مهر، بوی عطر معلم و همکلاسی

عصر خبر – اسماعيل شاه محمدي* – اول مهر، روز طلوع دوباره صبح دانش بر سحرخیزان و دلدادگان عرصه علم مبارک باد.بوی مهر، ميايد ،بوی مهربانی، بوی لبخند، بوی درس و مدرسه و شوق کودکانه در پیاده روها، بوی دفتر حساب و مشق های ناتمام، بوی دوستی و محبت…و  شکوفه های لبخند کودکان، یکی یکی گل می دهند،و کلمات مهربان، بی تابند تا دستی كوچك ، با مداد شوق، بر صفحه های سفید دفترهای چهل برگ، بنویسدشان ،احساس بهاری، اين غنچه های مهر خانواده هاست ،كه خزان را به دست فراموشی می سپارد.

شنيدن صداى كودكان و الفباى آنها ،سمفونی قشنگی از محبت ،را در مدرسه می نوازد که طبیعت، شیفته شنیدن آن است.در گوشه و کنار حیاط مدارس ،معصومانه ترین برگ های دوستی ورق می خورد.سرنوشتی از شور و شوق، در مدرسه رقم زده می شود، كه انسانهايي براى آينده ميپرورد ، كه مادر گيتى نيز به آن مفتخر است .صداى خنده كودكان ، صدای گام های دوباره بهار است که در اولین روز پاییز، پیچیده است.

هيچ فصلى به اندازه پاییز به مذاق خیابانها خوش نیامده است چرا كه پـائیز مــهری دارد کـه بـــَر دل هـر خیـابان مـی نشيند ،شور و شوق كودكانى را دارد كه میان همهمه ی برگهای خشک پاییزی،هنوز از بهار لبریزند.كودكانى كه صبح زودتر از همیشه به اشتیاق دیدار هم کلاسی ها از خواب بیدار می شوند و با خواب تابستانی وداع می کنند ،بیدار می شوند تا بار دیگر شاهد تولدی دیگر در خود باشند ،بیدار می شوند تا ، علم را در رگ های حیات خود به کار جارى سازند،تا الفبای زندگی شان را که هنوز ناتمام مانده است، بیاموزند . دلتنگ  از نديدن مادر ، همیشه راهی می شوند، البته این بار بدون اضطراب و تأخیر، بدون چرا هايشان ،می روند تا متولد شوند ، سبز شوند ، شکوفا شوند.

مى روند برای ساختن فردایی بهتر و محکم تر ،چرا که فردا از آن آنهاست ،می روند تا پلی بسازند برای عبور از آن برای رد شدن به سوی آینده اى بهتر می روند ،زودتر از همیشه ،با گام های استوار و جویای حقیقت ،از کوچه پس کوچه های جهل و غفلت تا الفبای زندگی را خود را با شکستن سدهای جهل و نادانی پیدا کنند ،می روند تا آن را که زیباست بیاموزند می روند تا «آ» را بیاموزند تا کلماتی همچون آرامش و آسایش و  آبادانى  را یاد بگیرند تا عطش وجودخويش را سیراب کنند.

می روند تا «ب» را یاد بگیرند تا کلماتی مثل بردباری، برادری، برابری را با تمام وجود خويش لمس نمایند ،و با یاد گرفتن نون، برکت زندگی را دریابند.مي روند  تا “ص”را بياموزند تا كلمات مقدسى چون صلح ،صلابت ، صداقت ،…در ضمير پاك شان نهادينه شود.

در حیاط مدرسه وارد می شوند و بوی اسپند فضا را معطر مى كند چرا كه :
“بوی یار مهربان آيد همى “
بوی عطر معلم و هم کلاسی، بوی نیمکت و تخته و گچ ،كودكان را به سرزمین آرزوها می کشاند. دست های خود را دراز می کنند  و  منتظر دست های گرم و مهربان معلمی ،تا آنان را از دالان های وحشت زای تاریکی و تنهایی جهل و غفلت با چراغ نور و معرفت به قله های وسیع سعات برساند و اندیشه اشان را از حضیض ذلت برهاند.

باشد اين كودكان امروز و مردان بزرگ فردا ،همواره در آموختن، حریص باشندو در ترویج آموخته ها يشان ، سخی باشند به يارى مهر بيكران پروردگار ،قلم که در دست می گیرند،به یاد خدا باشندو آنچه می نگار ند ، مورد رضای حق باشد. بر صفحه تاریک دل ها با قلم الهی  نقشی پاك بزنند  که تا زنده اند ،به اینکه موجودی مفید فایده در هستی بی پایان باريتعالى بوده اند، به خود ببالند.

اميد در این ماه مهر، همه علم آموزان ،از مهر بی کران خدواند سر شار باشند و این آغازِ دوباره را ،به لطف ايزد ،خوش آغاز كنند.

* رئيس انجمن صنفي خبرنگاران شهرستان ري