حامد حدادی: بسکتبالیست‌ها همه خوشگل‌اند
حامد حدادی ملی پوش بسکتبال ایران با ضمیمه چمدان روزنامه جام جم گفت و گویی متفاوت را انجام داده که خواندنش خوالی از لطف نیست.
حامد حدادی، حتی اگر بسکتبالیست نمی‌شد و عناوین قهرمانی متعددی در آسیا کسب نمی‌کرد و به عنوان اولین بازیکن ایرانی وارد ان‌بی‌ای نمی‌شد، باز هم در کانون توجه قرار می‌گرفت. دو متر و 18 سانتی‌متر قد، همین طوری‌اش هم آدم را از دیگران متمایز می‌کند، چه برسد به این که یک نفر با چنین قدی، این همه موفقیت هم کسب کرده باشد؛ موفقیت‌هایی که البته بی‌ارتباط با قد بلندش هم نیست، همان مشخصه‌ای که در دوران کودکی، اسباب تمسخر و «بابالنگ‌دراز» نامیده شدنش بوده و حالا شاید مهم‌ترین عامل توفیقش.
حدادی، دومین بازیکن بلندقد بسکتبال ایران پس از جابر روزبهانی محسوب می‌شود؛ مهربان است، اما زود عصبانی می‌شود. می‌گوید تاریخ برایش جذاب است و به همین دلیل سفر به گذشته را به آینده ترجیح می‌دهد، البته چنان که افتد و دانی، سفر خیالی به گذشته را.
می‌گوید اهل سیاست نیست و به همین دلیل سوال‌های سیاسی را پاسخ نمی‌دهد. آبی رنگ مورد علاقه‌اش است و غیر از بسکتبال استعداد دیگری ندارد. پینگ پنگ ما را با آسمانخراش ورزش ایران بخوانید.
خودتان را تعریف کنید.
نمی‌توانم تعریف کنم.
چرا؟
آدم که خودش را تعریف نمی‌کند.
مثلا بگویید خصوصیات بارزتان چیست؟
مهربانم، اما زود عصبانی می‌شوم.
کسی را هم زده‌اید؟
نه تا این حد، اجازه نمی‌دهم به خشونت کشیده شود.
با دو متر و 18 سانتی متر قد، آن بالا هوا چطور است؟
کاملا ابری رو به آفتاب!
به دیدن آدم‌ها از بالا عادت کرده‌اید؟
من عادت کرده‌ام، اما مردم تعجب می‌کنند.
چرا؟
به هر حال قد من از سایز طبیعی خارج است.
از بلندقدترین آدم دنیا چقدر کوتاه‌تری؟
خیلی! شاید نزدیک 40 سانت.
دوست داری قدت بلندتر هم می‌شد؟
دو متر و 18 سانتی‌متر کم است؟!
نه نیست… .
پس بگو خدا بدهد برکت (با خنده).
خانواده قد بلندی دارید؟
بله، تقریبا همه قدشان بلند است، اما نه به اندازه من.
قد بلند دردسر هم دارد؟
بله، محدودیت‌هایی به وجود می‌آورد، اما خیلی جاها به درد می‌خورد.
مثلا؟
همین بازی بسکتبال.
چه حسی داری از این که باران زودتر از بقیه به سر تو می‌رسد؟
وقتی چیزی را زودتر از بقیه متوجه می‌شوید، لذتبخش است.
تختخواب اندازه خودت از کجا پیدا می‌کنی؟
پیدا نمی‌شود، سفارش می‌دهم برایم بسازند.
ایرانی یا خارجی؟
ما تولید ملی استفاده می‌کنیم.
بچکی‌ها به شما می‌گفتند بابالنگ دراز؟
دوستانم خیلی می‌گفتند.
ناراحت نمی‌شدید؟
در ابتدا بله، اما دیگرعادت کرده بودم.
جودی ابوت خودت را پیدا کرده‌ای؟
نه هنوز، شاید در آینده این اتفاق افتاد.
چرا فوتبالیست نشدید؟
حالا این همه رشته، چرا فوتبال؟
چون پرطرفدارترین ورزش است.
بچه بودم بازی می‌کردم.
بازی‌ات چطور بود؟
خوب، خیلی خوب.
خب چرا ادامه ندادی؟
قدم به این رشته نمی‌خورد.
اگر بسکتبالیست نمی‌شدی چه کاره می‌شدی؟
هیچ کاره!
جدا؟
راستش تا حالا فکر نکرده‌ام.
خب الان فکر کن.
مطمئنم در هیچ کار دیگری استعداد ندارم.
زشت‌ترین بسکتبالیست ایران کیست؟
خانواده‌ام اینجا می‌گویند نگو!
