مسکن کارگری با کلنگ‌زنی حل نمی‌شود
تا زمانی که این گام‌ها برداشته نشود، هر کلنگی که زده می‌شود تنها نماد شعارهای تکراری است، نه امید واقعی برای کارگران بی‌خانه.
دولت دوباره کلنگ زد؛ این‌بار برای ۹۴ هزار واحد مسکن کارگری. اما حقیقت تلخ این است که این مراسم‌ها راه‌حلی واقعی برای بحران مسکن کارگران نیست.
به گزارش عصر خبر، بیش از ۱۰ میلیون کارگر در کشور زندگی می‌کنند و کمبود مسکن در دهک‌های پایین بین ۳ تا ۳.۵ میلیون واحد است. حتی اگر تمام وعده‌ها عملی شود، این ۹۴ هزار واحد پاسخگوی کمتر از ۳ درصد نیاز واقعی است. در واقع، کلنگ دولت بیشتر به خاک تبلیغات می‌خورد تا زمین واقعیت.
اعداد دروغ نمی‌گویند
هزینه ساخت هر واحد ۸۰ متری امروز حدود ۲ میلیارد تومان است. کارگری که ماهی ۱۴ میلیون تومان درآمد دارد، باید برای آورده اولیه مثلا ۲۰۰ میلیون تومانی نقد داشته باشد. این یعنی پروژه‌های فعلی از همان ابتدا برای اکثریت کارگران دست‌نیافتنی‌اند و تنها جیب پیمانکاران و واسطه‌ها را پر می‌کنند.
تجربه شکست‌های گذشته
مسکن مهر و نهضت ملی مسکن را به یاد بیاوریم؛ پروژه‌هایی که سال‌ها نیمه‌کاره ماندند و بسیاری از آن‌ها هنوز به سرانجام نرسیده‌اند. اعتراف وزیر کار که «در هشت سال گذشته هیچ کاری برای مسکن کارگری انجام نشده بود» نشان می‌دهد این بحران نتیجه سال‌ها بی‌عملی است و با چند کلنگ‌زنی نمایشی حل نمی‌شود.
راه‌حل واقعی
اگر دولت قصد دارد بحران را درمان کند نه فقط خبر بسازد، باید:
تورم را کنترل و دستمزد واقعی برای کارگران تعیین کند
مالیات بر خانه‌های خالی را جدی بگیرد
دست دلالان را از بازار کوتاه کند
وام‌های بلندمدت با سود تک‌رقمی بدهد
زمین ارزان یا رایگان در اختیار تعاونی‌های واقعی کارگری بگذارد
تا زمانی که این گام‌ها برداشته نشود، هر کلنگی که زده می‌شود تنها نماد شعارهای تکراری است، نه امید واقعی برای کارگران بی‌خانه.
