کدام صنایع بیشترین آسیب را از قطع برق می بینند؟

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری آنا، آرمان خالقی، با اشاره به مشکلات ناشی از قطعی برق در صنایع گفت: مشکلات فنی یا غیرقابل پیش‌بینی از ساعت ۵ عصر تا ۱۲ شب در شهرک‌های صنعتی و مراکز تولید باعث می‌شود که هیچ‌گونه تولیدی انجام نشود. به این ترتیب، عملاً ما از ساعت ۵ عصر به بعد تولیدی نداریم و این به این معناست که کار روزانه کارگران به سه روز در هفته محدود می‌شود. روز جمعه هم که تعطیل است، اگر بخواهید جمعه را جایگزین یکی از آن روز‌ها کنید، باید دستمزد جمعه را هم بپردازید.

دبیرکل خانه صنعت، معدن و تجارت ایران افزود: در روز‌های جمعه نیز به علت مصرف بالای برق، به ویژه در صنایعی مانند شیشه و سیمان، تولید متوقف می‌شود. به تازگی مدیران فولاد زنگ زدند که تولید نکنید و این موضوع جدیدی است که پارسال به صنایع تحمیل شد. هر کسی که انشعاب برق صنعتی دارد، باید مبلغی به عنوان حق ترانزیت بپردازد و این مبلغ بسیار کلان است. به عنوان مثال، اگر در یک سال ۱۲۰ میلیارد مصرف داشته باشد، به‌علاوه ۴ میلیارد تومان به عنوان حق ترانزیت باید بپردازد.

خالقی با اشاره به وضعیت کارخانه‌ها گفت: وقتی برق ندارند، کارخانه‌های فولادی کاملاً تعطیل می‌شوند، اما شرکت برق همچنان حق ترانزیت را دریافت می‌کند. این مسئله به شدت پیچیده شده و به نظر می‌رسد وزارت نیرو اطلاعات دقیق و هماهنگی ندارد. اقتصادی که به تعطیلی واحد‌های تولیدی منجر می‌شود، قاعدتاً به تبعات سنگینی دامن می‌زند. وقتی شما حساب کنید که شش روز کاری در هفته داریم و سه روز تعطیل باشد، یعنی ۵۰ درصد افت تولید.

دبیرکل خانه صنعت، معدن و تجارت ایران در ادامه گفت: اگر بخواهید دو شیفت کار کنید، باز هم ۵۰ درصد ظرفیت از دست می‌رود. وقتی یک تولیدکننده نمی‌تواند تعهدات خود را به مشتریان انجام دهد، به ضرر و زیان می‌افتد. این وضعیت تنها مختص حوادث غیر مترقبه نیست، بلکه در شرایط جنگ هم باید تدابیری اندیشیده شود. ما در روز‌های اول جنگ نامه‌ای تنظیم کردیم و به مشکلاتی اشاره کردیم که در آن زمان حادتر شده بودند. باید در چنین وقایعی از تسهیلات و شرایط مناسبی برخوردار شویم.

خالقی با اشاره به مشکلات سرمایه‌گذاری در حوزه انرژی گفت: اگر قرار است تولیدکننده وارد عرصه تولید انرژی شود، دولت باید امکانات لازم را فراهم کند. امروز برای دریافت زمین یا مجوز احداث نیروگاه‌های تجدیدپذیر، فرایند‌های اداری طولانی و پیچیده‌ای وجود دارد؛ به‌گونه‌ای که از زمان ثبت درخواست تا اخذ استعلام و تأمین زیرساخت‌های انتقال انرژی، سرمایه‌گذار با موانع متعددی روبه‌رو می‌شود.

وی افزود: وقتی سرمایه‌گذار برای احداث یک مزرعه خورشیدی اقدام می‌کند، باید خود هزینه نصب دکل برق، ایجاد تجهیزات فنی و اتصال به شبکه را پرداخت کند؛ در حالی که انتظار می‌رود دولت حداقل زمین مناسب نزدیک به شبکه و زیرساخت‌های اولیه را فراهم کند تا سرمایه‌گذار تنها مسئولیت ایجاد نیروگاه را بر عهده داشته باشد.

دبیرکل خانه صنعت، معدن و تجارت ایران با انتقاد از بروکراسی‌های سنگین گفت: بسیاری از متقاضیان ماه‌ها در صف صدور مجوز مانده‌اند. اگر فردی قصد واردات تجهیزات نیروگاهی داشته باشد، باید از همان ابتدا خط سبز گمرکی برایش برقرار شود، نه اینکه با پرداخت‌های متعدد و مراحل طولانی روبه‌رو شود. این مشکلات باعث می‌شود که سرمایه‌گذاری در انرژی تجدیدپذیر جذابیت خود را از دست بدهد.

وی ادامه داد: صنایع بزرگ کشور نظیر شیشه، سیمان و فولاد بیشترین آسیب را از قطع برق می‌بینند. از ساعت ۵ عصر تا نیمه‌شب برق بسیاری از شهرک‌ها و واحد‌های صنعتی قطع می‌شود و عملاً نیمی از ظرفیت تولید از بین می‌رود. در برخی صنایع که ۲۴ ساعته کار می‌کنند، این وضعیت منجر به از دست رفتن ۳۰ تا ۶۰ درصد ظرفیت تولید شده است.

خالقی با اشاره به پیامد‌های این وضعیت گفت: وقتی تولیدکننده نتواند به تعهدات قراردادی خود عمل کند، نه‌تنها متضرر می‌شود بلکه با جریمه‌های ناشی از عدم ایفای تعهدات نیز روبه‌رو خواهد شد. این وضعیت حتی در شرایطی که ناشی از عوامل بیرونی مانند جنگ یا بحران انرژی است، جزو حوادث قهری محسوب نمی‌شود و تولیدکننده باید بار خسارت را به دوش بکشد.

وی افزود: موضوع دیگری که صنایع را تحت فشار قرار داده، دریافت هزینه‌های ترانزیت برق است. با وجود اینکه برخی واحد‌ها به دلیل قطع برق عملاً تعطیل می‌شوند، همچنان مبالغ کلانی به‌عنوان حق ترانزیت از آنها دریافت می‌شود. این سیاست مانند آن است که مخابرات بدون ارائه سرویس تلفن، هزینه آبونمان دریافت کند. چنین رویه‌هایی موجب بی‌اعتمادی در بخش تولید شده و نشان می‌دهد که وزارت نیرو در سیاست‌گذاری و اجرا هماهنگی لازم را ندارد.