گلپور: طرحهای مسکن مانند مسکن مهر و مسکن ملی در قالب شعار باقی مانده

به گزارش اصفهان زیبا؛ در این شرایط تورمی که هزینه زندگی کارگران روزبه روز افزایش پیدا می کند، حق مسکن کارگران ثابت مانده و هیچ گونه تغییری نداشته است. کارگران توان خرید مسکن ندارند و بخش عمده ای از هزینه هایشان صرف پرداخت اجاره می شود. نمایندگان کارگری می گویند این چالش منجربه شیوع بدمسکنی دربین کارگران شده است. این وضعیت باعث شده است که مردم نتوانند سرپناهی مناسب و امن برای خانوادههای خود فراهم کنند و این موضوع به شدت بر کیفیت زندگی و امنیت روانی آنان تأثیر گذاشته است. همچنین، تولید مصالح داخلی و وجود کارگرهای ماهر در کشور باید در خدمت ساخت مسکن قرار گیرد و مافیای مسکن و سوداگران این حوزه باید محدود شوند.
رئیس کانون عالی انجمن های صنفی کارگری ایران به اصفهان زیبا گفت: از فروردین 1404، حق مسکن کارگری که در سال ۱۴۰۲ به مبلغ ۹۰۰ هزار تومان در شورای عالی کار تصویب شده بود، بدون هیچ افزایشی باقی مانده است .این مبلغ که در سال ۱۴۰۲ به عنوان کمکی برای تأمین هزینههای مسکن خانوادههای کارگری تعیین شده بود، در حال حاضر و تا ماه نهم سال 1404 همچنان ثابت مانده و هیچگونه افزایشی نداشته است، در حالی که تورم در کشور حدود ۵۰ درصد است.
سمیه گلپور عنوان کرد: این وضعیت نشاندهنده سرکوب و بیتوجهی به نیازهای اساسی قشر کارگر است، چرا که این مبلغ حتی در سال ۱۴۰۲ نیز به نوعی طنز محسوب میشد و در طول دو سال اخیر به شدت کاهش یافته است. علاوه بر این، قانون مجلس شورای اسلامی در مورد حق مسکن زیر پا گذاشته شده و نهادهای نظارتی و هیئت وزیران در این زمینه هیچ واکنشی نشان ندادهاند. حتی پیشنهاد حذف ماده ۵۰ قانون برنامه هفتم توسعه، که دولت را موظف میکرد زمین در اختیار بخش ساختوساز قرار دهد تا مسکن زوجهای جوان و مستأجران تأمین شود، مطرح شده است.
گلپور بیان کرد: این ماده که به عنوان راهحلی برای بحران مسکن در نظر گرفته شده بود، در حال حاضر در معرض حذف است، در حالی که داشتن زمین رایگان یکی از راهحلهای مهم برای حل مشکل مسکن است.
او اظهار کرد: مسئله مسکن در جامعه کارگری به عنوان یک مشکل لاینحل و بحرانی مطرح است، چرا که بیش از ۷۰ درصد هزینههای خانوادههای کارگری صرف تأمین مسکن میشود. در کلانشهرهایی مانند تهران، هزینههای مسکن و زندگی سرسامآور است و خانهدار شدن به یک کالای لوکس تبدیل شده است.
گلپور اذعان کرد: مسئولین اغلب در مناطق مرفه و شمال شهر ساکن هستند و از وضعیت زندگی در مناطق جنوبی و حاشیهای شهر بیخبرند، در نتیجه هزینههای زندگی در این مناطق برای کارگران و کارمندان بسیار بالا است و حتی حقوقهای حدود ۱۵ میلیون تومانی در این شهرها کفاف هزینههای اجاره یک خانه ۶۰ متری را نمیدهد.
رئیس کانون عالی انجمن های صنفی کارگران خاطرنشان کرد: طرحهای مسکن مانند مسکن مهر و مسکن ملی تنها در قالب شعار باقی مانده و نتوانسته است نیازهای واقعی مردم را برآورده کند. هزینههای بالای مسکن، مشکلات ازدواج و فرزندآوری را افزایش داده است، به طوری که بسیاری از خانوادهها از ترس هزینههای سنگین مسکن از ازدواج و فرزندآوری صرفنظر میکنند. گلپور افزود: این وضعیت باعث شده است که مردم نتوانند سرپناهی مناسب و امن برای خانوادههای خود فراهم کنند و این موضوع به شدت بر کیفیت زندگی و امنیت روانی آنان تأثیر گذاشته است.
