رفیقدوست: روش دولت روحانی تا اینجای کار «گفتاردرمانی» است
یکی از کارمندان خود بنده در بنیاد 10 هزار واحد مسکونی در یکی از شهرستانها ساخته است، میگفت این پروژه برای من خیلی خوب است. گفت اینهایی که داریم میسازیم اولین مسکنهایی هستند که در 4 سال آینده جز بافت فرسوده شهر میشوند چراکه کیفیت ندارند.
عصر خبر: «آقای احمدینژاد دو سال کارمند ما در بنیاد مستضعفان بود. ایشان در هیاتمدیره شرکت آتیساز بود.وی را به همراه آقایهاشمیثمره و آقایی بهنام حسامی، بنده به توصیه آقای باهنر به آقای علیزاده معاون خودم معرفی کردم. ایشان بعد از استانداری اردبیل عضو هیاتمدیره آتیساز شد. بعد از چند وقت آقای علیزاده گفت که به کار ما نمیخورد، ردش کردم». اینها بخشی از اظهارات رفیقدوست عضو ارشد حزب موتلفه در گفتوگو با ماهنامه 42 است. به گزارش آرمان، رفیقدوست، مانند دیگر همنسلان خود در موتلفه، ازجمله افرادی بهشمار میرود که از اولین روزهای انقلاب اسلامی در بطن حوادث انقلاب حاضر بوده است و همین مساله سبب شده تا او شاهد بسیاری از اتفاقات و تصمیمگیریهای انقلاب از نزدیک باشد. با این حال رفیقدوست مدعی است اولین فردی بوده که به خاطر همین شناخت قبلی در موتلفه از احمدینژاد انتقاد کرده است «سهام عدالت، هدفمندی یارانهها، مسکن مهر، وامهای زودبازده و هرکار دیگری که کردند برای اقتصاد ایران فلج کننده بود. یکی از کارمندان خود بنده در بنیاد 10 هزار واحد مسکونی در یکی از شهرستانها ساخته است، میگفت این پروژه برای من خیلی خوب است. گفت اینهایی که داریم میسازیم اولین مسکنهایی هستند که در 4 سال آینده جز بافت فرسوده شهر میشوند چراکه کیفیت ندارند. 40هزار میلیارد تومان از خزانه برداشتند، 10درصد تورم را بالا بردند و مشتی خانه بیکیفیت ساختند. من روز سوم تیرانتخاب آقای احمدینژاد در سال 84، خدا رحمت کند مرحوم عسگراولادی و مرحوم ابوالفضل حیدری را، گفتم این آقا سادات ایران است. همه گفتند این سید نیست. گفتم نه، …. همه به من حمله کردند».
رفیقدوست خود معتقد است که وی در زمان دولت سابق نیز به دولت احمدینژاد انتقاد کرده است. «من همواره انتقادات زیادی در آن زمان مطرح کردم و این انتقادات را به رهبری هم منتقل میکردم. در آن دوره نمیتوانستیم بگوییم باید دولت برکنار شود، مردم باید در انتخابات دولت را انتخاب کنند. من مسکن مهر را زیر سوال بردم و همچنین با مدرک و سند، اجرای هدفمندی یارانهها و پرداخت سهام عدالت به مردم را در زمان اجرا زیر سوال بردم؛ این درحالی است که در این مدت کمتر همصدا پیدا کردم. رهبری واقعاً نظام را حفظ میکند. ایشان مسئولیتی فراتر از نظارت و انتقاد به دولت دارند.
اصولگرایان منتقد احمدینژاد
بعد از روی کارآمدن دولت یازدهم، هر چند فضا برای اظهار نظرهای سیاسی اصلاحطلبان بیش از گذشته فراهم شد اما به نظر میرسید اعضای یک حزب اصولگرا نیز توانستند در فضای جدید از گفتمان خود که در هشت سال دولت احمدینژاد به محاق رفته بود دفاع کنند. هر چند اعضای این حزب در این سالها همواره انتقادات تلویحی خود را از احمدینژاد نشان داده بودند چنانچه بعضی مواضع برادران عسگراولادی در مباحث سیاسی و اقتصادی بازتاب فراوانی در رسانههای مختلف پیدا کرد.
