برنامه مخالفان دولت در سال آینده چیست؟
اگر دولت بخواهد با این مفاسد برخورد کند اینها هم مرتب دولت را تضعیف می‌کنند. در هیچ دوره‌ای هجمه به رئیس‌جمهور به این اندازه زیاد نبوده است. این افراد می‌خواهند قبل از انتخابات کار دولت را تمام کنند. اینها می‌دانند. در انتخابات مجلس می‌دانند که جریان نزدیک به دولت رای بالایی خواهد آورد لذا با تمام ابزار خود سعی دارند پیش از آنکه انتخاباتی برگزار شود کار را یک سره کنند و دولت را به زمین بزنند.
عصر خبر :گفت‌وگو با یک چریک بعد از نزدیک به شصت سال مبارزه سیاسی بدون شک لذت بخش خواهد بود. به‌خصوص اینکه در همه این سال‌ها به هر شکل ممکن در جامعه مدنی حضور داشته و به فراخور روزگار به فعالیت سیاسی پرداخته است.
آرمان در ادامه نوشت: لطف‌ا… میثمی قسمتی از زندگی‌اش را اینطور تعریف می‌کند «من شب 28 مرداد 1353 دریک حادثه انفجار نابینا شدم و دست چپم مجروح شد و دستگیر شدم. مرا به بیمارستان سینا و سپس بیمارستان شهربانی بردند و یک ماه آنجا تحت بازجویی بودم. بعد هم مرا به سلول انفرادی کمیته منتقل کردند. ازآنجا به سلول‌های انفرادی اوین منتقل شدم. 16 ماه این انفرادی طول کشید. دراین مدت تنها بودم و از اینکه دربیرون زندان چه اتفاقی افتاده خبردار نشدم» امروز چریک پیری هر روز در دفتر خود در خیابان نصرت حضور پیدا می‌کند و مجله‌ای به نام «چشم‌انداز ایران» را به عنوان یک نشریه منتقد منتشر می‌کند. در روزهای آخر اسفند با لطف‌ا… میثمی درباره سرمایه امید و ادامه کار دولت به گفت‌وگو نشستیم:
انتخاب آقای روحانی در انتخابات 92 باعث جرقه زدن جوانه‌های امید در دل‌های ایرانیان شد. فکر می‌کنید این سرمایه اجتماعی تا چه اندازه باقی مانده است؟
سرمایه امید، سرمایه بسیار خوبی است. با این سرمایه کارهای بزرگی می‌توانند بکنند. افرادی که در هشت سال گذشته تصویر درستی از اوضاع اقتصادی کشور داشتند و می‌فهمیدند که رشد اقتصادی منفی پنج درصد چه معنایی می‌دهد و رکود تورمی چه تاثیر بدی روی اقتصاد ایران داشته است امروز با روی کار آمدن این دولت امیدوار شده‌اند و به برنامه‌های آن اعتماد دارند. این سرمایه بسیار ارزشمندی است. این افراد می‌دانند که حرکت دولت اعتدالی حرکت آرامی است و برای رسیدن به نتیجه عجله‌ای نمی‌کنند. اما در برابر افرادی هستند که فقط ظاهر قضیه را می‌بینند و سعی می‌کنند در کار دولت اخلال ایجاد کنند.
فکر می‌کنید دولت بتواند از این سرمایه امید برای انجام یک حرکت بزرگ استفاده کند؟ مثلا اگر دولت طرح اقتصاد مقاومتی را با برنامه‌ریزی تحمل یک دوره ریاضت کوتاه‌مدت برای خروج از بحران‌های اقتصادی اجرا کند آیا مردم صبر می‌کنند یا از دولت ناامید می‌شوند؟
با سرمایه امید کارهای زیادی می‌توان انجام داد اما به نظرم بهترین کار، مساله‌ای بود که در روز 22 بهمن رئیس‌جمهور به مردم ایران وعده دادند. ایشان تاکید کردند که نباید یک نفر سرمایه ملت را ببرد و کسی اعتراضی به این موضوع نکند. ایشان به مقابله با رانت‌خواری‌های موجود و رفتارهای افراطی اعتراض کردند. افرادی به خاطر سوءاستفاده از قدرت و سوءاستفاده از بیت‌المال به ثروت‌های کلانی دست پیدا کردند و از طریق رشوه و اقتصاد زیرزمینی به ثروت کلانی دست پیدا کردند. اگر این مسائل برای مردم روشن شود امید مردم به دولت چند برابر خواهد شد و البته اگر دولت نتواند دست ویژه‌خواران را رو کند، فکر می‌کنم دولت زمین بخورد. اصل اقتصاد مقاومتی هم همین مبارزه با رانت خواری و ویژه‌خواری‌هاست.
