وقتی کارگر میمیرد و مدیر فقط گزارش مینویسد؛ مگر آنکه ارادهای برای تغییر باشد!
«اگر آموزش ایمنی درست اجرا شود، هم از جان کارگران محافظت میشود و هم از خسارات مالی جلوگیری میگردد؛ در حالی که تأمین اجتماعی سالانه بیش از ۳ همت غرامت بابت حوادث کار پرداخت میکند.»

عصر خبر– «ایمنی کارگران» فقط یک دغدغه صنفی نیست؛ مسئلهای است ملی، انسانی و اقتصادی. رهبر معظم انقلاب در دیدار با جامعه کارگری تأکید کردند:«ایمنی بدن کارگر باید تأمین شود؛ باید مراقبت شود و از لحاظ تأمین اجتماعی و رعایتهای فنی، جوری رفتار شود که ایمنی کارگران تأمین شود.»
اما با وجود این فرمان صریح، آمارها همچنان تکاندهنده است. در سال گذشته بیش از ۴۰ هزار حادثه ناشی از کار برای بیمهشدگان تامین اجتماعی ثبت شده و پزشکی قانونی نیز اعلام کرده سال ۱۴۰۴ تعداد یک هزار و ۹۸۶نفر به دلیل حوادث ناشی از کار در کشور جان خود را از دست داده اند که بیشتر قربانیان مربوط استان های تهران، اصفهان، خراسان رضوی،آذربایجان شرقی و مازندران بوده است.
در حالی که بند «پ» تبصره ۵۵ قانون تبصره های برنامه و بودجه ۱۴۰۴، آموزش ایمنی کارگران را با همکاری وزارت کار و تشکلهای کارگری تکلیف کرده، در عمل، این آموزشها یا ناقص برگزار میشوند یا در اولویت بودجهای قرار ندارند. این در حالی است که تشکلهایی نظیر کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ایران با آموزش رایگان ۱۰ هزار کارگر در سال گذشته نشان دادهاند که میتوان بدون هزینه سنگین، ایمنی را فرهنگسازی کرد.
همانطور که محمد گنجیکیا، نماینده کارگران در شورای عالی حفاظت فنی گفته است:«اگر آموزش ایمنی درست اجرا شود، هم از جان کارگران محافظت میشود و هم از خسارات مالی جلوگیری میگردد؛ در حالی که تأمین اجتماعی سالانه بیش از ۳ همت غرامت بابت حوادث کار پرداخت میکند.»
با وجود این، تنها ۴۲۰۰ بازرس کار و بهداشت برای یک میلیون و ۳۰۰ هزار واحد صنفی و صنعتی و ساختمانی فعال هستند؛ یعنی بازرسی از یک واحد ممکن است سه سال طول بکشد!

اما در میان این تاریکی، رویکرد تازهی مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی، روزنهای از امید گشوده است. سالاری، مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی با درک اهمیت این بحران، اخیراً اعلام کرده است: «با کاهش فوتیها و ضایعات جسمی ناشی از حوادث کاری میتوان هزینههای سنگین درمانی و اجتماعی این حوادث را کاهش داد. تأمین اجتماعی با تمام ظرفیت آماده همکاری در این حوزه است و از رهنمودها و حمایتهای همه دستگاههای مرتبط بهره خواهد گرفت.» او همچنین تاکید کرده: «ماموریت ما حمایت از کارگران و کاهش ریسکهای کاری است. سازمان تأمین اجتماعی با تمام توان در خدمت این هدف بزرگ است تا مشاغل ایمنتر و سالمتر برای کارگران فراهم شود.»
این موضع، اگر از سطح شعار فراتر رود و به برنامهی اجرایی تبدیل شود، میتواند نقطهی عطفی در سیاست ایمنی کشور باشد. همکاری سازمان تامین اجتماعی با وزارت کار و تشکلهای کارگری در اجرای آموزشهای ایمنی، نهتنها منویات رهبری معظم انقلاب را محقق میسازد بلکه هزینههای میلیاردی غرامت و درمان را نیز کاهش میدهد.
در نهایت باید گفت:ایمنی کارگر هزینه نیست، سرمایهگذاری است و اگر سخنان مسولان در میدان عمل تحقق یابد، شاید دیگر تیتر یادداشتهایمان این نباشد که «کارگر مُرد و مدیر فقط گزارش نوشت»؛ بلکه بتوانیم بنویسیم: «کارگر زنده ماند، چون مدیر مسئولیت را جدی گرفت.»