اوترنت، رايگان و بدون سانسور
البته ناگفته پیداست که هر پروژه ای که به گسترش اینترنت کمک کند، منفعت بزرگی نصیب غول های دنیای مجازی، سازندگان و عرضه کنندگان محصولان مرتبط با این دنیا (انواع رایانه ها، لوحه ها و گوشی های هوشمند و...) خواهد کرد که بسیاری شان آمریکایی هستند؛ از غول هایی چون گوگل و یاهو گرفته تا امثال مایکروسافت و... .
عصر خبر: احتمالا بعید است اهل سرکشی به دنیای مجازی باشید و تا کنون چیزی درباره اینترنت رایگان و پرسرعتی که قرار است آمریکایی راه اندازی کنند، نشنیده باشید. همان اینترنت بی محدودیت و به اصلاح بی سانسوری که در همه جا میتوان به آن متصل شد. چقدر درباره این پروژه میدانید؟
به گزارش «تابناک»، «اوترنت» نام پروژه ماهوارهای است که از مدت ها پیشتر طراحی های آن در آمریکا آغاز شده و آن گونه که وعده داده شده بود، قرار بود از نیمه دوم سال 2015 میلادی (که اکنون در آن به سر میبریم) آغاز شود تا حتی در دور افتاده ترین نقاط این کره خاکی بتوان به اینترنت پرسرعت و بدون محدویت دسترسی داشت.
این اتفاق قرار است این گونه محقق شود که آمریکایی ها مجموعه ای از ماهوارهها را در جو زمین (در مدارهای کوتاه) قرار خواهند داد که کار کابل های بزرگ فیبر نوری که کشورها را به هم متصل کرده و دهکده جهانی اینترنت را پدیدی آورده انجام خواهند داد و حتی از آن فراتر، انحصارها را خواهد شکست و به هرکاربر اجازه خواهد داد که بی هیچ واسطه ای، از طریق ارتباط با این ماهواره ها به دنیای مجازی دسترسی پیدا کند.
این ماهوارهها اطلاعات را از صدها مرکز زمینی دریافت و سپس در سراسر جهان دوباره پخش خواهند کرد و آن گونه که درباره آن سخن گفته شده، در ابتدای دوره آزمایشی خود برای کسانی که امکان ورود به اینترنت ندارد اینترنت عرضه خواهد کرد و یک طرفه هم خواهد بود اما هدف این سازمان آن است که در ادامه، به صورت ارتباط دو طرفه یعنی بین کاربر و ماهواره ارتقا پیدا کند.چیزی شبیه مکانیزم سامانه جهت یابی فعلی یا همان جی پی اس اما بسیار وسیع تر و البته قدرتمندتر چراکه تعداد کاربران اینترنت به مراتب بیشتر از کسانی است که از مکان یاب استفاده میکنند و علاوه بر آن، حجم اطلاعاتی که در نت جابجا میشود، قابل قیاس با دیتاهای کوچک مختصاتی نیست.
البته برخلاف آنچه ذکر میشود، این پروژه را دولت آمریکا قرار نیست به انجام برساند بلکه اوترنت پروژهایست که «صندوق سرمایه گذاری برای توسعه رسانهها (MDIF)» مستقر در نیویورک به دنبال تحقق آن است؛ سازمانی که “گران بودن خدمات اینترنتی در برخی کشورها” و “نظارت دولتی بر اینترنت در برخی کشورهای دیگر” را از علل تلاش خود برای عرضه خدمات اینترنتی رایگان اعلام کرده و به این دلیل نام پروژه را اوترنت (Outernet) انتخاب کرده است؛ البته کیست که نداند در راستای اهداف آمریکا و تسری هژمونی این کشور در جهان گام بر میدارد!
این را میشود از هزینه های چند میلیاردی اجرای این پروژه دریافت که جز کمک های خیریه(!) منبعی برای بازگشت آن اعلام نشده و فارغ از آن، برهم زننده بسیاری از نظم ها و قوانین جاری در نت هم هست؛ برای درک این موضوع کافی است که بدانید هزینه های هنگفتی که صرف کابل کشی های وسیع برای اینترنت در جهان شده، راه درآمدی برای بسیاری دولت ها به شمار میآید به این صورت که برای دسترسی کشورهای همسایه به خطوط ارتباطی شان، مبالغی دریافت میکنند که راه اندازی اوترنت در تضاد با آن است.
این تضاد البته میتواند به شکاف تبدیل شود چراکه بسیار از متحدان آمریکا احتمالا رضایت نخواهند داد که اینترنت بی محدودیت در کشورشان در دسترس باشد و قدرت اعمال نفوذ بر آن از دستانشان خارج شود؛ همانطور که عده ای دیگر از اینکه میبایست برای مقابله با ماهواره های اوترنت هزینه کنند، خرسند نخواهند شد.
البته ناگفته پیداست که هر پروژه ای که به گسترش اینترنت کمک کند، منفعت بزرگی نصیب غول های دنیای مجازی، سازندگان و عرضه کنندگان محصولان مرتبط با این دنیا (انواع رایانه ها، لوحه ها و گوشی های هوشمند و…) خواهد کرد که بسیاری شان آمریکایی هستند؛ از غول هایی چون گوگل و یاهو گرفته تا امثال مایکروسافت و… .
این نتیجه اتصال آن 60 درصد از ساکنان کره خاکی به اینترنت است که مدیران «صندوق سرمایهگذاری برای توسعه رسانهها» در پایگاه رسمی خود مدعی شدهاند که در حال حاضر به اینترنت دسترسی ندارند و اوترنت قرار است ایشان را جهانی کند؛ پروژه ای که بر اساس برنامه زمان بندی اعلام شده، از ژوئن امسال (حدود پنجاه روز پیش) آغاز شده است.
گفتنی است پروژه اوترنت هماکنون زبانهای انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، چینی و عربی را پشتیبانی میکند ولی هدف بنیانگذاران اوترنت این است که به زودی آن را به تمام زبانها در دسترس عموم قرار دهند.