چرا؟
چون دردسر می‌شود.
زشت‌ترین بسکتبالیست دنیا چطور؟
بسکتبالیست‌ها همه خوشگل‌اند!
بسکتبالیست‌های چینی هم مثل جنس‌های چینی هستند؟
مثل جنس‌ها‌شان هستند، اما از یک تا 4 درجه‌بندی می‌شوند!
بزرگ‌ترین حسرت؟
از دست رفتن طلای بازی‌های آسیایی اینچئون.
بزرگ‌ترین اشتباه؟
جراحی نکردن دستم برای مدت طولانی.
بلاک‌شات.
روحیه دادن به تیم.
اسلم دانگ.
قدرت‌نمایی در زمین.
خطای سد؟
تا حالا جرات انجام آن را نداشته‌ام.
در زندگی هم تا حالا راه کسی را سد کرده‌اید؟
نه، چون روحیه‌ام این طور نیست.
پشت پا چطور، به کسی پشت پا زده‌اید؟
زیاد!
به کی؟
به دوستان و آشنایان.
کسی هم آسیب دیده است؟
نه دیگر حالا تا آن حد!
به شما چی، کسی تا حالا پشت پا زده؟
با دو و نیم متر قد کسی جرات ندارد!
علی دایی.
اسطوره فوتبال ایران؟
محمدجواد ظریف.
زیاد اهل سیاست نیستم.
مشحون؟
گاد فادر بسکتبال ایران.
آخرین باری که اسم خودتان را گوگل کرده‌اید کی بود؟
اینترنت ایران ضعیف است، نمی‌شود این کار را کرد.
در خارج چطور؟
برای دیدن مصاحبه‌هایم در بازی‌های آسیایی اینچئون این کار را کردم.
هر چند وقت یک بار مصاحبه می‌کنی؟
خیلی کم، مگر در مورد اتفاقات خاص مانند باخت تیم ملی.
الگویتان کیست؟
الگوی داخلی و بچگی‌ام احمد سعیدی در خوزستان.
الگوی خارج از کشور چطور؟
شکیل اونیل را از همه بیشتر دوست داشتم.
اگر همین الان بفهمید تا شب بیشتر وقت ندارید، چه کارهایی می‌کنید؟
دوستانم را جمع می‌کنم و می‌گیم می‌خندیم.
اگر ماشین زمان داشته باشید دوست دارید به گذشته بروید یا آینده؟
به گذشته باز می‌گشتم.
آینده را دوست ندارید؟
تاریخ را بیشتر دوست دارم و به همین دلیل می‌خواهم به گذشته بازگردم.
کتاب تاریخ هم می‌خوانید؟
اگر وقت داشته باشم، حتما می‌خوانم.
اگر به گذشته برگردید، کدام کارها را قطعا انجام نمی‌دهید؟
بسکتبالیست نمی‌شدم.
چرا؟ گفتید که فقط در بسکتبال استعداد دارید؟
شوخی کردم، بسکتبال زندگی من است.
تا حالا چه سوالی دوست‌داشتی از تو بپرسند، اما هیچ کس نپرسیده است؟
جواب دادن به سوالات همیشه برایم سخت است، کلا هیچ سوالی پرسیده نشود بهتر است!
رنگ مورد علاقه‌ات چیست؟
آبی، رنگ آسمان و آرامش‌بخش است.
به همین دلیل طرفدار استقلال هستید؟
نه، استقلال را دلی دوست دارم.
بهترین بازیکن استقلال چه کسی است؟
بازی‌های جواد زرینچه را دوست داشتم، اما شما بنویسید همه بازیکنان.
نظرت در مورد پرسپولیس چیست؟
این تیم را هم دوست دارم.
زیاد کری می‌خوانید؟
با دوستان قرمز وقتی دور هم جمع شویم، کری زیادی داریم!
خانواده‌تان را چند وقت یک بار می‌بینید؟
شاید سالی دو هفته.
این مدت خیلی کم نیست، پدر و مادرت ناراحت نمی‌شوند؟
دست خودم بود، دوست داشتم هر روز ببینمشان.
از اردوها و مسابقات طولانی خسته نشدید؟
هر کاری سختی خودش را دارد.
حامد حدادی به مارک لباس توجه می‌کند؟
نه زیاد، لباس باید برازنده آدم باشد.
بهترین کادویی که دریافت کرده‌اید؟
همه کادوها ارزشمند است، فرقی نمی‌گذارم.
چه زمانی از بسکتبال خداحافظی می‌کنید؟
تازه اول جوانی‌ام است، وقتش برسد خداحافظی می‌کنم.
جلال بابایی/ چمدان