رئیس‌جمهور در اختتامیه جشنواره مطبوعات هم به مساله مهمی اشاره کردند و گفتند اسامی مفسدان اقتصادی نباید در جیب رئیس‌جمهور باشد بلکه باید در مطبوعات باشد. فکر می‌کنید در حال حاضر فضای مناسب برای افشاگری مطبوعات علیه مفاسد اقتصادی وجود دارد؟
وظیفه مطبوعات واقعی همین است. در مقطعی مطلبی که در هفته نامه اشپیگل آلمان چاپ شد، باعث تغییر در کابینه این کشور شد. این روزنامه نگاری واقعی است، این که باید روزنامه‌نگار به جستجوی حقیقت برود و وقتی حقیقت را فهمید آن را در اختیار دیگران قرار دهد و البته طبیعی است که هزینه این کار را هم باید همان روزنامه‌نگار پرداخت کند. در مشروطه مطبوعات به عنوان رکن چهارم دموکراسی پذیرفته شده بود و در ایران نیز اهمیت زیادی به مطبوعات داده می‌شد. آیت‌ا… یزدی در یکی از سخنرانی‌های خود گفتند مطبوعات رکن اول جمهوری اسلامی است و این مساله بسیار مهمی است. الان خیلی از افراد از بسیاری مسائل خبر دارند اما از افشا کردن این حقایق می‌ترسند و دانسته‌های خود را افشا نمی‌کنند.
مطبوعات ایران این قابلیت را دارند که چنین مسائلی را مطرح و افشا کنند؟
باید این قابلیت را پیدا کنند چون مطبوعات واقعی همین است.
در تاریخ ایران در کدام مقطع تاریخی مطبوعات به دوران ایده‌آل و طلایی خود نزدیک شدند؟
من فکر می‌کنم در زمان دکتر مصدق مطبوعات در دوران آزاد خود به سر می‌بردند. حتی دکتر مصدق دستور داده بود که هرکس به من توهین کرد، کسی حق ندارد به او توهینی کند یا پلیس حق ندارد او را بازداشت کند. نشریاتی مثل باختر امروز نیز در آن زمان تاثیر زیادی بر تفکرات سیاسی مردم داشتند. در سال‌های اول انقلاب نیز مطبوعات یک دوره خوب را تجربه کردند و در زمان آقای خاتمی هم مطبوعات دوران تاثیرگذاری بر مردم را داشتند. به طوری که لیست منتشر شده از سوی مطبوعات اصلاح‌طلب در انتخابات مجلس ششم پیروز شد و به جز افرادی مثل علیرضا رجایی بقیه افراد به مجلس راه پیدا کردند.
شما به تاثیرگذاری مطبوعات در انتخابات مجلس ششم اشاره کردید. فکر می‌کنید مطبوعات می‌توانند جایگزین احزاب در سیاست ایران باشند؟
کار حزب از کار مطبوعاتی جداست. همانطور که گفتم در قبال آن موفقیت، یک شکست هم شکل گرفت و مطبوعات با چالش‌هایی مواجه شدند. یا وقتی یک روزنامه در حالی که از خلاف بودن انتشار یک نامه مطلع بود اما آن را منتشر کرد، با آن برخورد شد چون در حقیقت آن روزنامه یک رفتار سیاسی انجام داده بود و نباید با همه جزئیات آن نامه را منتشر می‌کرد. این کار مطبوعاتی نیست که هر چیزی به دستمان رسید، بدون توجه به عواقب آن منتشر کنیم چون در یک جایی می‌شود که منافع ملی کشور در خطر جدی قرار می‌گیرد و به صورت بسیار جدی تهدید می‌شود.
