تعرض به منابع تامین اجتماعی از سوي آقاي استاندار اصفهان، چرا؟

عصر خبر: عزیز آذرخرداد-  درحالی که در چند هفته منتهی به روزهای پایانی سال مدیران تامین اجتماعی در ماراتن تامین بودجه لازم برای پرداخت عیدی مستمری بگیران سراسر کشور بودند برای اولین بار در تاریخ فعالیت این سازمان خبر بازداشت حساب مدیریت درمان تامین اجتماعی استان اصفهان با هماهنگی استاندار و مسئولان دادگستری به منظور پرداخت مطالبات دانشگاه علوم پزشکی این استان باعث شوکه شدن مسئولان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و متولیان سازمان بزرگ تامین اجتماعی گردید.

هرچند این مشکل با تشکیل شورای تامین استان طی چند ساعت برطرف شد اما عملکرد استاندار و مسئولان قوه قصائیه این استان با ایجاد جو بی اعتمادی در میان مسئولان سایر استانهای کشور زمزمه و گاه تهدید تکرار چنین اتفاقاتی از سوی عالی ترین مقامات محلی در استانهای دیگر را موجب گردید. این موضوع که چرا عالی ترین مقام حکومتی دریک استان به خود اجازه داده بدون در نظر گرفتن قوانین و مقررات موجود به منابع سازمان تامین اجتماعی که بخش اصلی آن از محل پرداخت حق بیمه توسط کارگران و کارفرمایان تامین می شود تعرض و دست درازی کند را می توان از ابعاد مختلف مورد واکاوی و بررسی قرار داد.

سازمان تامین اجتماعی با عائله ۴۵ میلیون نفره خود یک سازمان عمومی غیر دولتی است که در دخل و خرج هیچ وابستگی ای به منابع دولتی ندارد. این سازمان بزرگ از بدو تاسیس به شکل امروزی آن در سال ۱۳۵۴ تاکنون همواره و بدون هیچ منتی بخش بزرگی از وظایف دولت های مختلف را بر دوش کشیده و در مقاطع مختلف و حساس گره گشای مشکلات بزرگ کشور بوده است. این سازمان مردمی در سال جاری با بودجه ای بالغ بر ۹۶۸ همت با ارائه خدمات متنوع درمانی و بیمه ‌ای حامی و پشتیبنان جامعه کار و تولید کشور است. سازمان تأمین اجتماعی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نهادهای بیمه‌ای و خدماتی در ایران با پوشش بیش از نیمی از جمعیت کشور شامل بیش از ۱۶ میلیون بیمه‌شده اصلی، بیش از ۴ میلیون و ۶۰۰ هزار بازنشسته و ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار کارگاه، نقش حیاتی در تأمین امنیت اجتماعی و رفاه عمومی کشور ایفا می‌کند. این سازمان به عنوان یک نهاد اجتماعی و اقتصادی، از طریق دریافت حق بیمه‌ها و بدون وابستگی مالی به دولت، خدمات و مأموریت‌های ۱۸ گانه مصوب قانون تأمین اجتماعی را در قبال جمعیت تحت پوشش خود بر عهده دارد.

دولت‌ها همواره نقش تضامنی این سازمان را بر عهده داشته‌اند از این رو، تأمین اجتماعی به عنوان یک نهاد عمومی غیردولتی، از نظر ساختاری یک سازمان درآمد و هزینه است و بخش قابل توجهی از درآمدهای آن حاصل حق بیمه‌های دریافتی از مردم است. این سازمان به عنوان دومین خریدار و تولید‌کننده خدمات درمانی و اولین سازمان بیمه‌گر اجتماعی کشور، علاوه بر دارا بودن بیش از ۴ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر بازنشسته و مستمری‌بگیر که نزدیک به ۶۰ همت در هر ماه بابت خدمات بلندمدت به آنان پرداخت می‌شود، در بخش درمان دارای ۴۰۵ مرکز درمانی ملکی، ۹۶۰ بیمارستان طرف قرارداد، ۳۲۳۵ پلی‌کلینیک، ۱۲۱ دی‌کلینیک، ۲۲ هزار مطب و ۳۲ هزار مرکز پاراکلینیکی است که یکی از گسترده‌ترین شبکه‌های درمانی و بیمه‌ای کشور را مدیریت می‌کند. با این حال این سازمان در رسیدن به اهداف خود با محدودیت‌های مختلفی مواجه است که یکی از مهمترین آن ها مطالبات معوقی است که از دولت و کارفرمایان وصول نگردیده است.

بر اساس گزارش های اعلام شده مطالبات سازمان از دولت رقمی بالغ بر ۸۰۰ همت می باشد. این سازمان همچنین در حال حاضر بیش از ۱۱۴همت(قطعی و برآوردی) نیز از کارفرمایان در استانهای مختلف کشور طلب دارد. در همین راستا اتفاقا بیشترین مطالبات تامین اجتماعی مربوط به شهرداریها و حوزه بهداشت و درمان کشور است. با توجه به شرایط حساس محیط کسب وکار و به منظور همراهی با جامعه مولد کشور این سازمان حداقل در یک دهه گذشته با اینکه بعنوان ضابط قضائی با استفاده از آیین نامه اجرایی ماده ۵۰ قانون تامین اجتماعی به سادگی امکان بازداشت حساب کارفرمایان مدیون و پلمپ کارگاه هایی بدهکار را دارد اما به جهت مسئولیت اجتماعی که بر عهده دارد با حداقل استفاده از اهرم های قانونی به استمرار فعالیت کارگاههای مولد کمک نموده و بیشترین همکاری را با جامعه کارفرمایی کشور در وصول مطالبات خود داشته است. حال با وجود از خود گذشتگی های مستمر این سازمان عملکرد برخی مسئولان مانند آنچه در اصفهان رخداد را چگونه می توان توجیه کرد؟ این موضوع که چنین مسئولانی اشراف اطلاعاتی لازم را از کارکردهای سازمان بزرگ تامین اجتماعی نداشته یا ندارند را در کجا باید جستجو نمود؟

بدون تردید وظیفه اطلاع رسانی و دانش افزایی دولتمردان را بیش از آنچه وجود داشته باید جدی گرفت و در سازمان تامین اجتماعی و وزارت متبوع آن برای رفع دغدغه این موضوع مهم برنامه ریزی های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت ترتیب داد. تقویت و گسترش فعالیت های تخصصی در واحدهای فرهنگی و اطلاع رسانی این سازمان بویژه در بخش ترویج فرهنگ بیمه پردازی باید به یکی از مهمترین برنامه های این سازمان در سراسر کشور تبدیل شود تا در آینده با بیدار سازی وجدان عمومی مسئولان کشور هیچ مسئولی جرات تعرض به اندوخته و منابع مردمی سازمان تامین اجتماعی را نداشته باشد.