دیدگاه افراطیون امروزی به نظر و اندیشه امام نزدیک نیست
امام بسیار به رعایت آداب دیپلماتیک اهمیت می دادند. در سالهای نخست پس از انقلاب روسای کشورها به مناسبت های متفاوت ، پیام های تبریکی برای امام می فرستادند و امام هم دقیقا با همان چارچوب نوشتاری و قواعد دیپلماتیک پاسخ آنها را می دادند.
عصر خبر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی آستان مقدس امام خمینی – سید محسن امامی فر: پس از انجام مذاکرات هسته ای در دولت تدبیر و امید و حصول توافق فی مابین طرفین، موافقان و مخالفان در دو کشور ایران و آمریکا اقدام به تعریف و تمجید و یا مانع تراشی بر سر عملیاتی شدن آن کردند. از این که در آمریکا چه روندی در این خصوص دنبال می شود، می گذریم اما مخالفان توافق هسته ای در ایران از هر طریقی به دنبال سنگ تراشی بر سر اجرای توافق هستند ولو اینکه ابزار آن ها در این مسیر برداشت غلط از اندیشه ها و استراتژی امام خمینی(ره) در سیاست خارجی باشد که عمداً یا سهواً توسط مخالفین توافق اتخاذ می شود. قدر مسلم آنچه که از دیپلماسی مدنظر امام برداشت می شود، حاکمیت عقل ، شعور و تدبیر بر دستگاه سیاست خارجی بود. امام ( ره) هیچ زمان مدافع عملکردهایی که منافع ایران و منافع ملی را به خطر بیندازد، نبودند. در یک مقطع زمانی در سال 1982 که رژیم غاصب صهیونیستی، جنوب لبنان را اشغال کرد، برخی انقلابیون تندرو ادعا کردند که اکنون فرصت جنگیدن با رژیم صهیونیستی برای مردم ایران بوجود امده است. بر همین اساس این دسته تصمیم گرفتند که برای جنگ با این رژِم غاصب به لبنان نیرو اعزام کنند. این تصمیم در حالی گرفته شد که ایران در حال گذراندن روزهای جنگ تحمیلی بود و چهار استان کشور توسط صدام حسین اشغال شده بود و داعیه داران اعزام به لبنان برای مبارزه با اسرائیل اندکی درک نداشتند که در شرایطی که ایران در حال جنگ است سفر به لبنان و جنگیدن در خاک یک کشور دیگر صحیح نیست. امام ( ره) زمانی که متوجه این مساله شدند به شدت از این امر انتقاد کرده و گفتند :” این کار اشتباه بسیار بزرگی است و باید بدانید که راه قدس از کربلا می گذرد. ” این خاطره نشان می دهد که در اندیشه سیاسی امام به هیچ وجه تندروی، افراط ، آنارشیسم و سیاست خارجی تهاجمی جایی نداشته است. امام بسیار به رعایت آداب دیپلماتیک اهمیت می دادند. در سالهای نخست پس از انقلاب روسای کشورها به مناسبت های متفاوت ، پیام های تبریکی برای امام می فرستادند و امام هم دقیقا با همان چارچوب نوشتاری و قواعد دیپلماتیک پاسخ آنها را می دادند. امام تمامی پروتکل های تشریفاتی سیاست خارجی را رعایت کرده و بر مبنای احترام متقابل پاسخ می داد. یک خاطره دیگر از آن زمان این است که هنگامی که آقای رجایی رئیس جمهور شدند، فرانسوا میتران رئیس جمهور وقت فرانسه پیام تبریکی برای ایشان فرستادند. آقای رجایی در پاسخی که به میتران دادند برخی حرف های انقلابی را مطرح کرده و آن پروتکل های مدنظر امام را رعایت نکردند.در دیدار آقای رجایی با امام ، ایشان گفتند : “حرف هایی که شما در پاسخ به آقای میتران گفتید عالی بودند اما این سخنان پیام یک رئیس جمهور به رئیس جمهور دیگر نبود. این سخنان یک بیانیه سیاسی خوب بود که نباید در پاسخ به پیام تبریک یک رئیس جمهور دیگر بیان می شد. “بنابراین بزرگترین ظلم به امام این است که بگوییم دیدگاه های افراطیون امروزی، به نظر و اندیشه امام (ره) نزدیک بود. این ظلم به امام است که حرکت های تند خود در حوزه سیاست خارجی را به ایشان منتصب کنیم چرا که منشا تصمیم گیری های امام عقل ، علم و تدبیر بود و این در حالی است که حلقه های مفقوده در تصمیم گیری های افراطیون همین سه مساله است.در واقع آنچه که در دیدگاه های افراطیون می بینیم به شرط صداقت تنها و تنها رفتارهای از روی هیجان و احساسات است.