حمایت از گفتار درمانی روحانی
صحبتهای رفیقدوست با ماهنامه 42 نکات خواندنی دیگری هم دارد. در قسمتی از این مصاحبه رفیقدوست روش دولت روحانی را تا اینجای کار «گفتاردرمانی» تعریف کرده است: «ما فعلا چیزی نمیبینیم. ما امیدواریم که اوضاع بهتر شود اما مشکلی که من بهعنوان یک آدم تجربی در همه دولتهای بعد از انقلاب میبینم، این است که دوران گذشته را زیر سوال میبرند. البته من بین آدمهای انقلابی بیشترین انتقاد را به دولت احمدینژاد داشتم. اما برخورد دولتها با مشکل اصلی جامعه همواره یک نوع بوده است. رفیقدوست درباره غیبت بخش خصوصی در سیاست کلان ایران نیز میگوید: «هرکسی که رئیسجمهور میشود باید اقتصاد را رها کند. من موضوعی را از قول امام(ره) صدها بار تکرار کردم و از تکرارش هم ناراحت نیستم.
بنده سال 62 تازه به دولت رفته بودم که به همین علت خدمت امام رسیدم. صحبت ملتی دولتی بود. من عرض کردم که آقا در دولت بحثی است، من اعلام رای نکردم، آمدم سوال کنم کشاورزی، صنعت و تجارت دست چه کسی باشد؟ دولت یا مردم؟ امام(ره) مسکن را هم به کشاورزی، صنعت و تجارت اضافه کردند و گفتند همگی را به دست مردم بدهید. من عرض کردم که آقا، دولت گندم را با 90درصد سوبسید به دست مردم میدهد. این را به مردم بدهیم؟ فرمودند اگر فساد ندارد بدهید. من پیوسته سوال کردم، امام یک جمله گفتند. گفتند کار مردم را دست کارمند ندهید. الان بخش خصوصی گیر دولت است. دامپرور ما باید از 17 جا مجوز بگیرد. مسئول ما برگشته به او گفته مگر بیکاری؟ از خارج میآوریم. دولت باید موانع فعالیتهای اقتصادی را بردارد. دولت تنها باید هدایتگر، برنامهریز، کنترلکننده، مالیاتگیرنده و ناظر باشد. اگر دولت بگذارد مردم خودشان آنچه را نیاز دارند تولید کنند مشکلی نداریم. تحریم یعنی چه؟ هر چقدر نفت ارزان شود، کمتر از چین و تایوان اجناس بیکیفیت وارد میکنیم. در این حالت مجبور میشوند که امکان تولید را برای مردم راحتتر کنند. از ابتدای دارسی تا سال 84، 594 میلیارد دلار و در هشت سال دولت احمدینژاد 700 میلیارد دلار ارز به دست آوردیم. این 700 میلیارد دلار چه شد؟»
موتلفه حامی دولت
با وجود این اظهارنظرها اما نمیتوان از حمایت بسیاری از اعضای موتلفه از رئیسجمهور سابق چشمپوشی کرد. با وجود انتقاد آشکار و پنهان اعضای موتلفه از احمدینژاد درنهایت این حزب با بیانیهای جانانه از کاندیداتوری او در انتخابات سال 88 حمایت کرد. در بیانیه موتلفه که اردیبهشت سال 88 و درحمایت از کاندیداتوری احمدینژاد منتشر شده آمده است «حزب موتلفه اسلامی از مدتها پیش بررسی کارنامه دولت نهم را در دستور کار خویش قرار داده بود. با بررسیهای دقیق به این نتیجه رسید که عملکرد دولت درمجموع مثبت و قابل دفاع است و فصلی از کارآمدی اصولگرایان را در قوه مجریه به تصویر مینماید و در نشستی با حضور اعضا و مسئولان استانها به اتفاق آرا رای به حمایت از دکتر محمود احمدینژاد در دهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری داد.
موتلفه اسلامی دیدگاههای خود را برای اداره مطلوبتر کشور به منتخب ملت در انتخابات دهم تقدیم خواهد کرد زیرا جدا معتقد است که دهه پیشرفت و عدالت نیازمند به تغییرات جدی در برخی مدیریتها و برنامهها و سیاستگذاریهاست که انشاءا… رئیسجمهور شجاع و پرکار که نامزد حزب موتلفه اسلامی است آن تغییرات را با مشورت همه صاحبنظران دلسوز انجام خواهد داد». این بیانیه درحالی بود که در سال 84 موتلفه از علی لاریجانی حمایت کرده بود اما در همان هنگام و در صحبتهای در گوشی مطرح میشد که پیران موتلفه دل در گرو هاشمی دارند و جوانان جویای نام به دنبال قالیبافند. همین است که هیچگاه پیران موتلفهای در دولت احمدینژاد مورد نظر نبودند. عبدالرضا مصری تنها سهم موتلفه از دولت نهم بود که او نیز بعد از مدتی از وزارت رفاه کنار رفت. شاید امروز پیران موتلفه میخواهند صریحتر از گذشته نقش خود را در سیاست ایران تبیین کنند. آنها سابقون انقلابند.