نیستیم.
وی در پایان گفت: از اینکه در جمع دانشجویان حضور دارد و آنها فیلم «چ»
را تماشا کرده‌اند خیلی خوشحالم. حتما شما نقدهایی هم دارید و فیلم هم حتما
ایرادهایی دارد. من مدعی نیستم که «چ» فیلم کاملی است ولی این کاری بود که
از من ساخته بود و شد «چ».