اگر بخواهید در آستانه سال نو توصیه‌ای به دولت روحانی داشته‌باشید این توصیه چیست؟
در این سال‌ها یک اتفاقی در ایران به وجود آمد که من اسم «فساد سیستمی» را روی آن می‌گذارم و نمایندگان مجلس هم به وجود چنین فسادی در کشور اعتراف کرده اند. اگر با این فساد برخورد سریع و مناسبی صورت نگیرد کار دولت پیش نمی‌رود. اگر دولت نتواند با این مفسدان مقابله کند، زمین خواهد خورد. توجه کنید که رئیس‌جمهور در عین اینکه رئیس قوه مجریه است، مسئول اجرای قانون اساسی هم هست و باید وضعیت هدیه‌هایی که داده شد، رشوه‌هایی که گرفته شد و مسائل دیگری که امروز مردم را نسبت به عملکرد‌ها بدبین و نگران کرده است مشخص شود. اگر این اتفاق نیفتد مردم اعتمادشان را از دست می‌دهند. دوباره برگشتیم به سوال اول شما. این امید که سرمایه ارزشمند دولت است به این شکل از بین خواهد رفت.این مساله هم به لحاظ روزنامه‌نگاری و هم به لحاظ سیاسی بسیار حائز اهمیت است.
دولت گذشته هم بارها برای مبارزه با فساد شعار داد اما شاهد بودیم این شعارها در عمل تحقق پیدا نمی‌کرد و حتی بزرگ‌ترین فسادهای اقتصادی در همین دولت رقم خورد. به نظر شما دلیل این امر چه بود؟
یکی همین مساله بود که رئیس‌جمهور جدید به آن اشاره کردند. این که لیست مفسدان اقتصادی در جیب رئیس‌جمهور بود و نباید اسامی مفسدان اقتصادی در جیب رئیس‌جمهور باشد. ضمن اینکه فکر می‌کنم اینها بیشتر شعار بود و اراده واقعی برای مبارزه با مفاسد اقتصادی در آن دولت وجود نداشت. وقتی یک نفر در چند ماه حضور در یک پست دولتی به ثروتی افسانه‌ای دست پیدا می‌کند یا یک وزیری که میزان ثروتش زیاد است و مشخص نیست از چه راهی این پول را به دست آورده، در مسئولیت خود باقی می‌ماند مشخص است که عزم جدی برای مبارزه با فساد ندارد. البته من با ثروت مخالف نیستم درباره راه به دست آوردن ثروت صحبت می‌کنم و اینکه باید تحصیل ثروت از راه مشروع باشد. انباشت ثروت لازمه سرمایه‌گذاری صحیح است. من معتقدم دولت باید با ثروت هنگفت که از راه نامشروع به دست آمده مبارزه کند. برای کسب اعتماد مردم باید با این افراد و این مفسدان برخورد جدی صورت بگیرد. همین مساله سیب‌زمینی و افزایش ناگهانی قیمت آن یقین بدانید زیر سر عده‌ای احتکار کننده است که می‌خواهند در آستانه نوروز با این کار دولت را زمین بزنند.
عوامل این مفاسد اقتصادی به هر حال در برابر دولت روحانی هم ساکت نخواهند نشست و شروع به تضعیف دولت خواهند کرد؟
اگر دولت بخواهد با این مفاسد برخورد کند اینها هم مرتب دولت را تضعیف می‌کنند. در هیچ دوره‌ای هجمه به رئیس‌جمهور به این اندازه زیاد نبوده است. این افراد می‌خواهند قبل از انتخابات کار دولت را تمام کنند. اینها می‌دانند. در انتخابات مجلس می‌دانند که جریان نزدیک به دولت رای بالایی خواهد آورد لذا با تمام ابزار خود سعی دارند پیش از آنکه انتخاباتی برگزار شود کار را یک سره کنند و دولت را به زمین بزنند.
فکر می‌کنید نزدیک شدن به انتخابات مجلس می‌تواند از شدت انتقادات مجلس به دولت بکاهد؟
روند موجود که چنین چیزی را نشان نمی‌دهد. در حال حاضر یک روند غیر منطقی علیه دولت در مجلس وجود دارد که من فکر می‌کنم در سال آینده این روند افزایش پیدا کند. من توصیه می‌کنم مصاحبه شهریار زرشناس با سایت اندیشکده برهان را بخوانید. ایشان پیش‌بینی کرده است که اراده‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی علیه دولت در سال آینده فعال خواهد شد.
