راهبرد احمدی نژاد: سفر برای سفر و سخنرانی برای سخنرانی؟!

عصر خبر –در دو هفته اخیر ، دو نشست مهم درباره سوریه در منطقه برگزار شد: اولی ، نشست مشورتی تهران بود که به میزبانی ایران برگزار شد و دیگری اجلاس مکه که سعودی ها میزبانی اش را عهده دار بودند. در هر دو نشست هم محمود احمدی نژاد سخن گفت ، هم در تهران و هم در مکه.
نکته اما اینجاست که رئیس جمهور ایران در هیچ کدام از این دو نشست که موضوع محوری شان ” سوریه” بود ، اصلاً سخنی درباره سوریه نگفت و صرفاً به تحلیل اوضاع جهان و وضعیت قمر در عقرب دنیای اسلام پرداخت و به کلی گویی هایی همیشگی و انشا گونه بسنده کرد!
وقتی احمدی نژاد در تهران ، نسبت به سوریه سکوت کرد و این سکوت با انتقاد رسانه ها مواجه شد ، حامیانش گفتند که او طرحش درباه سوربه را به اجلاس مهم تر مکه واگذاشته است تا در آنجا ، ایران و طرح ایران ، در کانون توجهات قرار بگیرد و ای بسا توطئه عربستان و همپیمانانش برای تعلیق عضویت سوریه در سازمان همکاری های اسلامی را خنثی کند.
با این حال ، احمدی نژاد که دو روز زودتر از اجلاس و در میانه مصیبت زلزله آذربایجان ، ایران را به قصد عربستان ترک کرده بود ، فرصت سخنرانی اش را به موعظه های همیشگی اختصاص داد و جالب این که در روز دوم اجلاس هم ، به نشست نرفت ومعلوم نیست در آن روز کجا بود؟ 
سرانجام نیز این نشست صد در صد به “هدف از پیش تعیین شده عربستان” رسید و عضویت سوریه در سازمان همکاری های اسلامی ، به طور “اجماع” آن هم با حضور هیات ایران ، “تعلیق” شد و احمدی نژاد و هیات عالیرتبه همراهش ، رهاوردی از این سفر به کشور نیاوردند جز این که یک تور زیارتی خانوادگی برگزار کردند و مجدداً حاجی شدند و احمدی نژاد هم گفت که در آنجا نائب الزیاره همه ملت ایران بوده است؛ همین!
سخن بر سر این است که آیا واقعاً جمهوری اسلامی که امروز در ماجرای سوریه یکی از طرف های مهم ماجراست ، حرفی برای گفتن نداشت که عالی ترین مقام اجرایی کشور در دو نشست مهم منطقه که هر دو نیز با موضوع سوریه تشکیل شده بودند ، حتی یک جمله هم درباره سوریه نگفت؟
آیا سیاست ایران سکوت است؟ اگر چنین است چه الزامی به برگزاری نشست تهران بود و چه نیازی به سفر دسته جمعی رئیس جمهور وزرا و معاونانش به عربستان بود؟ و اگر هم به هر علت رفتند ، چه نیازی به سخنرانی غیر مؤثر و البته تکراری احمدی نژاد در آنجا بود؟ آیا “سفر برای سفر” و ” سخنرانی برای سخنرانی” راهبرد سیاست خارجی احمدی نژاد در این ماه های پایانی و احتمالاً پر ماجرای ریاست جمهوری محمود احمد نژاد است؟ و در این میان جایگاه منافع ملی کجاست؟!