آذربایجان شرقی تنها استانی که در انتخابات اسفند ۱۴۰۲، اصلاح طلبان در آن پیروز شدند
رفتار انتخاباتی مردم استان آذربایجان شرقی تا پیش از این نشان میداد که در کنار انتخاب قومیتی، توجه به گرایش سیاسی و عملکرد کاندیداها نیز مورد توجه مردم بود و بهویژه در شهر تبریز، انتخاب مردم سیاسیتر بود؛ انتخابی که علاوه بر مردان، در جمعیت زنان این استان نیز رفتارهای سیاسیتری را در بر میگرفته است.
روزنامه هم میهن نوشت:
در مجلس یازدهم از ۱۹ نماینده استان آذربایجان شرقی، ۱۰ نفر از جریانهای مستقل و اصلاحطلب (۲ اصلاحطلب و ۸ مستقل) و ۹ نفر از جریان اصولگرا به مجلس رفتند و در مجلس دوازدهم از ۱۳ نماینده منتخب مرحله اول ۱۰ نفر از جریانهای مستقل و اصلاحطلب که برخی از آنها از منتقدان سرسخت دولت هستند رای آوردند.
بیتالله عبداللهی حوزه انتخابیه اهر و هریس، غلامرضا نوریقزلجه، بستانآباد، محمد باقریبناب، مجید نصیرپور، سراب، رضا علیزاده، ورزقان، فرامرز شهسواری، هشترود و چاراویماق، مریم عبداللهی، میانه، زهرا خدادادی، ملکان و لیلان، سیدفرید موسوی، مراغه و عجبشیر، مسعود پزشکیان، تبریز، آذرشهر و اسکو، عزتالله حبیبزاده، مرند و جلفا از اصلاح طلبان و ۳ نفر (بهنام رضوانی کلیبر، خداآفرین و هوراند، روحالله متفکرآزاد، تبریز، آذرشهر و اسکو و رضا علیزاده، ورزقان) از جریان اصولگرا به مجلس رفتند.
تکلیف ۱۳ نماینده این استان در دور اول انتخابات مشخص شد و ۶ نماینده دیگر در دور دوم تعیینتکلیف خواهند شد. در انتخابات این دوره، رکورد کاهش مشارکت در این استان ثبت شد و از کمترین میزان مشارکت در دور اول و یازدهم که ۴۳ درصد بود نیز عبور کرد.
رفتار انتخاباتی مردم این استان تا پیش از این نشان میداد که در کنار انتخاب قومیتی، توجه به گرایش سیاسی و عملکرد کاندیداها نیز مورد توجه مردم بود و بهویژه در شهر تبریز، انتخاب مردم سیاسیتر بود؛ انتخابی که علاوه بر مردان، در جمعیت زنان این استان نیز رفتارهای سیاسیتری را در بر میگرفته است.
در روستاهای این استان نیز تاثیر عوامل سیاسی کمتر از عوامل قومیتی نبوده است.
براساس اظهارات فعالان سیاسی در این استان بسیاری از کاندیداها ترجیح دادند که بهصورت مستقل و به دور از دو جریان اصلاحطلب و اصولگرا در انتخابات شرکت کنند و پایگاه رای خود را با جریان حزبی از دست ندهند؛ هرچند که چهرههای شاخص اصلاحطلبی همچون فرید موسوی و مسعود پزشکیان توانستند به مجلس راه یابند.
گویی در این استان نباید انتخاب افراد میانهرو را به گرایش مردم به یک جریان سیاسی خاص نسبت داد و آنها اینگونه ترجیح دادند که سیاست را در کنار عملکرد و کیفیت تحلیل و ارزیابی کنند. شاید به همین دلیل است که با وجود ناکامی اصلاحطلبان در دریافت تایید صلاحیت از سوی شوراهای نظارت و اجرایی و فضای باز موجود برای فعالیت اصولگراها، این مستقلین و تا حدودی اصلاحطلبان هستند که پیروز انتخابات در این استان میشوند