این فعال کارگری عنوان کرد: واگذاری زمین رایگان به مردم و اجرای سریع ماده ۵۰ برنامه هفتم توسعه برای حل بحران مسکن ضرورت دارد. دولت باید با کمک و حمایت، زمینهای فراهم کند که مردم بتوانند با امکانات محدود خود خانه بسازند، نه اینکه هزینههای سنگین و بیپایان بر دوش آنان باشد.همچنین، تولید مصالح داخلی و وجود کارگرهای ماهر در کشور باید در خدمت ساخت مسکن قرار گیرد و مافیای مسکن و سوداگران این حوزه باید محدود شوند.
رئیس کانون عالی انجمن های صنفی کارگران خاطرنشان کرد: بیتوجهی مسئولین و مجلس به مشکلات مسکن مردم، از جمله فریز شدن حق مسکن کارگری و عدم پاسخگویی در مقابل وعدهها و شعارهای ساخت مسکن، دردسرسازشده است. این بیتفاوتی و تعلل، موجب دلسردی و ناامیدی عمیق در جامعه شده است و نیازمند اقدام فوری و جدی برای رفع این بحران است.گلپور گفت: پس از گذشت دو سال، هنوز از وزیر مسکن و دیگر مسئولان درباره اجرای قانون هفتم توسعه در مورد حق مسکن مردم پاسخ قانعکنندهای دریافت نکرده ایم.
بی توجهی در مقابل مطالبات کارگران
او تصریح کرد: در حال حاضر، مبلغ حق مسکن کارگری تنها ۹۰۰ هزار تومان است، در حالی که حقوق کارگران حدود ۱۵ میلیون تومان است، و این مبلغ نمیتواند حتی هزینههای یک ماه زندگی، مانند خرید یک کیلو برنج، را تامین کند. این وضعیت نشاندهنده بیتوجهی و مقاومت مسئولین در مقابل مطالبات مردم است. این فعال کارگری اذعان کرد: اگر نمایندگان مجلس توان استیضاح و دفاع از حقوق مردم را ندارند، خود مردم باید وارد عمل شوند و از حقوق خود دفاع کنند. همچنین، در مجلس، فردی وجود دارد که مانع از پیگیری مطالبات مردم میشود و اجازه نمیدهد حق آنها استیفا شود.
او تأکید کرد: حق مسکن ۹۰۰ هزار تومانی، پاسخگوی نیازهای واقعی کارگران نیست و این مبلغ حتی نمیتواند هزینههای اولیه زندگی را پوشش دهد. مسئولین باید به وظایف خود عمل کرده و در خدمت مردم باشند، نه اینکه تنها شعار بدهند و در عمل کوتاهی کنند. این بیتوجهی و تعلل، جامعه را دچار ناامیدی و دلسردی کرده است و نیازمند اقدام فوری و جدی برای حل بحران مسکن و تامین حقوق کارگران است.
گلپور خاطرنشان کرد: به دلیل ناتوانی مردم در تأمین مسکن مناسب، بسیاری از آنها لوازم خانگی خود را در کانتینرهای اطراف شهر نگهداری میکنند تا بتوانند در خانههای کوچک ۲۰ تا ۳۰ متری زندگی کنند. این افراد مجبورند خانههایی را کرایه کنند که در آنها وسط خانه تیغه کشیده شده است، بهطوریکه چند خانواده در یک فضا زندگی میکنند و این امر باعث از بین رفتن حرمت و ارزشهای خانواده میشود. در نتیجه، خانوادهها به صورت محرم و نامحرم در کنار هم زندگی میکنند، که این وضعیت به نوعی خانوادههای ما را به سمت نابودی سوق میدهد.
رئیس کانون عالی انجمن های صنفی کارگران اذعان کرد: برخی افراد در موتورخانهها زندگی میکنند، عدهای در مسافرخانهها ساکن هستند و برخی دیگر در خانههای دوستان و آشنایان زندگی میکنند. این وضعیت، شخصیت خانوادههای کارگری و کارمندی را زیر سوال میبرد و نشان میدهد که چگونه بحران مسکن، خانوادهها را در شرایط بسیار دشواری قرار داده است و نیازمند اقدام جدی و فوری است تا این وضعیت اسفناک پایان یابد. این فعال کارگری اذعان کرد: امکانات و منابع لازم در کشور وجود دارد، اما به مردم اجازه داده نمیشود تا از آن بهرهمند شوند این وضعیت حق مردم نیست و آنها باید بتوانند راهحلی برای رفع نیازهای خود پیدا کنند.
