طعنه سنگین اعلمی به هاشمی و خاتمی

اکبر اعلمی در گفتگو با سایت عصر ایران   درباره ایده تاسیس اتاق فکر
اصلاح طلبان به طرح نظرات خود پرداخت و در عین حال طعنه های سنگینی را روانه هاشمی و خاتمی کرد.

گزیده ای از اظهارات وی به این شرح است؛

* اینکه تشکیل
این اتاق فکر امکان پذیر است یا نه، به شیوه تشکیل این اتاق فکر و ترکیب
اعضای آن بستگی دارد. اگر این اتاق فکر متشکل از نخبگان و چهره های داری
ایده و انگیزه، جسور، موجه، شناخته شده و متنفذی باشد که هر یک از آنها
قادر به نمایندگی بخشی از افکار و ذائقه ها و مطالبات سیاسی و اجتماعی
جامعه ایران باشند و نه مانند گذشته نماینده اشخاص و گروه های سیاسی، من
تصور می کنم چنین اتاق فکری نه تنها می تواند تشکیل شود بلکه در پیشبرد
اهداف و منویات اصلاح طلبانه نیز موفق خواهد شد؛ مشروط بر اینکه این تشکل
هم گرفتار قبیله گرایی سیاسی، باندبازی، تنگ نظری و شخصیت پرستی های مرسوم
نشود و از برخوردهای آمرانه و قیم مآبانه، به دور بماند. در غیر این صورت،
این تشکل نیز به سرنوشت جبهه دوم خرداد مبتلا خواهد شد.

 
* اگر
منظور شما این است که ساختار و رویکرد این اتاق فکر باید مبتنی بر شخص
خاصی – مثلا آقای خاتمی – باشد، من اعتقادی به آن ندارم. زیرا این همان
رویکرد اصلاح طلبانه غالبی است که تاکنون باعث ناکامی اصلاح طلبان و اصلاح
طلبی در جامعه ایران شده است.

*شخصیت زدگی، یکی از مهمترین
لغزشگاههای فکری و بزرگترین آفت اصلاح طلبی است. در اتاق فکر اصلاح طلبان،
باید اندیشه های پویایی محوریت یابند که قادرند ما را از وضع موجود رهایی
بخشیده و به وضع مطلوب برسانند.

*با همه احترامی که برای آقای خاتمی
قائلم، باید بگویم ایشان سال ها وزیر ارشاد و رئیس جمهور این مملکت بوده و
در حوزه های کاری خودش نیز پیوسته محور بوده است. حتی پس از دوران ریاست
جمهوری اش نیز در بین جمعی از اصلاح طلبان محوریت داشته اند. اگر قرار بود
اصلاحات با محوریت شخصیت و اندیشه ایشان موفق شود، ما امروز گرفتار این وضع
نبودیم.

بنابراین، آقای خاتمی به عنوان یک عضو موثر می توانند در
اتاق فکر اصلاح طلبان حضور فعال داشته باشند و نه بیشتر و در حد یک رهبر
اصلاحات.

*آقای
هاشمی شخصیت خوش فکری است و به عنوان یک عضو معمولی حضورش در اتاق فکر
اصلاح طلبان می تواند مفید باشد. اما باید در نظر داشت که آقای هاشمی یک
اصلاح طلب نیست و اگر بود با توجه به جایگاه و موقعیت های مهمی که در طول
هشت سال ریاستش بر مجلس، 8 سال ریاستش بر قوه مجریه، چندین سال ریاستش بر
مجلس خبرگان رهبری و سال های متمادی تصدی امامت جمعه و ریاست مجمع تشخیص
مصلحت نظام، می بایست در حوزه کاری خود اصلاحاتی را انجام می داد و گفتمان
اصلاحات را ترویج می کرد؛ در حالی که یکی از دلایل پدید آمدن دوم خرداد 76 و
گفتمان اصلاح طلبی واکنش مردم به عملکرد و اشرافیگری های شخص هاشمی، سیاست
های دولت کارگزاران و رفتارهای اطرافیان ایشان بود.
در واقع آقای هاشمی پس از انکه در آستانه حذف شدن از قدرت قرار گرفت به
صف منتقدین پیوست و اعتراضات وی از جنس اعتراضات اصلاح طلبانه نیست.

با
این وصف باز تاکید می کنم که به نسبت موقعیت و نفوذی که آقای هاشمی دارد،
حضورش در دوران بازنشستگی در اتاق فکر اصلاح طلبان می تواند به افزایش وزن
اجتماعی این نهاد و جدی تلقی شدن آن در بین بعضی از اشخاص حقیقی و حقوقی
کمک کند مشروط بر این که رفتارهای چند پهلوی گذشته خود را کنار بگذارد و
جسورانه به پیشبرد مطالبات و گفتمان اصلاحات بیاندیشد و به آن کمک کند.

 کسی که در صف اصلاح طلبان و در کنار آنها قرار می گیرد، باید افکار
و عملکردش اصلاح طلبانه باشد. چنین انتظاری از آقای هاشمی وجود دارد. اما
اگر واقعاً سن و سال آقای هاشمی مانع از ایجاد تحول فکری و عملی در ایشان
می شود، بهتر است به ایام بازنشستگی خود بیاندیشند. هر چند که تجربه نشان
داده است در میان روحانیون بازنشستگی موضوعیت ندارد.

اگر
آقای هاشمی حتی از این پس هم به صورت شفاف مواضع اصلاح طلبانه ای اتخاذ
کند و به صورت جدی در صدد تحقق آن برآید، در این صورت بخودی خود در صف
اصلاح طلبان قرار خواهد گرفت. اما از قدیم گفته اند کسی را که تا دیروز
نماز نمی خوانده، امروز نباید و نمی توان امام جماعتش کرد!

در دوره آقای خاتمی،  شعار توسعه سیاسی سر داده می شد،ولی عملاً نسبت به آن پای بندی
چندانی وجود نداشت. راهبرد پیشنهادی بنده، توسعه سیاسی با  تاکید بر ضرورت
تلاش جدی در محو روابط و مناسبات غیردموکراتیک در عرصه قدرت و ایجاد روابط و
مناسبات دموکراتیک به جای آن است.